hayat sahnesinde oynayamıyorum,
rol kesmek bana göre değil...
aslına bakarsan Kair,
pis oynarım...
ama pislik yapmak istemiyorum...
ne biliyim,
vicdanım el vermiyor...
el almadan beceremezsin bunu Kair,
"çoğunluk fark yaratır mı? başka insanlar mevcut olduğunda ve performansımız değerlendirildiğinde, sosyal kolaylık önem kazanır. araştırmalara göre, basit işlerde tahrik performansımızı artırır ama karmaşık işlerde performansımıza zarar verir. örneğin, ortalamanın altında oyuncular bilardo oynarken seyirciler varsa, oyuncular çok az sayı yapabilirler. ama ortalamanın üzerinde oyuncular oynarken seyirciler varsa, oyuncular daha yüksek sayı yaparlar. kendinizden daha yetkin biriyle rekabet ettiğinizde, bunu yanınızda başkaları yokken yapın. ama daha yetkinseniz, etrafınızda izleyecek insanlar olsun, çünkü sizin daha iyi , rakibinizin daha kötü performans göstermesine neden olurlar."
Yargıç Thomas More
Erasmus, More’un neşesine, güler yüzüne ayrıca hayrandır.
Tanıdıkları arasında gülünç şeyleri en çabuk onun sezdiğini,
“kendi kendisiyle de alay etmesini” bildiğini söyler.
More, başkalarının düpedüz felaket sayacakları durumlarda bile,
gülünecek bir yan bulur. Örneğin Francis Bacon’un Apophthegms’de
anlattığına göre, ilk karısı erkek
UTOPİA - Kaynak Yayınları *Mina Urgan’ın incelemesiyleKitabı okudu
ANYA ( Yorumlarınızı bekliyorum :)
( İkisi de aynı an da içeriye girer. Oldukça sinirli bir şekilde aynı anda hareket edip, aynı anda konuşur… )
Kair / Riak – Kahretsin!
Kair / Riak – Hep senin yüzünden!
Kair / Riak – Beni tekrar etmeyi bırak!
Kair / Riak – Lütfen…
( Biri konuşur diğeri sadece ağzını oynatır diğeri konuştuğunda… )
Kair – Tamam.
Riak – Bence
- ErdoganHD alıntılar
Hayatta seyirciler ve oyuncular vardır Ben kuralları koydum isteyen seyreder isteyen oynar.
İçimizdeki ritmi dışımızdaki büyük ritme uyduramıyoruz.
Trenin ritmi makaslarda tökezler, hat değiştirirken bocalıyoruz. O zaman altüst oluyor her şey; depremler, sarsıntılar... Ne yazık ki uzun sürmüyor bu. Önünde sonunda uyum sağlıyor gene. Diyalektik bir gidiş. Tıpkı tiyatroda olduğu gibi, yaşamda da önce kaos, ardından tartışma, sonra uyum, sonra gene çatışma, ardından gene uyum, sürüp gidiyor böyle. Sonsuzca.
Sayfa 14 - Tren Tekerleklerindeki Bach - YKYKitabı okudu
Bizi yenileyen kitaplara yakınlık duyarız ilkin, sonra bir de bakarız sevdalanıvermişiz.
Sayfa 29 - Kitaplar Ne Zaman Bizim Olur - YKYKitabı okudu
Korkarız unutmaktan.
Unutmamakta direnişimiz, unutmaya başladığımız anda mı başlar yoksa?
Sayfa 50 - Yolculuklar - YKYKitabı okudu
