ve onu öptüm
Ve ayırdım düşüncesinden Sıkıntısını ve endişesini yendim
Sayfa 120 - PDFKitabı okuyor
Dünyanın sefaleti çok biçimlidir.
Gökkuşağı gibi geniş ufku aşan renk tonları, o kemerin tonları kadar çeşitli, aynı zamanda belirgin ama bir o kadar da iç içe geçmiş.
Varlığımın kayıtlarında, her tarafı belirsiz, iğrenç ve anlaşılmaz hatıralarla yazılmış, korku dolu bir sayfaydı..
Kendimi yine kütüphanede otururken ve yine orada tek başıma otururken buldum. Karışık ve heyecan verici bir rüyadan yeni uyanmış gibiydim. Artık gece yarısı olduğunu biliyordum ve güneşin batmasından bu yana Berenice'nin defnedildiğini de biliyordum. Ancak araya giren o kasvetli dönem hakkında hiçbir olumlu, en azından kesin bir kavrayışım yoktu. Ancak hafızası dehşetle doluydu; dehşet belirsiz olduğu için daha korkunçtu, terör ise belirsizlik yüzünden daha korkunçtu.
Onun bu kadar doğal olmayan bir derecede belirmesine neden olan şey benim heyecanlı hayal gücüm mü, yoksa atmosferin puslu etkisi mi, yoksa odanın belirsiz alacakaranlığı mı, yoksa vücudunun etrafına düşen gri perdeler miydi?
Başkaları gibi degildim çocukluktan beri,
Görmedim başkalarının gördüğü gibi
Ortak bir pınardan almadım tutkularımı,
Aynı kaynaktan almadım kederimi.
Uyandıramadım yüreğimi sevince aynı seste
Ve sevdigim her şeyi-yalniz sevdim.
Sayfa 115 - PDFKitabı okuyor
"Gerçek her zaman kuyunun dibinde değildir."
Sayfa 18Kitabı okuyor
Ne kadar sık unuturuz zamanı, yalnızken
Doğanın evrensel tahtını överken
Ormanlarını, vahşi güzelliklerini , dağlarını
Aklımıza verdiği sert cevabı.
Kimsesiz ruhu bir karanlık gölden
Bir Cennet yaratabilirdi.
Yaratıcılığın kendi özel kültürümüzde ciddi psikolojik sorunlarla bütünleştiği muhakkak -Van Gogh çıldırıya kapıldı, Gaugin içe kapanık (schizoid) görünüyor, Poe alkolikti ve Virginia Woolf ciddi bir çöküntü içindeydi. Yaratıcılık ve özgünlüğün, kültürlerine uymayan kişilerde bütünleştiği apaçık.
Korkuyla dolu ruhum, sessiz ve devinimsiz.
Çünkü, yazık. Yazık ki söndü
Benim için yaşam ışığı
Sayfa 88 - PDFKitabı okuyor
"Ruh kendine özgü biçimi koruduğu sürece sağlam kalır."
Cesaretlendim birden, bırakıp oyalanmayı
"Bayım, Bayan her kimseniz, gerçekten
Özür dilerim sizden, uyukluyordum; zaten
Çok yavaş çaldınız, çok yavaş tıklattınız
odamın kapısını
Güçlükle duydum sizi", deyip ardına dek
açtım kapıyı-
Karanlık- başka bir şey yok asla.
Yaygın bir kanının yanlış olduğuna dair bahse girebilirsiniz, çünkü bu sadece çoğunluğa uygundur.
Sayfa 268
Değişken, devingen, imgelem gibi çeşitlilik içeren bir yetiyi incelemeye girişmiş bir ruhbilimci için bir ozanla, en az bulunan birliklerden birine, yani imgelem birliğine sahip bir dehayla karşılaşmak, büyük bir avantajdır. İşte Edgar Poe böyle bir ozandır, böyle bir dehadır. Onda imgelem birliği kimi zaman birtakım düşünsel yapıların, mantıksal çıkarımlara olan düş künlüğün, bir matematik düşünce arzusunun arkasına gizlenir.
Kimi zaman, birbirinden çok farklı dergiler okuyan Anglosakson okurların aradıkları mizah, yaratıcı hayalin derin biçemini örter ve saklar. Ama şiir kendi hukukuna, kendi özgürlüğüne, kendi yaşamına kavuşur kavuşmaz, Edgar Poe'nun imgelemi de o tuhaf birliğini buluverir.
Sayfa 56
