Bir kitabı okurken ne kadar pas tutmuş duygularınız varsa hepsinin pasını siliyorsunuz. Gözyaşlarınız ile yıkıyorsunuz belki de... Hakan Günday'ın dediği gibi "A ve Z sadece iki harf ama aralarında koca bir alfabe var." Kitabı okurken de aynı şeyler hislerim için geçerli oldu tüm duyguların neşterle kesilmiş gibi akıp beni ele geçirmesini izledim.
Kitabın içinde; hepimizin görmek istemediği, duymak istemediği, tanımak istemediği hayatlarla yaşıyoruz. Çocuk gelinler, tarikatlar, eğitim hakkı elinden almış çocuklar, cinayetler, hayattan kendilerine düşen parçayı almak için var güçleri ile istemedikleri her şeye zorlanmış çocuklar, ölümle burun buruna gelip kendilerini ateşe atmış çocuklar...
Kitabı okurken beynimde yankılanan Yaşar Kemal'in "Bu ülkede dört şey olmayacaksın kadın, çocuk, ağaç ve sokak hayvanı" sanırım kitabın özeti bu cümledir. Ezelden beri bitmeyen doğu-batı çatışması, töreler, tarikatlar... Ezilenler ezelden beri kadınlar ve çocuklar..
Emeğine sağlık Hakan Günday bizi pembe bulutlardan bir kere daha indirip yüreğimizde açtığın hassasiyet için..
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
