En nihayetinde insanın doğadaki yeri nedir ki? Sonsuz olanın yanında bir hiç, hiçin yanında bir evren, evrenle hiçlik arasında bir orta, aşırıyı kavramaktan sonsuz uzaklıkta. Şeylerin sonu ve başı çözülemez ve aşılamaz bir sırla kendisine kapalıdır. O aynı zamanda, içinden çıktığı hiçliği görme yetisine de sahip değildir; tıpkı kendini yutacak olan sonsuzluk gibi. O halde kendisine, başını ve sonunu idrak edemediği şeylerin ortasına dair bir görüntüyü sonsuz bir kuşku içinde algılamaktan başka ne kalıyor? Her şey hiçlikten doğmuştur ve sonsuzluğa gidecektir.
Sayfa 125 - Büyülüdağ Yayınları, 1. Baskı