Neden alim yetiştiremiyoruz?
Prof.Dr. Mehmet Akif Koç’un konuşmasından geniş bir özet sunuyoruz:
Hicri ilk üç asırda ne zaman ne gerekmişse ulema onu görmüş ihtiyacı karşılama teşebbüsüne girişmişler. Mesela Hicri dördüncü asırda İbn-i Nedim’in fihristiyle karşılaşıyoruz, daha önce yok. Dört asır boyunca bütün alanlarda ilim kaleme alınmış,
Biraz uzun oldu ama :-D
Öncelikle Selam aleyküm..
Nasıl başlicam inanın ki bilemiyorum.. Sevgili hocam öyle bir yaraya değindi ki anlatamam gerçekten..En iyisi bir yerden başlamak..
Doğunun gerçekleri..!
Kitap daha 15 yaşında olmasına rağmen evlendirilen "çocuk gelin" Feriha'yı anlatıyor.. Ah Feriha o kadar acı çekmişsin ki kitabı okurken keşke orda olsam ve sana sımsıkı sarılsam diye kaç kere düşündüm anlatamam...
Tabii Feriha'nın acıları bitmiyor malesef.. 15 yaşında evlendirilmesi yetmezmiş gibi bir de 17 yaşında eşi ölünce Dul ve çocuklu kalıyor ortada.. Asıl olay da burda başlıyor malesef.. Babası herşeye rağmen Feriha'yı alıyor ve Sağır bir adamla evlendiriyor, bu çok acı gerçekten.. Geride çocuğuna haset bir anne de bırakıyor tabii..
Malesef ama maalesef böyle olaylar hala devam etmekte günümüzde.. Doğu'da yaşayan biri olarak geçenlerde bir olaya şahit oldum..Bu çok üzücü bı durum gerçekten.. Geçenlerde yakın bir akrabam öldü ve hamile eşi ortada kalmasın diye(!) kayınbiraderi ile evlendirdiler.. Çok üzücü gerçekten hala böyle cahiliye adetlerinin olması.. Rabbim sonumuzu hayra çıkarsın İnşallah.. Ne diye bilirim ki başka..
Muazzam anlatımından dolayı 
Reyhan Güneş hocam teşekkürler. Kaleminize yüreğinize sağlık Daha nice nice eserlere inşallah
"Ağlamanın hiç bu kadar ağırlaşacağını, kendimi kurtarmaya çalıştığım suların gözyaşlarım olacağını düşünmez dim. Kelimelerin söylenmediklerinde bile bıçak gibi keskinken, söylendikleri takdirde tüm benliğimi tuzla buz edip bin bir parçaya bölebileceğini tahmin etmezdim. Kendimi hep çok cesur sandım, eğer bazı şeyleri sevdiklerime zarar ver meden çözebilirsem her seyin yoluna gireceğini ve sonunda kahraman olacağımı zannettim. Oysa şimdi kalbim öylesine ağrıyor, ruhum öyle bir acıyla kavruluyor ki ben o kumrala karışık turuncuları merhem niyetine basmak istiyorum yaralarıma . Sana ne olduğunu anlatamam çünkü anlamazsın. Sana nereye gittiğimi söyleyemem çünkü sen de beni bulamazsın. Sadece keşkelerim var geride. Ve en acısı da keşke ler hep keşke olarak kalıyor. Her sey bir anda gerçekleşiyor ve ben neyin hangi anda geleceğini kavrayamıyorum. Oysa her anı, o an'mış gibi yaşamak gerekiyor. O an. Bilirsin, hayatının o anı.
Teşekkür ederim abla. Ben hiç büyüyemedim ya da hep büyüyüp de küçüldüm. Kendimi ağlamaktan kurtulamaz sandım ama senin sayende gülmeyi öğrendim. Çok güzelsin. Günbatımının ufukta görünen o turuncu hali sensin. Bir zamanlar gündoğumu da belki bendim.
Ve teşekkür ederim anne. Hep göğsünde kalmak isterdim."
Sayfa 26 - PolarisKitabı okudu
