Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
bu kitabı okumanız için sosyalistte olmanıza gerek yok antisosyalistte neo .. da şu da bu da..Bu tarz kitaplar hep okunmalı.Kitap yalın dili ve örneklemleri ile mükemmel yaklaşık üç yıl önce falan okumuştum eskişehirde adalardan bir kitapçıdan aldım bir günde okudum bu kitabı.İnce ama içi o kadar yoğun bir kitapy ki.Lütfen bu tarz kitapların tarzlarını benimsetmeye çalıştığını bir şeyleri aşılama kafasında olduğunu düşünmeyin.Lütfen okuyun çok yararlı bir kitap
Nazım Hikmet'in şairliğini tartışmam.Ama onu gerçekten tanıyacaksanız bu kitabını okuyun derim.Nazım sadece Facebook ta paylaşılan romantik şiirlerden ibaret değil.Bu şiirleriyle Nazım'a destancı da diyebilirsiniz dengbej de Dede Korkut da..Kurtuluş Savaşı'nda adı anılmayacak kadar çok olan,yurtsever,kahraman,korkak,ne derseniz deyin ama biz olan,bu topraklar için çarpışan kişilere ayna tutmuş.Adı tarihe büyük harflerle yazılmayan ama koca kalbiyle bu ülke için canını verenleri anlatmış.M.Kemal'den çok az bahsettiği için eleştiri aldığını hatırlıyorum.Ama bu eleştiriye katılamıyorum. Mustafa Kemal'i anlattığı kısımda onun portresini öyle güzel çizer ki "O, saatı sordu.
Paşalar : «Üç,» dediler.
Sarışın bir kurda benziyordu.
Ve mavi gözleri çakmak çakmaktı.
Yürüdü uçurumun başına kadar,
eğildi, durdu.
Bıraksalar
ince, uzun bacakları üstünde yaylanarak
ve karanlıkta akan bir yıldız gibi kayarak
Kocatepe'den Afyon Ovası'na atlıyacaktı.".Kardeşliğe en çok ihtiyaç duyduğumuz bu günlerde bu şiirleri bir kere daha okuyun lütfen.Ülkemde"Vurun,öldürün" sözlerini duymaktan yoruldum.Bizim fabrika ayarlarımız bozuldu sanırım.Belki bu kitap bunu düzeltmemizi sağlar.Hele bu şiirleri Nuri Kurtcebe'nin çizimleriyle okursanız daha da beğeneceksiniz.
Özellikle ailenizde alzheimer hastalığı yaşayan birisi varsa lütfen hemen bu kitabı okuyun….Hastalık sürecinde kişiye nasıl doğru yaklaşılması gerektiğini hikaye türünde öyle güzel anlatmış ki; geç kalan birisi olarak en azından benim gibi “keşke”lerinizin olmamasını dilerim….İnsan her ne kadar başlarda sevdiğine konduramasa da hastalığı (çünkü bazen sizinle dalga geçildiğini düşünür, bazen de düşmanı olursunuz) bir bakmışsınız ki artık bedeniyle birlikte duygular, hisler, anılar, herşey birer birer yok olup gidiyor siz anlamadan…
"Ne var ki, anlamadığı tek şey şu; bazen bir erkek doğru kadınla tanışana kadar adam olamaz."
Veee Drew Evans ile tanışalım bayanlar... Dikkat lütfen, bu adam tam bir ayaklı bomba... Yukarıdaki sözler ona ait olabilir ama sakın kanmayın ;) Cıksss... Kate'le tanışana kadar bu sözleri söyleyen adamdan eser yok. Okuyun ve görün. Ve hayran
Seriyi baz alarak konuşuyorum: Lütfen ama lütfen ilk kitabın ilk -yaklaşık-100 sayfasına göre bırakmayın. Dayanın,sabredin ama lütfen bırakmayın. Çünkü sonrası bildiğiniz uçuyor. Okunabilecek harika polisiyelerden biri. Okuyun,okutun.
Son yıllarda okuduğum zaman en çok etkilendiğim aşk romanlarından bir tanesiydi. Kitaba başladığım zaman anlatımın sadeliğine, bu sadelikle betimlediği karakterlere, repliklere, her şeye aşık oldum diyebilirim. Kitap o kadar akıcı bir dille yazılmış ki ancak kitabı bitirdiğimde saatin gece dört olduğunu fark etmiştim.
Kitaptaki atmosfer sizi kendine çekiyor zaten. Karakterler birbirini o kadar güzel tamamlıyor ki duyguyu tüm yoğunluğuyla hissediyorsunuz. Bazen kendinizi gülümserken bazen de gözleriniz dolmuş halde buluyorsunuz. Zaten kitabı bitirdiğinizde aklınıza işleyecek birkaç tane replik oluyor ve bir süre sizi terk etmiyor.
Ayrıca filmi de birkaç sahne dışında kitapla birebir diyebilirim. Kitabı okuyun, sonra filmini izleyin ama sakın zaten filmi var nasılsa okumama gerek yok diye düşünmeyin lütfen. Filmi izlerken kitabı anımsıyor ve daha çok duygulanıyorsunuz.
Keyifli okumalar, iyi seyirler...
Eminim herkes ya kitabını okumuştur ya da filmini seyretmiştir o yüzden rahatça detaylı yorum yapmak istiyorum. Eğer okumadıysanız veya izlemediyseniz lütfen yorumumu okumayın.
Bir kitap düşünün alttan alta çocuklara söz dinlemeyi, uslu olmayı gösteriyor.
Tabi ki bu bir çocuk kitabı bu nedenle anlatımında oldukça fazla betimleme ve resimler
Peri Gazozu sinemacı olarak tanıdığımız Ercan Kesal’ın çocukluk, gençlik ve doktorluk anılarından oluşuyor. Bu anılar o kadar güzel harmanlanmış ki sanki birbirlerini tamamlamak için yaşanmışlar.
Kitapta genellikle kötü olaylar anlatılıyor. Bazıları insanı o kadar sarsıyor ki bir süre kitabı bırakıp oturuyorsunuz. Özellikle babasının parası olmadığı için ilacını alamadığı, bu yüzden ölen çocuğu unutabileceğimi sanmıyorum. Kitapta sizi de çok etkileyecek birçok hikaye bulacağınıza eminim. Lütfen okuyun bu kitabı.
Cüssesi kadar kocaman yüreğe, cüssesine ters olan korkuya sahip John Coffey'nin ( coffee gibi söyleniyor ama farklı ) Yeşil Yol`a doğru attığı ürkek adımların şahidi olacaksınız.
Kitabı E bloğunun baş gardiyanı Paul`ün dilinden dinliyorsunuz. İlk başta biraz sıkıcılık yarata bilir ama ortalara doğru kesinlikle kendinize hakim olamıyorsunuz.
İnsanın kitabın içine girip, o kocaman devi kucaklayası, "yalnız değilsin John." diyesi geliyor.
İyinin bazen ne kadar kötü, kötünün bazen ne kadar iyi olabileceği, görünüşün aldatıcı kısımlarına takılmamamızı, insanın tüm ürkütücülüğüne rağmen saf kalabileceğini açıklıyor bize Kocaoğlan..
Sonunun bildiğim gibi bitmemesi için, geriye kalan 10 sayfayı 3 gün erteledim.
Hayatıma yeşil ve siyah bir renk katan gözü yaşlı dev seni özleyeceğim...
Sonunda büyükten küçüğe her insanın duyduğu, duymasa bile bir yerden kulağına çalındığı o efsane kapanış söz:
"Yoruldum, patron.Yollarda yağmurdaki bir serçe kadar yalnız olmaktan yoruldum.Yanımda hiç arkadaş olmamasından bıktım. Nereye gideceğimizi, nereden geldiğimizi söyleyecek biri. İnsanların birbirine kötü davranmasından bıktım. Her gün dünyada hissettiğim ve duyduğum acılardan bıktım. Çok fazla var, sanki her an için kafama cam parçaları batıyor. Anlıyor musun?
Karanlıktan korkuyorum patron lütfen ışığı kapatma…”
Kesinlikle okuyun..
