Soylu davranışlara, oyun ve hezeyana tapan bizler, şiirde olduğu gibi felsefede de her tehlikeyi severiz. Dao de Jing, Cehennemde Bir Mevsim'i ya da Ecce Homo'yu geride bırakır. Ama Lao-tse bize hiçbir sarhoşluk önermez, Rimbaud ve Nietzsche cambazları kendi kendilerine çırpınıp dururken bizi tehlikelerine davet ederler. Bizi ancak, hayatlarına bir anlam vermek isteğiyle olmak için kendilerini ortadan kaldıran karakterler baştan çıkarır.
Sayfa 20 - Gendaş Kültür, 1. Baskı, 2002