Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
NOT : Ülkemizi yakacaklarmış, yıkacaklarmış, böleceklermiş. Merak etmeyin hepsini gömecek kadar toprağımız var !
"Yedi düvel" bir araya geldi de yenemediler bu asil milleti... Türk , Kürt, Laz Çerkez demeden hepsi el ele def ettiler soysuzları.
Yazarken gözyaşlarıma engel olamıyorum şuan. Benim bu iğrenç dönemde ne işim var? Neden bende Çanakkale'de savaşmadım...Kitap öyle aldı götürdü ki okuyun lütfen. İlk önce mektuplarla başladı. Hasret , özlem , sevgi... Her şey duygusal olarak o kadar güzel ve huzurlu başladı ki. Anılar bölümüne geçince yıkılıyorsunuz... Muharebe alanındasınız sanki. Kopan insan parçaları , feryatlar ,mermiler... Ordumuzun yokluk çektiği kısımlar... Allah'ım nasıl bir mücadeledir bu? Düşman bomba atıyor patlamiyor defalarca... Ölen çocukların , kadınların yaşlıların haddi hesabı yok. Ne asil bir milletiz ki onlar esirlerimizi yakıp , kursuna dizerken biz onların esirlerine sahip çıkıyoruz. Neler yapıyoruz neler...Halen o savaşta kahramanca savaşmış gazilerimizin maaş bile almadığını biliyor muydunuz? Alanların da eksik aldığını... Şu kitap benim bugünkü utancım ! Ben bu rahat vatanda yaşamayı hakediyor muyum şuan ? Paramparçayım...
Yanlış hatırlamıyorsam bu uygulamaya (ya da internet sitesine) girdiğim ilk yorum (zaten en fazla 5 incelemem var, neyse) Adam Silvera'nın Bana Sadece Anılarımızı Bıraktın kitabıydı. O kitabı bitirdiğimde kalbim o kadar acıyordu ki kitap hakkında bir şeyler yazarak rahatlayabileceğimi düşünmüştüm. Yine aynı sebeple buradayım.
Öncelikle söylemek
bir gün üzerindeki kıyafetleri çıkarıp sonunu giyersin her şeyden habersiz…
Ahh Bruno paramparçayım şu an.Sen küçücük vücudun içindeki Büyük Adam,senin sorguladıklarını kocaman vücutlardaki küçük adamlar da sorgulasaydı keşke.
Yetişkinler dünyanın nasıl bir yer olduğunu öyle ya da böyle kabullendiler ama çocuklar için adil olsaydı bari şu dünya.Shmuel’in damarları görünen sırf kemik olan küçük elini bırakmayan ellerini öperim senin.
Bruno ve anlamaya çabaladığı şeyler,birbirinin aynısı ve aynı gün doğan iki çocuk,farklı yaşam şartları ama onları ortak sona sürükleyen son gün.
Çok şey var yazılacak ama spoi vermemek adına bu kadarını yazdım.Bruno ve Shmuel’i tanımanızı istiyorum.Okumanız gerekenler arasına ekleyin derim.
Saygılarımla …
Yanan Tanrı
Spiler İçerir!!!
O son neydi öyle? Bir insana bu yapılır mı ya? Mahvoldum. Bittim. Paramparçayım. Aşamıyorum bir türlü. Ya daha ilk kitaptan böyle bir sonla karşı karşıya geleceğimi biliyordum. Çünkü Rin bir anti-kahraman ve her anti kahraman'ın hazin sonu ölüm oluyor. Ya biri de bir kere mutlu olsa ne olur sanki sevgili yazarlar?
Zweig...
Ah Zweig, yine paramparçayım...
Öyle uzun uzun yorum yazmayacağım ama söylemek istediklerim var. Psikoloji denince aklıma ilk gelen yazarların başındasın, bir insanın yaşamadığı halde yaşanmışlıkları böylesine yazması nasıl mümkün olabilir? Bence olamaz, sen yazdığın her kitapta aslında kendini anlatıyorsun. Yaşadığın o psikoloji, o buhran, bunalım, çöküş... ve bitiş! İntihar eden bir adamın yazdıklarını tekrar tekrar okuyun arkadaşlar, anlatmak istediği şeyler var. Okuyun, iyice okuyun. Kalbime dokunan bir kitap daha, ben bu adamı ömrümce okusam da bıkmam, anlatmak istediklerini anlamak istesem de anlamam. Çünkü ben bir Amok Koşucusu değilim!..
Merhabalar
Acının merkezine hoşgeldiniz. :)
Paramparçayım. Ağlayarak yazıyorum. Hiç bu kadar bağlanmamıştım ben bir kitaba. Hiç bu kadar içinde hissetmemiştim. Bir sokak lambasında kocaman bir hayat bulabileceğimi hiç düşünmemiştim. Kalbim ellerimde parçalanmış gibi. Umutla bakıyorum çünkü her zaman başka bir yol vardır dimi. Kitap bana o kadar
"İçimde yarım kalmış konuşmanın üzüntüsü vardı. "
Nereden başlayım? Nasıl başlayım hiç bilmiyorum. Yıllardır kütüphanenin rafında boş yere beklemiş. Haksızlık etmişim okumamakta..
Aslında işin özü şöyle oldu; ben hep popüler olan şeylerden kaçtığım için çekici gelmemişti bana ve birkaç kişiden şey duymuştum "Tabloya aşık oluyor ve olaylar bu şekilde seyrediyor." Ee hâliyle benim de içime sinmedi' bu ne saçmalık? ' diyip uzun süre umursadım sessizde rafta duran bu güzideyi..
Pazar akşamı karar verdim en azından başına bakayım diye, yalan yok büroda geçen hadiseler hayli sıkıcı geldi bana; ama Raif Efendi'yi tanımaya başladıktan sonra beni aşırı içine çekti ve büyü bozulmadan devam ettim. İstesem bir günde birkaç saatte bitirebilirdim, ama kıyamadım. Ne Maria 'ya ne de Raif' e.. Hazmede hazmede okudum.
Allah'ım ne muhteşem ne kibar bir eser! Böyle bazı şeyleri göğnünüze bastırıp saklamak isterseniz ya tablodan, deftere kadar saklamak istedim. Teselli etmek istedim Raif'i. Bilmiyorum paramparçayım şu an ciğerime dokundu be..
Ah, bu kitaplar yok mu bu kitaplar! "Zaten muhitimden uzak duruşumun, vahşiliğimin bir sebebi de kitaplarda tanıştığım ve benimsediğim insanları muhitimde bulamayışım değil miydi?" Hep sizin yüzünüzden binlerce hayatım varmış gibi hissediyorum ve sahiden yorgunum ama tatlı bir yorgunluk :)
Bana güvenin ve hemen başlayın. :)
"İyileşmek mi? Fakat ben hasta değilim ki, paramparçayım. Aynı şey değil, anlıyor musun?"
Frida Kahlo'nun bitmek bilmeyen aşk serüveni aşk acısı...
Aforizmalar ve mektuplar ile anlatılmıştır frida kahlo'nun içsel hayatı lakin eksik yanlarıyla diyebiliyorum lakin okunabilecek bir kitap yüzeysel olsa da...
“Diego’m.
Artık yalnız değilim. Sen bana eşlik ediyorsun. Sen beni uyutuyor ve canlandırıyorsun. Hiçbir şey senin ellerinle, altın yeşili gözlerinle kıyaslanamaz. Bedenim seninle dolu günler ve günler boyu. Sen gecenin aynasıdın, yıldırımın vahşi parlaması, yeryüzünün nemisin. Koltuk altlarının boşluğu benim sığınağım, parmaklarım kanına dokunuyor. Tüm neşem sana ait olan sinirlerimin yollarında dolu tutmak için sakladığım çiçek pınarından fışkıran yaşamı hissetmek.”
.
.
“Bence insanın acısını içine gömmesi, o acı tarafından içten içe, bulanık ve anlamsız yollardan geçerek kemirilmesi demektir. İnsanın ifade edemediği şeyin gücü patlayıcı, hasar verici, kendi kendini yıkıcı bir güçtür. Dile getirmek kurtulmanın başlangıcıdır.”
.
.
“Kurbağa sevgilim, Diegom. Bana dünyanın en büyük acısını yaşattın sen. Günden güne öldüm seni sevmeye başladığımdan beri.”
.
.
“İyileşmek mi? Fakat ben hasta değilim ki, paramparçayım. Ayn şey değil, anlıyor musun?”
.
.
Biyografisi, sözleri ve mektuplarından oluşan derleme…
Okumak isteyenlere gelsin…
.
Canım Frida…
.
.
#epia #fridakahlo #hissettiğinkadaryalnızsın
PARAMPARÇAYIM
Bu sene başında Balkanlar turu yaptım. Saraybosna’yı ziyaret etme şansım oldu. Binalardaki delikler,tüneller hepsi çok etkileyiciydi ama keşke bu kitabı gitmeden önce okumuş olsaydım çok daha fazla etkilenebilirdim. Her sayfada hayretler içinde okudum hissettim bütün yaşananları. Gerçek olduğuna inanmak istemiyorum içten içe.
Paramparçayım. Man'ın hikayesinin beni nasıl etkilediğini anlatabilsem keşke. Evlatlık, köksüz, coşkusuz büyümüş ve hala oldukça katı olan birisi Man. Dünyaya bakışı anlayış ve içtenlik dolu olsa, içinde çokça sevgi yer alsa da yetişme biçimi bunu göstermesini engelliyor. Bir bölümde bundan bahsediyor kendisi de. Maman'a seni özledim diye yazamam ama ne kadar çok şampuan markası gördüğümü anlatırım, onun saçlarını yıkamayı ne kadar çok özlediğimi kastederim. Ah Man ah!...
Luc ve aşk ile tanışması Man'ın hayatını çok başka bir noktaya çekiyor. İlk kez birini öpmek istiyor mesela. En küçük arzunun bile ne kadar kıymetli olduğunu görüyoruz.
Man'ın aşkının sonu bana çok şey düşündürttü. İkisinin de evli olması, engeller... Bazı şeyler doğru-yanlış diye ayrılınca ne kadar da zor geliyor insana.
Thúy'un dilinin eşsizliğini de dile getirmek isterim. Sayfaları şevkle çevirdim, okurken mest olmaktan bayılayazdım.
Gerilim adı altında yazılmış bir kitapta her 10 sayfada bir "penis" kelimesi yazılması kadar saçma bir şey yok. Yazarın fantezisi var diye düşünüyorum okurken çıldırdım çünkü. Tamam, erkeklerin penisi var anladık Watson!!! Sex fazlasıyla vardı çok fazla, sebep? Kişiden iğrenmemizi sağlamak ve nefrete sebep olmak için miydi? Bunun içinse başarılı ama neden bu değilse vah halimize! İzlediklerimizden sonra okuduklarımıza da +18 koyulursa daha çekici olur mu diye düşünülüyor???
Kitabın konusu açıkçası ilgimi çekmemişti birkaç yıl önce 3 tl'ye almıştım kitabı ve güzel değildir diye düşünüp kenara atmıştım. Yanılmışım...
Kitap efsaneydi! O kadar güzeldi ki elimden bırakamadım. Christine'in her gün yeni bir şeyler keşfetmesini büyük bir heyecanla okudum. Travma sonrası hafıza kaybı yaşayan insanları çok duymuşsunuzdur ama her gün her şeyi unutarak uyanmak? Felaket bir şey. Hele de büyük bir yalanın içine uyanıyorsanız.
Büyük bir üzüntü yaşadım kitabın sonlarında böyle olacağını en başta tahmin etmiştim ama kendimi ister istemez okurken onun yerine koydum ve paramparçayım. Hayal ürünü diyerek kendimi avutup yatacağım şimdi.
Kesinlikle okuyun! Pişman olmazsınız.
Spoiler icerebilir
ALLAHIMM PARAMPARCAYİM ilk baslarda sarmadigi icin 4 gunde bitirebildim ama bayagi begendim Sabahattin Ali'nin olum yildonumunde okumak ayri bi duygulandirdi maria baslarda itici gelse de yine de sevdigim uzuldugum bi karakter oldu raifin aski gibi tavsiye ederim cidden abartildigi kadar varmis
Sonra Giydirir Aşk Esvabını
"Kimseyi kırmayayım diyorum,
Bir bakıyorum paramparçayım vesselam."
Her kitabını hayranlıkla okuyorum.
Bahadır Yenişehirlioğlu büyük usta. Şiirleri birbirinden anlamlı ve güzel.
Şiir severler burada mı?
Benim geleceğe mirasım bu kitaptır :) Çünkü tefsiri günümüze çok uygun anlatmış. Sade, vurucu, örnekleri şu zamana uygun..
Kitabı bitirdiğimde bir eksiklik hissettim, halbuki bitmemesi için baya uğraşmıştım
《 2 ay kadar :)》
Bu kitap gündelik, yüzeysel konuşmalardan bıktığımda, sohbet tadında olduğu için ki zaten video sohbetlerden derleme, bana çok iyi geliyordu. Bildiğiniz paramparçayım, yüreğim yangın yeri:))
Şaka bi yana kitabı alabilen alsın. Imani olarak çok iyi geleceğini düşünüyorum. Nouman Ali Khan'ın sohbetlerini de ayrica tavsiye ediyorum.
Son olarak kitabı kalbimde değerli kılan esas şey "Allah'a Dua ile Bağlanmak" bölümü.. Musa aleyhisselam'ın kıssasını okumalı ve o duayı hayatımıza nakşetmeliyiz...
Canım kitap, bu bir veda değil bilakis görüşmek üzere..
