Küçüklüğümden bu yana denizcilikle ilgili romanları ve öyküleri hep sevmişimdir. Aylardır seferde olan bir gemi ya da bir gemi kazası, ada yaşamı. Yani bir nevi "Robinson'vari" hikayeler. Typee de bunlardan biri. Fakat bu, bahsedeceğim nedenlerden dolayı yalnızca yüzeysel olarak bu şekilde. İsmi, yazdığı ünlü Moby Dick romanı ile
..cömertçe yaratan Tanrı, sana yakarıyorum: iyi bir insan göster bana!..Lütfun on katına çıkarsın doğal güçlerimi; çünkü, bu canavarı görünce şaşkınlıktan ölebilirim: Daha azı için bile ölünebilir.
____
..bir süre karşılaştırma yaptıktan sonra, gülüşümün insanların gülüşüne benzemediğini gördüm, yani gülmüyordum ben, gülüşüm yoktu benim.
Celaleddin Vatandaş'ın okuduğum ilk kitabı. Cumhuriyetin tarihine eleştirel bakan ideal kitaplardan biri. Akıcı bir dile sahip olduğu için sıkmadan okutuyor kendini.
İlk meclisten başlayıp da 2000li yıllara kadar getiriyor kitabı yazar. Ama Atatürk dönemi diğer dönemlere nazaran çok daha uzun ele alınmış. Kitabın kaynakları noktasında diğer
Bu bir Madak gömme yazısı değildir. Onu ne kadar sevdiğimi tarif edebileceğimi düşünmüyorum. Lakin bu kitabı ile ilgili dürüstçe olmayan bir eleştiri getireceğim. Başkası olsa gömerdim belki ama Didem Ablaya da kayırma yapmayacaksam, bütün şiir kitaplarımı benzin döker yakarım.
Didem Madak, Grapon Kağıtları ile bende bir çiçek açtı ki onu solunca