Neden yaralanmış olan, hâlâ kan kaybediyor olan kişi bir de affetmenin yüküyle sorumlu olsundu ki?
"Bazen gerçekten görünmez hissediyorum, burada mıyım diye merak ediyorum."
Okur Takip Önerileri
Acı her zaman içimde olacaktı.
Korku da.
Ama acı ve korku hayatım değildi.
Onlar sadece andı.
“Ve sonra anladım ki… Tanrı hayattaki güzel şeylerin kıymetini bilmemiz için bize çirkin şeyler veriyor.”
"En önemli karşılaşmalar, bedenler daha birbirini görmeden ruhlar tarafından hazırlanır."
Karşımıza biri çıktığında ve ona âşık olduğumuzda, bütün evrenin elbirliğiyle buna zemin hazırladığını hissederiz; bugün, güneş batarken bana oldu bu. Ama yolunda gitmeyen bir şey olduğunda, her şey yıkılır ve yok olur! Balıkçıllar, uzaktan gelen müzik, dudaklarının tadı. Daha birkaç dakika öncesine kadar var olan güzellik, nasıl bu kadar çabuk silinebilir? Hayat doludizgin ilerliyor: Bizi cennetten cehenneme taşıyor ve bu, birkaç saniyenin içinde olup bitiyor.
“Yıldızlar çatısı olsa evinin,
Şikayet eder misin karanlıktan?”
Bir çiçeği büyüten sevgi insanı değiştirmez mi sanıyorsun?
Unutma, kimse göründüğü gibi değildi çünkü herkesin düşene kadar bir maskesi vardı.
İyi biri olmaya çalışmıştım. İyi bir evlat, iyi bir sevgili... ancak ne kadar uğraşırsam uğraşayım, sonunda hep incinmiştim.
"Heyhat, her şeyin suları çekiliyor bu dünyada; hayat da su da aynı kaderi paylaşıyor."
Cehennem burada öbür taraftaki beni o kadar korkutmuyor.
Gençken, dünyadaki bütün duyguları ilk hissedenin biz olduğumuzu zannederiz.
Kendini yargılamak başkalarını yargılamaktan daha güçtür. Kendini yargılamayı başarabilirsen gerçek bir bilgesin demektir.
