Dostoyevski'nin ustalık eseri. okuduğum kitap, iş bankası yayınları idi. 1025 sayfa olan eser, başarılı çeviri nedeniyle çok kolay okunan, okuru satır aralarına hapseden ve adeta oya gibi işlenmiş çok başarılı bulduğum bir roman. Yazar, kitabın kurgusunu oluştururken, kendi düşünsel evrimini odağa koymuş. Yani, dine, tanrının varlığına ve ölümsüzlüğe ilişkin konulardaki kendi iç değişimini satırlara ustaca yedirmiş. Bunun dışında; yine kendi sağlık sorunlarını bir karaktere yüklemiş, olay kurgusunda bu karaktere önemli bir rol vermiş. 1 kg ağırlığındaki kitabı okurken, çabuk bitmemesi için, özellikle heyecanın doruğa ulaştığı bölümlere gelince okumayı bıraktığım anlar bir kaç kez oldu:) Yazar bu kadar sayfa ne anlatmış dediğinizi duyar gibiyim:) emin olunuz ki hiç bir bölümde tek bir tekrar yer almıyor. Kitapta dikkat çeken karakterler: Aleksey Fyodoroviç, İvan Fyodoroviç, Staretz Zozima. Rus toplumunun zayıf ve güçlü yönlerini olanca açıklığıyla gözlemleyebileceğimiz bir eser. Klasikleri okudum diyor ve bu kitabı henüz okumamışsanız, klasikler çok eksik kalmış demektir.
