Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.35
Her ne kadar "Oğullar ve Rencide Ruhlar"ı okurken bu kitabın finaliyle ilgili bir spoiler yesem de (mükemmel bir kitap olduğundan dolayı yazarına kızamadım da... siz siz olun, ikisini de okuyacaksanız önce bunu okuyun.) okurken sıkılmadığım, heyecanı üst düzeyde tutan bir Agatha Christie romanı diyebilirim hakkında. Kraliçenin bundan daha iyi kitapları olmasına rağmen fazla popüler olmasını, filminin çekilmesine bağlıyorum ben. (Sonuçta sinemanın kitapların tanıtımına katkısı yadsınamaz.)
Yalnız, kitabın bendeki baskısında yazım hataları o kadar sık tekrarlanmış ki, bu konuda biraz da takıntılı olduğumdan hikayeye odaklanmakta zorluk çektim resmen. Gönül Suveren'in o ruhsuz çevirisinin üstüne bu kadar yazım hatası bir müddet sonra romanı okunmaz hale getiriyor ister istemez. Umarım yazarın kitaplarının yeni baskıları, ileride daha iyi bir editör ve çevirmen tarafından hazırlanıp (mümkünse başka bir yayınevi tarafından) yayınlanır, okurlar da her seferinde bu çileyi çekmek zorunda kalmaz.
Son olarak şunu da demeden geçemeyeceğim: Hercule Poirot'yu, "MythBusters"taki pos bıyıklı kel adam olarak kafasında canlandıran bir tek ben miyim acaba lan? :)
(Spoiler içerir)
Albert Camus'tan okuduğum ilk kitap "Yabancı". Yazar bize varoluşçu bir karakteri anlatmış. Karakterimiz ruhsuz biri. Hiçbir duygusu yok. Yaşamayı istiyor musun diye sorsan bu karaktere, farketmez der. O derece bir ruhsuz karakter. Adamı çıkartmışlar mahkemeye. İdam ile yargılanıyor ama adam doğru düzgün savunmuyor bile kendir. Oturuyor sanki kendisi yargılanmıyormuş gibi etrafı gözlemliyor sadece. İnsanı düşündürüyor bu adamı bu hale ne getirdi? Toplum mu yoksa kendi kendine mi?
Kitapta bir yer garip geldi. Bu adam idama çarptırılıyor ama herkes avukatı kutluyor. İdamdan daha kötü bir ceza mı var ki kutluyorlar? Avukat boyuna iş bende diyor baş karaktere. O yüzden de daha çok avukat konuşuyor ama sonuç idam! Bizim karakter kalkıp bir kere bile pişmanım dese belki de idamla yargılanmayacak ama işte dediğim gibi karakterimiz hiçbir şeyi umursamıyor.
Biraz da kitabın dilinden bahsedeyim. Dili akıcı ve sade. Elinize ilk alışınızda çok rahat bitirirsiniz. Kısa bir kitap. Tavsiye ederim okumayan arkadaşlara. İsminden midir nedir kitap beni yabancıladı heralde kütüphaneden aldığım bu kitabı kaybettiğimi farkettim dün. Şükür ki yatağın altına düşmüş de buldum.:)
Dikkat! Spoiler içerir.
( Amok Koşucusu adlı hikâyenin incelemesidir. )
İntihar, Stephen Zweig`ın zihnini en çok meşgul eden kavramlardan birisiydi. İlk evliliği sırasında karısı Friederike ile birlikte intihar etmek istemiş, karısını intihar etmek için zorlamış, fakat daha sonra bu düşüncesinden vazgeçmiştir. İlk karısından ayrılan Zweig, II.
Kabuk Adam elime tesadüfen geçti. Bir arkadaşta iken vakit geçirmek için aldım. Kısa bir kitap ama hemen bitmedi. Kitabın en ilginç özelliği okuyanların yaralarını çok belirgin göstermesi. Yani kitaplığında özel bir yeri varsa o kişi hakkında bir çok detayı yakalayabilirsiniz. Kitabın konusunu şöyle bir özetlersek: Entelektüel olmanın getirdiği sıkıcı, yorucu ve ruhsuz halinden bunalan bir bilim kadının, bu ruh halinden kaçarken hayatına giren insanları ve hayatına giren bu insanların hayatında bıraktığı izleri anlatıyor. Anlatımı daha çok kişinin üzerinde bıraktığı hisleri benzetme yoluyla detaylandırması üzerine kurulu. Hikayeyi bilim kadınından dinliyoruz. Onun hislerine dokunabilirsiniz. Ama kabuk adam tam bir yara... Hayatımızda güçsüz olup bizim yerimize güçlü kalabilecek insanlar ararız ama onun bizi güçlü göstermesine ihtiyacımız vardır. Bunu özellikle çok popüler kitaplarda yakalayabilirsiniz. Sıradan birinin muhteşem bir insanla ( bazen insan üstü) arasındaki akıl almaz ilişki... Bu kitapta olay ve yaşananlar biraz daha farklı, o yüzden bu kitabı birine hediye ederken bir kez daha düşünün.
BİR KADIN VE 24 SAATİ UZERİNE
YouTube kitap kanalımda bu kitabın da içinde bulunduğu kitaplık turu videomu izleyebilirsiniz: ytbe.one/yf0me602lnY
Bir kadının 24 saati daha ne kadar derin anlatılabilirdi?
24 saate düşünemeyeceğimiz kadar ruhsal devinim sığdırmayı olağanüstü bir şekilde başarabilen adam bu Zweig. Biz fani insanlar olarak günün yarısını yatmakla
Bir Kadının Yaşamından Yirmi Dört SaatStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020126,7bin okunma
Ahlaki ve toplumsal değerlerden yoksun ve toplumdan kendini soyutlayan bir adam ve onun buhranlı yaşamı. Annesinin vefatına bile üzülmeyen hissiz bir adam. İlk defa bir kitabı okurken sinirden tepindim. Bu ruhsuz, duygusuz ve vurdumduymaz adam sizi çıldırtmaya geliyor. Hazır olun.
Sizin için hiçbir şey ifade etmeden kalabileceğimi mi sanıyorsunuz? Ben bir makine miyim? Hisleri olmayan bir makine miyim ben? Bana can veren ekmeğimin ve suyumun ellerimden alınmasına dayanabilir miyim? Fakir, gösterişsiz, ufak tefek ve içe kapanık olduğum için ruhsuz, kalpsiz bir olduğumu mu düşündünüz? Benim de sizin gibi bir ruhum var. Bir de kalbim! Eğer Tanrı bana biraz güzellik, biraz da para bahşetmiş olsaydı, benden vazgeçmeniz daha zor olurdu. Şimdiki kadar kolay bırakmazdınız beni. Geleneklere, kurallara göre konuşmuyorum şu anda sizinle. Bedenimi de bir kenara bıraktım. Ruhum, ruhunuza sesleniyor. Ölmüşüz de ikimiz de Tanrı huzurunda, şu anda olduğu gibi, eşitmişiz gibi konuşuyorum!"
Uzun bir alıntı oldu farkındayım ama sessiz, içine kapanık Jane'in, Bay Rochester'ın başkasıyla evleneceğini düşündüğü zaman yaptığı bu konuşma kitabın en sevdiğim bölümlerinden biri. Ortaokuldayken yani uzun zaman önce okuduğum Jane Eyre'i seneler sonra başka bir gözle okumak çok güzel bir deneyim oldu. O zaman da Jane'in çektiği acılardan etkilenmiş, aşkı bulup kaybetmesine üzülmüştüm. Bay Rochester ile ilişkisini ise anlayamamış, bu ne biçim bir adam diye düşünmüştüm️ Şimdi daha olgun bir bakış açısıyla gördüm onu da. Aşklarına daha farklı bakabildim. Siz de okuyun, tekrar okuyun!!
Kitap etkileyici bir dile sahip ve vermek istediği mesaj çok açık. Ancak kurgu, bu mesajın arkasında kalmış görünüyor ve bu durum da aslında mesajı bulandırıyor.
Şöyle ki;
(Bundan sonrası spoiler içerir)
Kitabı okurken Meursault'un ruhsuz ve vurdumduymaz tavrı gerçekten insanın sinirlerini bozuyor.
Kitapta anacığım diye bahsettiği annesinin
64 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
Koşu nasıl bir spordur bir de benim ağzımdan dinleyin, koşucuyum ben.
Oryantiring, yarışırken bana yaşam mücadelesi gibi geldi hep. Elinizde sadece bir harita ve gideceğiniz bir dolu hedef var. Çukurlar, tümsekler, ağaçlar,yokuşlar, bozuk yollar... Yarışta tanıdıklarınızı tanımazsınız. Yalnızsınız, bir başınızasınız. Çevrenizde koşan onlarca
atam.gov.tr sitesinde böyle bir inceleme görünce burada yayınlamak istedim.
YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA YILMAZ
Armstrong ilk kitabı olan Turkey in Travail da, Türk Milli Mücadelesi’ni (1918-1923), açıklamaya çalışmıştır. Armstrong Birinci Dünya Savaşı sırasında Türkler tarafından tutuklanmış ve savaş tutsağı olarak cezaevine konmuştur.
"İşte Amok... evet Amok, şöyle oluyor: Bir Malezyalı, herhangi bir sıradan, kendi halinde adam içkisini içiyor... Ruhsuz, ilgisiz, donuk bir biçimde oturuyor oracıkta... tıpkı benim odamda oturduğum gibi... sonra ansızın ayağa fırlıyor, hançerini kapıyor, sokağa fırlıyor... dosdoğru koşuyor, dosdoğru... nereye gittiğini bilmeden... Yoluna ne çıkarsa, insan olsun hayvan olsun, hançerini saplıyor, akan kan onu daha da çıldırtıyor... Ağzı köpürüyor, kudurmuş gibi uluyor... ama koşuyor, koşuyor, koşuyor, ne sağa bakıyor ne sola, acı acı haykırarak, elinde kanlı hançeriyle, korkunç koşusunu sürdürüyor... Köylerdeki insanlar o gelirken uyarmak için 'Amok! Amok!' diye haykırırlar ve herkes kaçışır... ama o, bunları hiç duymadan koşar, görmeden koşar, önüne çıkanı devirir... sonunda kuduz bir köpeği vururcasına vurup öldürürler onu ya da o, ağzından köpükler çıkararak yere yığılıp kalır..."
İşte böyle bir hikaye Zweig’ın Amok Koşucusu. Kendi yıkımına, ölümüne son hızla koşan bir doktorun hikayesi...
Geceye doğru başlayıp, elimden bırakamadan okuduğum sürükleyici bir Zweig Şahaseri.
Zewig, Zweig ve tekrar Zweig. Bu adamın kötü bir kitabı var mı biri bana göstersin. Ölümünü düşündükçe öyle üzülüyorum ki.
Amok Koşucusu da diğer çoğu kitabı gibi bir solukta okunan, zamanı elinizden alıp, sizi hikâyenin kahramanı yapan ya da onu dinleyen kişi olarak sizi olay kurgusuna dâhil eden bir anlatım içeriyor.
Koşullanmış düşünce,
Ve kitabım “Belki Bir Gün” de bitti.
Ana karakterimiz Tess'in en yakin arkadaşı Kristy, ısrarlı bir şekilde müzisyen arkadaşı George’u Tess’le tanıştırmak ister ve sürekli bu konudan bahseder.
Tess ve George’un ruh eşleri olduğunu, aynı pencerelerden baktıklarını ve birbiri için yaratıldıklarını düşünür.
Bu tanıştırma için defalarca adım
