Kitap: Yeni Türk Şiirinde Seyyid Nesîmî Okulu ve Misyonu
Yazar: Yrd.Doç.Dr. Hasan Aktaş
Baskı: 1.basım, Ekim 2004, sayfa: 176
🌼🌼🌼
#KORKUSUZ BİR AŞK ŞEHİDİ: SEYYİD NESÎMÎ#
Hasan hocanın Nesîmî ile ilgili yapmış olduğu inceleme kitabını dün gece sabahlayarak bitirdim. Elimden geldiği kadar kitabı anlatmaya çalışacağım...
Öncelikle kitabı okuduğunuz
Neden?
Ey babamız İbrahim! Neden bu ümmet, en iyi ve en üstün ümmet olarak Doğu’ya ve Batı’ya hakimiyet kurduktan ve onlara ilim ve medeniyet öğrettikten sonra, bugün en hakir ve değersiz yığınlar haline dönmüş? Toprakları düşmanlar tarafından işgal edilmiş ve kendileri mülteci olarak yaşıyorlar. Mescidü’l Aksa’ları, Siyonist bir çetenin işgali altına girmiş. Ülkelerine baktığımızda her yanda fakirlik, açlık, felaket, bulaşıcı hastalıklar, nezaketsizlik, düzensizlik, zülüm, baskı ve geri kalmışlık göze çarpmaktadır...
Sayfa 132Kitabı okudu
Resulullah şöyle buyuruyor;
“ Eğer Allah, birisini senin elinle doğru yola hidayet ederse bu, senin için güneşin üzerine doğduğu her şeyden daha iyidir. “
Sayfa 124Kitabı okudu
Allah Selahaddin Eyyubi’ye rahmet etsin! O, gülümsemeyi bile kendisine yasaklamıştı. Bazı yakınları “Peygamber, devamlı gülümserdi.” diyerek onu kınadıklarında ise şöyle derdi: “Nasıl güleyim? Mescid-i Aksa Allah’ın düşmanlarının işgali altındadır. Hayır! Allah’a andolsun ki, orayı kurtarıncaya kadar gülmeyeceğim ve gerekirse o yolda öleceğim.”
Sayfa 41Kitabı okudu
'Yaşama Başlarken; Bir Su Damlacığının Hikâyesi'
İlk yarışımız… Küçük bir su damlacığıyım ben. Kimsenin önemsemediği, haberdar dahi olmadığı. Oysa ne potansiyeller barındırıyorum içimde. Hele bir kazansam şu yarışı işte o zaman herkes görecek benim kim olduğumu. Sabırsızlanıyorum. Sanki on beş milyar yıldır bu anı
Karaladım işte bir şeyler... (:
BİR DEFTERİN SONU
Bir defterim vardı benim. Adı Aşk'tı. İlk kapağı açıp da bir şeyler yazmadan önce, nasıl da masum ve korkaktım. Bir süre açmadım o defteri. Sonra bir gün aniden açıvermiştim ve doldurmaya başladım. İlk satırlar güzeldi, mutluydum, keyifliydim yazarken. Biraz daha yazmaya devam ettikçe bana acı vermeye başladı bu satırlar,
