The Raven
Then this ebony bird beguiling my sad fancy into smiling,
By the grave and stern decorum of the countenance it wore,
“Though thy crest be shorn and shaven, thou,” I said, “art sure no craven,
Ghastly grim and ancient Raven wandering from the Nightly shore—
Tell me what thy lordly name is on the Night’s Plutonian shore!”
Quoth the Raven “Nevermore.”
"...Ghastly grim and ancient raven wandering from the Nightly shore-
Tell me what thy lordly name is on the Night’s Plutonian Shore!"
Quoth the Raven, "Nevermore."
"...Gecenin kıyısından gelen
Suratsız ve yaşlı kuzgun;
Gecenin Plutonian kıyısındaki saygıdeğer adın nedir,
Söyle bana."
Kuzgun dedi ki "birdahaasla."
Sayfa 37 - İthaki
The Raven (1845)
Once upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary,
Over many a quaint and curious volume of forgotten lore—
While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping,
As of some one gently rapping, rapping at my chamber door.
“’Tis some visitor,” I muttered, “tapping at my chamber door—
Only this and nothing
Edgar Allen Poe- "KOMPOZİSYONUN FELSEFESİ"
Charles Dickens; şu anda önümde duran bir notta “Barnaby Ruge”ın mekanikliği üstüne vaktiyle yaptığım bir incelemeye gönderme yaparak “Bu arada Godwin’in Caleb Williams’ı geriye dönerek yazdığını biliyor muydunuz? Önce kahramanını bir dizi güçlüğe bulaştırmış, ikinci cildi yazmış ve ardından
"Bu kelime ayrılığa bir işaret olsun!"
diye bağırdım kuş ya da iblise.
"Geri dön fırtınana, ölümün kıyısına!
Tek bir siyah tüyünü bile bırakma,
işareti olarak ruhunun söylediği o yalanın!
Dağıtma yalnızlığımı. Kapımın önündeki büstü terk et!
Gaganı çıkar kalbimden,
vücudunu kapıdan al da git!"
Kuzgun dedi ki: "Hiçbir zaman!"
`Be that word our sign of parting, bird or fiend!'
I shrieked upstarting
`Get thee back into the tempest and the Night's Plutonian shore!
Leave no black plume as a token of that lie thy soul hath spoken!
Leave my loneliness unbroken! - quit the bust above my door!
Take thy beak from out my heart, and take thy form from off my door!'
Quoth the raven, `Nevermore.'
Edgar Allan Poe
"Bu kelime ayrılığa bir işaret olsun!" diye bağırdım kuş ya da iblise.
"Geri dön fırtınana, ölümün kıyısına!
Tek bir siyah tüyünü bile bırakma,
İşareti olarak ruhunun söylediği o yalanın!
Dağıtma yalnızlığımı. Kapımın önündeki büstü terk et!
Gaganı çıkar kalbimden, vücudunu kapıdan al da git!"
Kuzgun dedi ki: "Hiçbir zaman!"
`Be that word our sign of parting, bird or fiend!' I shrieked upstarting
`Get thee back into the tempest and the Night's Plutonian shore!
Leave no black plume as a token of that lie thy soul hath spoken!
Leave my loneliness unbroken! - quit the bust above my door!
Take thy beak from out my heart, and take thy form from off my door!'
Quoth the raven, `Nevermore.'
Edgar Allan Poe
Respite - respite and nepenthe from thy memories of Lenore!
Quaff, oh quaff this kind nepenthe and forget this lost Lenore!
Quoth the Raven, "Nevermore."
Sayfa 38Kitabı yarım bıraktı
Uğursuz kuzgun (hangi kuzgun, kuzgun sürüsü) bu güzelim ülkenin üstüne tüneyip kalacak mı böyle? Ne güne dek? Ne vakit çekip gidecek? Quoth the Raven nevermore!..
Sayfa 268 - Everest YayınlarıKitabı okudu
quoth the raven, ''nevermore.''
“Be that word our sign of parting, bird or fiend!” I shrieked, upstarting—
“Get thee back into the tempest and the Night’s Plutonian shore!
Leave no black plume as a token of that lie thy soul hath spoken!
Leave my loneliness unbroken!—quit the bust above my door!
Take thy beak from out my heart, and take thy form from off my door!”
Quoth the Raven “Nevermore.”
Quoth the Raven, “Nevermore.”
"Ey kuş!" dedim, "Acayipsin, ya bir iblis ya kâhinsin.
Üstte Tanrı altta insan, hepimiz taparız ona.
Söyle bu kederli ruha, var mı ikinci bir vuslat.
Melek gibi Lenor’umu kucaklar mıyım acaba?
Sarar mıyım onu şöyle, yine mazideki gibi?"
O an kuzgun dile geldi, cevap verdi, "Asla" dedi.
