Atsız'ın okuduğum ilk kitabı .Kitap aslında iki kitabın birleşiminden oluşuyor (bozkurtların ölümü ve bozkurtların dirilişi ).Kitapta ,Öztürkçe kelimeler geçiyor ,dili gayet sade,kitap oldukça akıcı ,karakterler gayet basarili bir şekilde işlenmiş.Tarih sevdiğim için ben severek okudum diyebilirim,ama bir kaç olumsuz eleştirim de olacak .
Kitabın konusu ,asıl adı Chieh-she-shuai olan ve Atsız ın isim babalığını yaptığı Kür şad ve 40 çerisinin ,Çin devletine meydan okumasını anlatıyor .Atsız 'ın çok fazla tekrara düştüğünü düşünüyorum .Kitapta, Türkler ok atan ,ava çıkan , kımızdan başka bir şey üretemeyen, Çin'i yağma ile geçinen, yağma yapılmadığında çocukları açlıktan ölen bir millet olarak anlatılmış. Türklerin dini, kültürü, sosyal ve siyasi hayatı yeterince işlenmemiş.Ayni zamanda Türkolog olan Atsız 'dan ben çok farklı şeyler okumayı beklerdim.Belki de beklentimi tam olarak karşılayamadığı için böyle bir yorumum oldu.
