Bir Oğuz Atay Geçti Bu Dünyadan
"Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe, yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu."
Türk Edebiyatının dev ismi Oğuz Atay'ı,
41. ölüm yıl dönümünde büyük bir saygı, sevgi ve özlemle anıyorum.
Sevgi, Saygı ve Özlemle.. 13.12.1977
Bu hayattan istifa ederek başka bir hayatı başka türlü yaşamak istiyorum.
Saygı, sevgi ve özlemle Büyük Usta
“Şu anda, sana güzel bir söz söyleyebilmek için, on bin kitap okumuş olmayı isterdim” dedi: “Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek: seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda.”
Sayfa 113 - İletişim Yayınları
Oğuz Atay/ Saygı, sevgi ve özlemle
Anlamasandan olur,
kimse anlamasada olur
gerçek hürriyet budur
ben anlıyorum
anlatamasamda olur
Oğuz Atay
"Korkuyoruz. Düşünmekten ve sevmekten korkuyoruz. Insan olmaktan korkuyoruz."
Saygı, sevgi ve özlemle...
Tarzan ne derdi bunları okusaydı?
Sıkılırdı herhalde efendimiz.
Doğru: aydınlardan başka hiçbir kalabalık kendi hakkında yazılan eserleri okuyacak sabrı gösteremez.
Aman bizi de ne güzel anlatmış, ne kadar da böyleyiz, demezler herhalde.
Derler efendimiz derler.
Demesinler o halde Olric.
İnsanları artık olmaları gerektiği gibi düşünmek
Saygı, sevgi ve özlemle anıyoruz.
" Normal bir insan olmaya zorladılar. Bana boş yere vakit kaybettirdiler. Olmayınca da 'anormal' dediler... "
Çok şey vardı anlatılacak.
O yüzden sustum.
Birini söylesem,
diğeri yarım kalacaktı.
Sen duydun mu sustuklarımı?
Sevgi, saygı ve özlemle..
#OğuzAtay
Saygı, sevgi ve sonsuz özlemle anıyoruz !
ACI KAYBIMIZ !!!
"Ben vedaları sevmem albayım. Hiç gitmesin insanlar. Hele gelmemek üzere giderlerse, çok üzülürüm albayım, dayanamam. Gelmemek üzere gidenler çok sevdiklerim olur genelde. Bir de bir hikâye bırakır ki geride, noksanlığın daniskası içinde. Ölse, öldü dersin, ama ölmez onlar. Ölmesinler de. Ölürlerse bir kere daha üzülürüm. Çünkü koklayamazlar bir daha çiçek. Yazık olur."
13 Aralık 1977 yılında kaybettiğimiz Oğuz Atay'ı sonsuz sevgi ve rahmetle anıyoruz. Beden olarak aramızda olmasa da, yaşayan birçok insandan daha canlı ve daha yakın benim için. Bir insanı sevmek için illa görmeniz, duymanız, görüşmeniz gerekmez. Bazıları size öyle bir dokunur ki en yakınınıza karşı hissetmediğiniz duyguları o insan için hissedersiniz. Benim için bu insan Oğuz Atay. Bazı insanlar ölmez. Ölümün gücü bile yetmez onları bizden ayırmaya. Çiçekler papatyayı insanlardan en çok O'nu sevdim. En sevdiğim, bana en çok dokunan yazar kendisi..
Selim, Hikmet, Albayım, Olric, Bilge, Sevgi, Nurhayat Hanım, Turgut ve daha nice karakter. Onun kitaplarında, benim yüreğimde canlanan insanlar. Onlar var olduğu sürece Oğuz Atay da yaşamaya devam edecek. Bazı durumlar ve anlar insanın canını öyle yakıyor ki o anlardan biri de bu ölüm yıldönümleri..Atatürk'ten sonra, sanki dün kaybetmiş gibi beni derinden yaralayan bir kayıp da kendisi. İyi ki edebiyat dünyasından bir Oğuz Atay geçmiş. İyi ki onunla tanışabilme fırsatını kitaplarıyla da olsa yakalama şansım oldu. Ruhun şad, toprağın bol olsun 🖤🙏🌼
Seni hiç unutmayacağız okuyucuların hep burada Oğuzcuğum ATAY !
#85577730
Oğuz ATAY (12 Ekim 1934 - 13 Aralık 1977)
Tutunamayanlar , 
Tehlikeli Oyunlar , 
Korkuyu Beklerken , 
Bir Bilim Adamının Romanı: Mustafa İnan , 
Oyunlarla Yaşayanlar , 
Günlük , 
Eylembilim , eserlerinin yazarı, edebiyatımızın ezberlerini bozan, çağını aşan 
Oğuz Atay 'ın vefatının 43. yılında saygı, sevgi ve özlemle anıyoruz.
Çünkü hepimiz hayatın bir yerinde ''tutunamıyoruz''
Oğuz Atay, Korkuyu Beklerken adlı eserini şu cümleyle bitiriyor:
"Ben buradayım sevgili okurum sen neredesin acaba?"
Ve 
Mahfel Dergisi olarak onun diliyle diyoruz ki;
''Biz buradayız sevgili okurlar siz neredesiniz acaba?''
