sorumluların, vebali olanların, unutanın, unutturanın awk..
1- youtu.be/FsEFe8q4XAg?si=...
2- youtu.be/pToTXZfviko?si=...
3- youtu.be/qyjY1GLWXfk?si=...
6 şubat depreminde eşi ile 3 çocuğunu kaybeden depremzede şerif ölmez, hayatını kaybetti. hatayın altınözü ilçesinde, 48 yaşındaki eşi halime ölmez ile çocukları 14 yaşındaki cansu, 16 yaşındaki savaş ve 3 yaşındaki oktay ölmezi kaybeden şerif ölmez, 19 Aralıkta nefes darlığı şikayeti ile Mustafa Kemal üniversitesi tıp fakültesi hastanesine getirildi.
solunum cihazına bağlanan ölmez, buradan reyhanlı ilçesindeki özel bir hastaneye sevk edildi. yoğun bakıma alınan ve burada kalbi duran ölmez, tüm çabalara rağmen kurtarılamadı.
birgun.net/haber/cebinde-b...
sozcu01.sozcucdn.com/sozcu/productio...
youtu.be/qyjY1GLWXfk?si=...
Bir insanın özel ve değerli dostları varsa çok da sıradan biri olamaz. Haksız mıyım?...
Sayfa 7Kitabı okudu
Bundan beklenen gaye nedir?
Dışarıya beş bin tane öğrenci, doktora öğrencisi vesaire gönderilip, milyarlarca dolar harcanıyor. YÖK'müş, Milli Eğitim Bakanlığıymış, çeşitli kuruluşlarmış, özel kişilermiş, dışarıya giden dolarların bir hesabı daha hala yapılmamıştır. Fakat şöyle tahminen bir düşünseniz, milyarları buluyor dolar olarak ve bu ara bu miktarlar, kafanızda şöyle kaba taslak bir hesap yaparsanız göreceksiniz ki, Türkiye 'deki bütün üniversitelerin tüm bütçesinden fazladır. Böyle eğitim sistemi olur mu? Bundan beklenen gaye nedir? Ben size söyleyeyim, söylenmeyen bir gaye vardır bunda, yani biraz dikkat etmek lazım. Bence bundan beklenen, söylenmeyen gaye, bu gidenlerin sadece dışarıda dışarıların kafalarına uygun, Türkçe'den daha çok İngilizce'yi bilen, onu seven, burada gelip Türk gençlerine Türkçe değil, İngilizce olarak ders vermekten başka marifeti olmayan kopuk insanlar yetiştirmektir. Bununla Türkiye'ye bir fayda gelmez.
Sayfa 169 - OtopsiKitabı okudu
Günümüz Diziler ve Toplum...
Vaktiyle televizyon kanallarının vazgeçilmez söyleşi programlarında, mini etekli kadın konukları oturtmak için abartılı biçimde alçak kanepelerin, her kanalda yer alan sabah keyfi, iç çamaşırı defileleri, gazetelerin kapak sayfalarına yerleştirilen plaj görüntüleri ve yarı çıplak poz vermiş kadın görüntülerinin, günün birinde ürün vermeye başlamasını bekliyordu. Kadın bedeni üzerinden onca aşağılama aşağılamanın bir sonucu olacaktı elbette. Toplum bilimcilerin bu durumu özel olarak tasarladıklarına inanıyordu Gencer. Günden güne sayısı artan dizi filmlerde de işlenen konular hep söz konusu kahramanların topluca birbirlerini aldatmaları, iyi olan kadının aslında kötü olma potansiyeli, kötü olan erkeğinse haklılığı üzerine kurgulanıyordu. Takip eden yıllarda, hepsi de birbirine benzeyen bu kurgularda, erkeklerin eline bıçak tabanca gibi unsurlar ekleyip olayı tümden vurdulu kırdılı macera seviyelerine vardırdılar.
Sayfa 103Kitabı okudu
Uzun zamandan beri onu düşündüren bir konu vardı. Şen, hayatında tanıdığı en özel kişi ve ona en iyi gelen insandı. Gerçi pek de güzel bir kadın sayılmazdı. Ama dünyanın en güzel kalbine sahipti. İşte bu özelliği her şeye bedeldi. Ona evlenme teklifi etti.
Sayfa 92Kitabı okudu
"Kadınlar için şu özel evlerden açmaya başlamışlar, duymuş muydun?"
"Sığınma evlerini mi diyorsun?"
"Evet. Sığınma evleri... Sence bu çözüm olur mu?"
"Nereden bileyim. Biraz zaman geçsin, sonuçları görelim bakalım."
"Ben hiç ihtimal vermiyorum açıkçası. Hem aileleri dururken ne diye sığınma evlerine gitsin ki kadınlar?"
"Çünkü aileleri destek olmayan kadınlar gidecektir o evlere ya da ailesi olmayanlar."
Sayfa 35Kitabı okudu
Oktay Rifat’ın dünya görüşünün
şekillenmesinde etkili olan kişilerden biri de teyzesinin oğlu Nâzım Hikmet’tir. Hiçbir zaman çok yakın olmayan iki kuzen, politik olaylara verilen tepkiler
ve şiir konusunda da birbirlerine mesafelidir. Oktay Rifat bu mesafeye rağmen Nâzım Hikmet’in açlık grevini Orhan Veli ve Melih Cevdet’le birlikte desteklemiş ve açlık grevi yapmıştır.
Sayfa 19Kitabı okudu
Oktay Rifat;
Övünmeyi de övülmeyi de
sevmemiştir hiç. Yetmişini geçip
de bütün şiirlerini içeren tuğla gibi
kitabı eline aldığında usulca “bir
şeyler yaptım galiba” diyecek kadar
mütevazıdır.
Sayfa 19Kitabı okudu
Günlük yazarlığının "roman" ya da "oyun" yazarlığı gibi, "bir yazın türü" olduğu gözetilerek, o "disipline" uygun bir mantık ve ciddiyet taşıması gerektiğini düşünürüm. Günlük yazmayı, yazar- ların can sıkıntısı karalamaları olarak değerlendirmem elbet, ya da onların "dolu zamanlarını" ciddi yapıtlarına, "boş zamanlarını" günlüklerine ayırdıklarını düşünmem. André Gide ve Anais Nin'in günlüklerinin, "günlük'ün bir yazın türü olarak kabul görmesindeki paylarını anarım. Witold Gombrowicz'in, Tennessee Williams'ın günlüklerini hayırsever birilerinin çevirtip Türkçede yayımlamasını beklerim. Üniversite yıllarımda Muzaffer Buyrukçu'nun Soyut dergisinde günlükleri yayımlanırdı. Istanbul'da edebiyat ve sanat dünyasının bir dönemine azıcık magazinel bir dille yaklaşan tutanaktı onlar.
Zamanın aldırışsızlığına karşın yazının direnciyle geçen zamanı sabitlemek isteyenlerin çabasına özel bir ilgim vardır. Georges Perec'in her gün oturduğu kahvenin önünden geçenlerin yaptıklarını anlatmaya ayırdığı zamanı, takıntılı çabasını bu yüzden hayranlıkla anarım. Salah Birsel, deneme türünün olduğu kadar günlük türünün de okur katında ciddiye alınması için emek harcamış yazarlardandır. Hayırla yad ederim. Ataç'ın, Oktay Akbal'ın günlüklerini de unutmamak gerekir.
-Kasım 2002
Sayfa 63 - Günlük yazarlığının "roman" ya da "oyun" yazarlığı gibi, "bir yazın türü" olduğu gözetilerek, o "disipline" uygun bir mantık ve ciddiyet taşıması gerektiğini düşünürüm. Günlük yazmayı, yazar- ların can sıkıntısı karKitabı okudu
Şair dostum A. Remiz'le oturmuş, Oktay Rıfat'ın eski şiirlerini okuyoruz. Vaktiyle coşkuyla okuduıumuz parçaların çoğu bugün de aynı tazeliği, kıpırtıyı taşıyor. Oktay Rıfat son kırk yıllık şiirimizin belkemiği olmuş bir sanatçı. Bunu yalnız ben söylemiyorum, İlhan Berk de, Ece Ayhan da, aynı kanıda. Geçende Can Yücel'le konuşuyorduk, o da öyle söyledi. Bilmem şimdi düşüncesini değiştirdi mi, eskiden (on beş yıl kadar önce) Ahmed Arif de Oktay Rıfat'a özel bir yer tanırdı. Eleştirmenlerin çoğuna sorarsanız, aynı karşılığı alırsınız. Şiirimize araştırma duygusunu getirmiş bir şair Oktay Rıfat. Bu yönüyle 1946-1960 yılları arasında şiir yazan, şiirle ilgilenen hemen herkesin üzerinde bir ağrlığı olmuştur. Ayrıca Türkçenin bugünkü durumunu almasında, sivilleşmesinde, denebilirse, 'materyalize' olmasında en büyük paylardan biri (birincisi değilse) onundur. Bunu da nasıl yapmıştır biliyor musunuz? Konuşma dilinin yalınlığından, türkülerin tadından hiçbir zaman ayrılmayarak.
