Yaşama buyuruyoruz çünkü onu düzenlemeye çalışıyoruz. Yaşamı öldürüyoruz çünkü onu düzenleyebileceğimizi sanıyoruz.
Zamanın olmadığı yerde özgürlüğü duyumsayabiliriz ancak.
"...Ve bu kadar güzel olduğun için... Övgü, şükran ve sevgiyle karşılanırsın. Sen, şimdiye kadar yalnızlık, kıskançlık ve karanlıktan başka hiçbir şey öğrenmemiş olan, sen."
Sayfa 244 - Metis Yayınları, Yedinci Basım: Temmuz 2023Kitabı okuyor
“Kolektif deliliğe karşı kolektif eylem daha çok kolektif deliliğe yol açar yalnızca. Yakın geçmişten mükemmel bir örnek Sovyet İhtilali’dir. Yoksullar yararına bir ihtilal yapmak adına 10 milyona yakın köylü,ihtilalcilerin resmi terminolojisiyle tasfiye edildi. Aklı ve zekayı kapitalizmin boyunduruğundan kurtarmak uğruna binlerce aydın tasfiye edildi. Fransız İhtilali’de kolektif deliliğin,bir başka kolektif delilikle yer değiştirmesinin örneğidir. Devlet,kilisenin yerini alıyor. Totaliter devlet eğitimi,totaliter dini eğitimin yerini alıyor. Yeni bir sınıf iktidara geliyor. Sırf aynı kolektif deliliği baştan başa tekrarlamak için.
İktidar,tanımı gereği,düşmanlarını da beraberinde getiriyor. Düşmanları olmazsa olmaz. Düşmanların olmadığı nadir durumlarda da düşmanların bulunması,yaratılması,tahrik edilmesi hatta hayal edilmesi gerekiyor.”
İletişim yayınlarıKitabı okuyor
Sanırım insan yaş aldıkça geçmişin her konuda şu andan daha iyi olduğunu düşünmeye başlıyor. Bir yüzyıl önceki yaşlılar iki yüzyıl öncesini özlüyor, iki yüzyıl öncekiler üç yüzyıl öncesini özlüyor. Her dönemde bir "andan memnuniyetsizlik" var.
Sayfa 66
"İnsanlar neden çocuk sahibi olur? Mutlu olacaklarını sandıkları için mi? Çocuk sahibi olmak mutluluktur, öyle mi? Hayır! Çocuksuz mutlu olmayan kişi, çocukla da mutlu olamaz. Bir başka insanın sırtından mutluluk talep etmeye hakkımız yok. Mutluluk her yerdedir. Ancak her yerde mutluluğu bulan kişi bir çocukla da mutlu olabilir."
Sayfa 256 - İletişim yayınlarıKitabı okuyor
İsterse bütün halk insanı ıslıkla aşağılasın, o kendini alkışlamakla meşgulse ne zararı var bunun? Bu başarıyı neye borçlu peki- budalalığa tabii ki.
Sayfa 42 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Birbirimizi anlayamayacağız korkusuyla, sözcükleri gereğinden çok fazla kullanıyoruz.
Hayat da tiyatro oyununa benzer bir şeydir, maskesi düşene kadar herkes bu oyunu sürdürür.
Sayfa 36 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
“Hiçbir şey bilmemek , en mutlu yaşamdır .”
Sayfa 12Kitabı okuyor
Çünkü hayat aslında acı demektir. Acısı olmasa zevki olmazdı; her şey sonu gelmez bir övgü ayinine dönerdi: Kutsal, ama sıkıcı...
" Bakıyorum da siz nefsinizin esirisiniz; o ne isterse, helâl haram ayırmadan, gerekli-gereksiz demeden yerine getirmeye çalışıyorsunuz. Bu arada yüce Allah'ın üzerinizdeki hakkı hiç düşünmüyorsunuz.
Bu halde ben sizi sadece nefsinin kölesi, altın ve gümüşün bekçisi, saltanat bağımlısı, midenin hizmetçisi, övgü ve alkışların meftunu, eşyanın âşığı, dünyanın delisi olarak görüyorum. Buna hürriyet denmez. Kendinize acıyın;gönlünüze yönelin, bir kurtuluş yolu arayın! "
Bugün insanların çoğu zengin olmak için değil, açlıktan ölmemek için çalışır.
Bu zamanda nereye gidersen git, uygarlıktan yakanı kurtaramazsın.
Sayfa 174Kitabı okuyacak