. . .
ŞİİR-MİİR
K/aralamalar
(Not: Mükerrer kayıtlar, sâir hata ve düzenlemeler bir ara yapılacaktır inşallah, diyelim... Bu hususta okurlardan özür dileriz...)
Ana-Beyit mezarlığının bir efsanesi, Juan-Juanlar’ın bozkırı işgal ettikleri çağlara dayanan bir hikâyesi vardı: Sarı-Özek’i işgal eden Juan-Juanlar tutsaklara korkunç işkenceler yaparlarmış. Bazen de onları komşu ülkelere köle olarak satarlarmış. Satılanlar şanslı sayılırmış, çünkü bunlar bazen bir fırsatını bulup kaçar, ülkelerine dönerek
Sayfa 142 - Ötüken
İman öyle bir iksir ki, gecelerden gündüz, karanlıklardan nur, ölü hallerden dipdiri hakikatler, musibetlerden ise yakîn çıkartıyor...
Sayfa 63Kitabı okudu
Ne Bileyim Ben
Bana kim olduğumu sorma
Yıldızların kırpıştığı gecelerden birinde
Sabaha karşı doğmuşum
Bir kimlik düzenlemişler adıma
O ben miyim
Yoksa ben o mu?
Ne bileyim ben...
Puşkin Üzerine Hafif Bir Yazı/ Nazan Bekiroğlu
Yaz başlangıcıdır.
Sis ve gül baharı boydan boya geçmiştir çoktan ya, yolunuz epeydir kayıp. Her şey çok ağırdır, üstelik kurşun gibi ağırdır.
Editörün önerisi filan değildir; ama neden bilmem “Puşkin üzerine hafif bir yazı” yazmaya kalkarsınız. Yoksa kalabalıklar üzerinize mi gelmektedir?
Yağmur dökülürken bir bahçenin kıyısına, Boris
Elhamdülillahi alâ ni’meti’l-iman!
İman öyle bir iksir ki,gecelerden gündüz,karanlıklardan nur,ölü hallerden dipdiri hakikatler,musibetlerden ise yakîn çıkartıyor...
Ölü gecelerden..
Kış Kahrı
aslında önce evleri sevmeye giderdi sesin
caddeleri sokak gibi sevmeye giderdi sesin
giderdin! ödü kopardı bütün eşyaların
sonra kuyu kuyu dolaştığım mahcup sular söyledi
yüzünüze güller
düştün
düşüşün bir rüyaydı
düşüşün yarım kalacak bir rüyaydı gecelerden bir gece
gecelerden bir gece aşkın üstüne yürüdün
Sayfa 41Kitabı okudu
Sen tüm kentten daha yalnızdın, okyanus gibi yalnızlık..
Ve bana geceler yetmiyor. Günler yetmiyor. İnsan olmak yetmiyor. Sözcükler, diller yetmiyor..
Bazı günler elime bir et parçası alamıyorum, ya da o bütün bir cesedi andıran tavuklar. Kızartabiliyorum, ama yiyemiyorum…
Yaşamımın en mutlu anlarında da aynı güçle acıyı duymadım mı. Ve
Cehenneme Gittim
Ruhlar alemi her zaman ilgimi çekmiştir; çünkü, birçok kez paylaştığım gibi, cehenneme gittim. 22 Nisan 1933 cumartesi akşamı saat 19:30'du. Teksas'ın McKinney şehri, Kuzey Kolej Sokağı 405 numaradaki evin güney tarafındaki yatak odasındaydım. Büyükbabamın şömine rafı üzerindeki eski duvar saati 19:30'u gösterdiği an kalbim durdu
Sayfa 37 - Yeni Yaşam YayınlarıKitabı okudu
