Oturup kolejli oğlanları ve kızları seyretmeyi seviyorum. Etrafda dolaşıyolar ama çok zaman Donnerin fırınındakiler gibi ondan bundan konuşuyolar. Burt onların sanat poltika ve din hakında konuştunu söylüyo. Bunların ne oldunu bilmiyorum ama dinin tanrı demek oldunu biliyorum. Annem ondan hep bahsederdi ve onun dünyayı yapmak için nasıl uraştını anlatırdı. Tanrıyı hep sev ve ona hep dua et derdi. Nası dua edildini unuttum ama sanırım annem ben küçükken iyileşiyim ve hasta olmiyim diye bana çok dua ettirirdi. Nasıl hasta oldumuda hatırlamıyorum. Sanırım bunun benim akıllı olmamamla ilgisi vardı.
Koridor Yayıncılık
Şen Bilim
Bu boğucu, iç karartia havanın, yaşamın avuntusu çiydir.
Şair, kendinin ar- dındadır, kendine varamamanın, kendine yalan söylemek zo runda oluşunun acısıyla, kendinin, kendisiyle aradığı hakikatin ardındadır. Hakikatin ardında, onunla sevişmek, onunla evlen- mek için. Ulaşamayacağını bile bile arayan: Delidir şair. Işıltılı. parlak, renkli
bukadar batıl inançlı olma Charlie dedi. Bilimde buna yer yok. Bilim ne demek bilmiyorum ama hepsi bunu durmadan söylediklerine göre belkide şans veren bişeydir.
Sayfa 18 - Koridor Yayıncılık
Bunun adı TEMATİK KAVRAMA TESTİ dedi. İlk 2 sözcüğü bilmiyorum ama testin ne demek oldunu biliyorum. Geçmen gereken bişey yoksa kötü puan alırsın. Ya başarılı olcam yada başarısız.
Sayfa 11 - Koridor Yayıncılık
Hazırladıkları oyunda sana hep 'evet' demek düşüyor. Beyaz bir deney faresi gibisin ellerinde, dilediklerince kullanacaklar. Oysa sen ne yapıyorsun? Koсаman bir 'hayır' yerine geçecek kocaman bir 'BİLMİYORUM' yazıyorsun kâğıdın ortasına. Az sonra gelince okuyacak. Okuyunca da çıldıracak. Çıldırsın. Dünkü oyunu sürdüreceklerini anlıyorsun.
Sayfa 199 - Can Yayınları 15. Baskı 1992Kitabı okudu
Sayfa 199Kitabı okuyor
"Ne demeye yapıyorsun anlamıyorum," dedi Aron.
"Nasıl yani? Ne yapıyorum?"
"Bütün o aldatmacalı, sinsice şeyleri diyorum," dedi Aron.
“Ne demek yani sinsice?"
"İşte, tavşan meselesi, sonra gizli gizli buraya, otomobile gelmek gibi. Abra'ya da bir şey yaptın. Ne yapın bilmiyorum, ama kutuyu attırdın ona."
"Ya! Çatlıyorsun meraktan, değil mi?" dedi Cal. Ama tedirgindi. Aron ağır ağır konuştu: "Merak ettiğim o değil. Niçin yaptığını merak ediyorum. Hep bir şeylerin peşindesin. Sadece neden yaptığını merak ediyorum. Ne işe yaradığını merak ediyorum."
Cal'in kalbine bir acı saplandı. Yaptığı planlar ansızın kendisine aşağılık ve pis göründü. Kardeşinin onu yakaladığını biliyordu. Aron kendisini sevsin istiyordu. Yolunu kaybetmiş ve aç hissediyordu kendini, ne yapacağını bilemiyordu.
Sayfa 404Kitabı okuyor
Kimsenin oğlu gibi olamadım. Ne annemin ne babamın ne de kayınpederin. Ama baba oldum. Oğul olmak ne demek bilmiyorum ama bir oğlum var. Koca dana oldu şimdi. Doğduğu ilk gün aldım bunu kucağıma, dedim "Ben seni çok seveceğim, bunu da sana göstereceğim." Yapamadım. Seviyorum ama bunu ona gösteremedim. Öyle sokakta elini tutamadım, okula gönderirken yanaklarından öpemedim, omzuma alıp gezdiremedim. Yapamadım işte, denedim ama pek olmadı. Sanki oğlum benmiş aslında, benim çocukluğummuş da ben ona babalık ediyormuşum gibi hissettim. Hoşuma gitmedi o hal. Ama seviyorum çocukları, çok seviyorum.
Sayfa 69Kitabı okudu
…
Euphrasie:
-Ya! Bilmiyorum demek ha? dedi. Tiksindiğiniz birine bir ömür boyu bağlanmak, sizi bırakıp gidecek çocuklar yetiştirmek, yüreğinizi yaraladıkları vakit Sağol! demek… İşte sizin kadından beklediğiniz namusluluk! Ya da, yaptığı fedakârlıklara karşı, ona acılar verirsiniz, bir yandan da onu baştan çıkarmaya çalışırsınız; direnirse, başını belaya sokacak oyunlar oynarsınız. Ne güzel bir hayat, doğrusu! Özgür kalalım da, hoşumuza gideni sevelim de genç yaşta ölelim, daha iyi.
Kampanya: Atsız Affedilmelidir!
Atsız'ın hapse atılmasıyla ilgili ilk protesto bir Alman bilim adamından gelmiştir: Dr. Heinrich Georg Baum. 20 Kasım 1973'te Bon'daki Türkiye Büyükelçisi Vahit Halefoğlu'na yazdığı bir dilekçede olayı protesto ettiğini ifade ediyor, Cumhurbaşkanı'na da bir dilekçe yazdığını belirtiyor ve
Bugün benim için berbat bir gün. Emeklerimin karşılığını alamadım. Hıçkırarak ağlamak istiyorum ama ağlayamıyorum. Yeni sınava çok az zaman kaldı ne yapacağımı bilmiyorum. Çıkmazda gibiyim. Yılların emeği hiçe gitmiş gibi hissediyorum.Yakın sandığım arkadaşım bu halime seviniyormuş gibi geliyor. İlerde hatırlamak bile istemem bugünü ama unutmak da istemiyorum. Buraya bir iz bırakmak istedim. Ne günler geçirdim, içimde ne fırtınalar koptu demek istiyorum ilerde. Yerimde saymam inşallah...
