mavi
@nebete
Öğretmen
İstanbul
14 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Dibinde bir ejderhanın yaşadığı bilinen bir kuyuya inecek bir kahraman bulmak, muhakkak ki, dibinde ne olduğu hiç bilinmeyen bir kuyuya inmek cesaretini gösterecek bir insan bulmaktan daha kolaydır.
Niçin bu kadar yalan konuşuyorsun?
Yalana inanmak daha kolaydır da onun için Öğretmen.
Sayfa 187Kitabı okudu
İçimizde şeytan var... Can kırıkları var. Nefret var, yalanlar var... Bir yanımız bizi çoktan terk etmiş, kaçıyor... Melankoli ve hüsran var... Keşke bazı geceler hiç sabah olmasa.
Okur Takip Önerileri
Sen benden, ben senden olduğum halde, garip, yüzyıllar boyu öğrenememişiz birbirimizin dilini.
Dostoyevski sürülseydi sana
Yer Üstünden Notlar'ı yazardı
ya da Suç ve Suç'u.
Sayfa 10Kitabı okudu
"Aslında körlük, umudun tükendiği bir dünyada yaşamaktı."
"Her şey akar" demişti Herakleitos. Her şey hareket halindedir ve hiçbir şey sonsuza dek kalmaz. Bu yüzden de "Aynı ırmağa iki kez giremeyiz". Çünkü ikinci kez ırmağa girdiğimde ben de değişmiş bulunuyorum, ırmak da.
Herakleitos'un işaret ettiği bir başka nokta, dünyanın her zaman karşıtlıklar tarafından belirlendiğiydi. Hiç hasta olmasak sağlığın ne olduğunu da bilemeyecektik. Hiç açlık çekmesek, tokluğun keyfini çıkaramazdık. Hiç savaş olmasa, barışın değerini bilmezdik ve eğer kış hiç gelmese, baharın da geldiğini fark etmezdik.
"Tek bir şey, tek bir kişi veya makine ya da kütüphane tarafından kurtarılma arayışına da girme. Kendini kurtar, boğulursan da en azından kıyıya doğru gittiğini bilerek ölürsun."
Anlamak yorucu. Anlamaya çalışmak yorucu. Anlayamamak yorucu. Bunca yorgunlukla nereye gidebilirim bilmiyorum.
İnsanlar bir zamanlar canları sıkıldığında saçlarını kestirirdi. Şimdi yüksek lisansa başlıyorlar.
Bu dünyada bu kadar çok insan yaşarken, her birimiz bir başkasından bir şeyler beklerken, neden bu kadar yalnızız? Ne için? Yoksa gezegenimiz, insanların yalnızlığından beslenerek mi sağlıyor dönüşünü?
Sonunda hissettiğin tek şey tuhaf ve güçlü bir yalnızlık duygusu.
Boş bir ev gibi hüzünlü hissediyordu kendini.
