BİRİNCİ BEY
Saat ne sularda dersin, Apemantus?
APEMANTUS
Namuslu olmanın tam zamanıdır derim.
BİRİNCİ BEY
İnsan her zaman namuslu olmalı, Apemantus.
APEMANTUS
Sen hiçbir zaman namuslu olmadığına göre
Düşün ne kadar suçlu olduğunu.
Sayfa 17Kitabı okuyor
Mutlu olmak için düşünce biçimini değiştirmen, pozitif düşünmen, istediğin şeye ve hayata inanman gerekir; zira sen ne isen yaşamına da onu çekersin.
Sayfa 71 - Yan Pasaj
Hayatını Düzene Koymak İsteyen Müslüman Gençlere
Önce Rabbini razı et:
Vaktin kıymetini bil! Her şey geçer, ömür de geçer, bütün tartışmalar son bulur. Bütün koltuklar terk edilir. Bütün unvanlar, makamlar geride kalır. Ne yaparsan yap, kimseyi razı edemezsin, muhakkak bir eksiğin bulunur. Sen Allah’ı razı etmeye bak! Gerisi boş, gerisi gelir
İnkar etme
Aklım hiç almıyor nedense
Her şeyi bir anda silmeni
Yaşanan onca şeyden sonra
Öfkeli, insafsız sözleri
Diyorsun ki gözyaşların faydasız
Seni zaten hiç sevmedim ki
Diyorsun ki gözyaşların faydasız
Seni zaten hiç sevmedim ki
İnsanoğlunun büyük çelişkisi
Eflatun’a iki soru sormuşlar. Birincisi: “İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışları nedir?”
Eflatun şöyle cevap vermiş: “Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki çocukluklarını özlerler…
Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler. Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler…
Yarından endişe ederken bugünü unuturlar. Dolayısıyla ne bugünü, ne de yarını yaşarlar…
Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar. Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler...”
Sıra gelmiş ikinci soruya: “Peki sen ne teklif ediyorsun?”Bilge yine sıralamış:
“Kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın! Yapılması gereken tek şey, sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır…
Önemli olan; hayatta ‘en çok şeye sahip olmak‘ değil, ‘en az şeye ihtiyaç duymaktır.“
Ya sonra?
Sonrası çaresizlik. Sonrası tükenmişlik.
Sonrası ne biliyor musunuz?
Sonrası bitmişlik...
Sayfa 17Kitabı okuyor
Sevgilim bir günün
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Güvercinler güneşten bir sessizliği biriktiriyor
Ben seni düşünüyorum seni
Hani tıpkı o ilk
Kimsenin ne yaşadığını bilemiyoruz, sen kalbinde ve ruhunda dünyanın yükünü taşıyorsun 28.4.2024 🖤
Her neysem, şair, usta, mahpus, sürgün, acemi, yiğit ya da korkak, SENinle değerlenebilirim. SEVİYORSAM, sen olduğun içindir. UTANIYORSAM, senden utanabilirim ancak. YİĞİTSEM, seninle yiğit olunur elbet. Korkuyorsam, sensizliğin korkusudur bu. Daha ne canım...
Ey güzel, sen ki bana derdi derman edensin;
Şimdi: Çekil önümden, diye ferman edersin;
Senin yüzün canımın kıblesi olmuş bir kez;
Ne yapsın, kıble mi değiştirsin bu can dersin?
Sayfa 45Kitabı okuyor
Barnabas İncili’nin akibeti nereye varacak?
Barnabas İncili’nin akibeti nereye varacak?
1983 Kışında, Şırnak'ın Uludere kazasına bağlı "Kela Memo" mevkiinde av köpekleriyle avlanmaya çıkan Timurhan Ağa ve adamları bir ara köpeklerini kaybederler. Köpeklerinin yeraltı gibi bir yerden seslerini işitirler. Mağara gibi bir yerden girdiklerinde aşağıya doğru yol olduğunu
"şimdiki aklın olsaydı ne olur, olmasa
ne olur?…”
her şey geçti..
sen, zamanda bir gölgesin artık.
RODERIGO: Ne yapayım peki? Bu kadar deli divane olmaktan utanç duyuyorum, ama elimde değil bundan kurtulmak.
IAGO: Değil demek? Saçma! Şöyle ya da böyle olmak elbette kendi elimizde. Bedenimiz bahçemizdir, irademiz de bah çıvanı, ister ısırgan dikersin, ister kekik, ister hıyar yetiştirir, kabak ekersin, bahçeni ya tek bir bitkiye ayırabilir sin ya da bir sürü çiçekle doldurabilirsin, yeter ki sen iste! Bahçenin kısır kalması da elinde, verimli, bakımlı olması da. Bunların hepsini yapmak irademize bakar. Neyse ki, duygularımız mantığımızla dengelenmiş. Yoksa da marlarımızdaki şu azgınlık, içimizdeki şu şehvet düşkün lüğü bize ne oyunlar oynardı. İyi ki mantık denen bir şey var da, kuduran isteklerimizi, bedenimizin iğnelenmelerini, dizginsiz tutkularımızı bastırabiliyoruz. Senin aşk de diğin şey, işte bu tutkularımızın bir uzantısı, bir sürgünü.
Sayfa 25Kitabı okuyor
