Belkide aynaya bakarken baktığımda gördüğüm suret ben değilim
,belkide insanalar arasında yaşayan ben değilim
neden olmasın ki belk bir cinayet zanlısı
Kendimi Öldürmekten tutuklanmamışsam
Suç benim mi?!
Evet benim.
 Ben aşkı iskandil edilemez, şiddetli olsalar da, nadiren patlak veren kasırgaların belli sınırlar içinde kaldığı, iki varlığın, lüksünden ve gösterişinden nefret ettikleri dünyadan uzakta, çiçekli adasında yaşadıkları, uçsuz bucaksız bir göl olarak düşünmüştüm. Ama, belkide yanılıyorum, aşk kişiliklerin izlerini taşıyor olmalı. Doğanın kuralları iklimlere göre biçimlenebiliyorsa, aynı şey neden duygular içinde geçerli olmasın?
Sayfa 235Kitabı okudu
Merhaba kitapseverler
#Geçmişinyabancısı#Gizembingöl#ozlemli_kitaplar#okudumbitti#Savaş#alıntı
"Çocukluğumda gördüğüm herşeyin muadili, Dünyanın sayısız bölgesinde işgal kanatlarını kamçılamaya kamçılamaya devam ediyordu. Dini korkularım baskın gelmese,bana bu şansın kaderin bile vermeyeceğine emin olabilirdim. Tabi bundan şans olarak bahsederken,bozuk ve eksikte bir utanç duyuyorum. Hem belkide bir yerlerde nefes aldığını bildiğin aileni o ateşin içinde bırakacaksın,
hemde şanslı olduğunu düşünüp üstüne tüm bu hisleri den utanç duyduğuna da birilerini ikna edebileceksin. Birilerinin kötü hâllere düşmesinden
,kendi iyi halimiz adına şükür payı çıkarmak,ruhun huzurunu tescilleyebilmesi için ne kadar da erdemli bir yol(!) "
Konuya gelirsek; Küçük yaşta babasını kaybeden Affan , ölümü yada kaybetmeyi bu kadar derin yaşayacağını anlamlandıramıyordu. Babasının Bağdat'ta çalıştığını bilmek ona bu hayali kurduruyordu. Arkadaşı Hüseyinle beraber Bağdat'a gidebilmek ,kimbilir ,neden olmasın ki...
Hayaline kavuşur mu?
Diğer yandan kısa süre önce Amerika, Irak 'a asker yollamaya başlamış ve bu askerlerin arasında da bir asker olarak Nicky olacaktır. Ama bu ailesinin hiç hoşuna gitmeyecektir. Bir süre sonra Affan ile bu ailenin yolu keşisecektir... Ama nasıl kesişir?
Bu savaş türü kitapları sevenlere önerim olsun. Sağlıcakla kitapla kalın
@elpisyayinlari
Aylin Sezersan
(COK UZUN VE KİTAPTA HERBİR SÖZÜN DÜŞÜNÜLESİ EN NAİF BÖLÜMÜ)
“ Momo, şimdi o büyük salonun içindeydi. Burası en büyük kiliseden daha görkemli, en büyük istasyonların salonlarından bile daha genişti. Güçlü sütunların üzerinde yükselen tavan neredeyse görünmüyordu. Etrafta hiç pencere yoktu. Kocaman salonu aydınlatan altın renkli ışık çevrede
HAYATTA KURULAMAYACAK DİYALOGLARI KURMAK İÇİN..
-Bende hiç şans yok, şansımı s...
-Olum bunun şansla, kaderle alakası yok.
Diyerek, biten ya da aksi giden bir ilişkiye dair yaptıkları sohbetler. Konu M..B.. olunca sohbet sayılmaz aslında, çünkü bildiğimiz anlamda bir sohbet süprizlere açık olmalı, şaşırtmalı, bilmediğimiz bir şeyden,bir olaydan bahsetmeli ya da bizde merak uyandırmalı ve
Yasaları tanımayan kadın yalnız kendi kaprislerini dinleyecek demektir. Parlamayı, devinini çok sevenlerde bir şeyi sürdürme gücü yoktur. Benim görüşüme göre, aşk daha çok durgunluk ister: Sondanın hiç dübi bulamadığı, fırtınaların şiddetli olamayacağı, aşılmaz sınırlar içinde kaldıkları, ender oldukları; içinde iki varlığın, lüksü, parıltıyı rahatsız edici şeyler gibi görecekleri bir odada yaşadıkları, uçsuz bucaksız bir göl gibi düşündüm ben aşkı. Ama aşk kişiliklerin damgasını taşıyor olmalı, belkide yanılıyorum. Doğa ilkeleri iklimlerin istediği biçimlere boyun eğiyor, neden bireylerin duyguları in de böyle olmasın? Hiç kuşkusu , kitlece genel yasaya bağlanan duygular, yalnız anlatımda ayrılırlar. Her ruh kendince davranır. Markız, uzaklıkları aşan ve erkek gücüyle davranan, güçlü kadın: sevgilisini tutsaklıktan kurtarabilir, gardiyanları, muhafızları, cellatları öldürebilir; oysa kimi yaratıklar, bütün ruhlarıyla sevmekten başka bir şey bilmezler. Tehlikede, diz çöker, dua eder ve ölürler. Bu iki kadından en çok hoşunuza gideni hangisi? İşte bütün sorun bu. Evet ya, markiz sizi seviyor, sizin için bunca şeyi ayaklar altına almış! Belki de, siz kendisini sevmez olunca, sizi her zaman sevecek olan odur."
Sayfa 261Kitabı okudu
21. yüzyıl yalnızlığı bunun adı 21. yüzyıl sancısı... Herkes var gibi ama kimsemiz yok. Birileri bizi duyacak gibi ama duyanımız yok. Herşeye sahibiz ama birşeyler hep eksik, yarım. Tam da Sezen Aksu şarkısı gibi:
Hiç aç, susuz yaşamadım ki/ Hiç parasız,pulsuz kalmadım ki/ Hiç aşksız sevgisiz olmadım ki/ Neden niye kime bu özlem. Korkuyoruz çünkü,
Günaydın, Sabahattin Ali'nin dediği gibi
"Belkide yeni hir başlangıç yapanın vaktidir.Yeni bir başlangıç içim herşeyi yıkmanın vakti..."
Neden olmasın?
Tahammül edilebilir mi? Simdi diyeceksiniz, soracaksınız neye? Sorunun cevabını almaktan ziyade bu soruyu sorabiliyor musunun diye devam etse sorgulayislariniz aslinda çözüm bu olacak. Bagdastirilicak o bu şuyla. Hadi sorayim zorda olsa kendi kendime: Tahammül edilebilir mi? Cevabim "HAHIR"
O kadar tuhaf bi akıl ve kafa yapısı varki insanoglunda ne kadar okudukça ne kadar araştırdıkça ve empati yaptıkça insanoglu değişebiliyor. Kendiniz olmaktan cikiyosunuz ve farklı bir ruh haline bürünüp farklı davranışlar sergileyebiliyoruz. Peki bunları yapmayıpta günümüz medyası ve televizyonculuğa gelecek olursak baya bi etkileşim var toplumumuzda. Böyle bulutlar üstünde yuruyen ve kendi varoluşlarının gerektirdiği bireye özgü davranışlarının yerine bi sembol arıyasimiz var kendi kendimize. Yakışıklı ve güzel olması gerekiyor bu tiplemelerin. Azıcık duygusallık, iki şiddet, aşk, silah tutan tipler... Yani eskiye nazaran güzel rol yapması, iyi olanı güzel kötü olanın çirkin bir şekilde lanse edilmesi, bilinç altına işlenmesi gerekirken tam karşıtının önümüze sürülmesi irrete edici boyuta ulaştı şahsımda. Bunu gören sadece benmiyim yoksa benim gibiler varda kaplumbağa misali içine mi kapandilar. Susturulmaya bu şekilde mi başladık diye çelişkiler sürüyor kendi içsel tartışmalarımda. Her şeyi iyi gösterip konuşmaya, düşünmeye fırsat vermeden önümüze sürülmesi; al bak her şey iyi ve kötü giden bir şey yok sen yanlış düşünüyorsun.
Doğru bu, olmayabilirde. Neden olmasın?
Belkide her şey iyi gidiyor ben yanlış dusunuyorumdur.