Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Yüzyıllık Haz
Evet Yüzyıllık Haz diyorum çünkü gerçekten öyle. Bana göre kitap yüz yılın değil tüm zamanların en iyi kitabı. Okurken yaşadığım hazzı anlatmam için yeni bir kitap yazmam gerekir. Çünkü kitabı anlatmaya inanın kelimeler yetmez. Kitabı hala okumayan varsa dünyanın en şanslı kişisi olabilir bence. Böyle bir kitabı sıfırdan okumaya başlamak için
100 temel eser arasında yer alması gereken hatta ülkemizde lise müfredatına dahil edilmesi gereken şaheser. Çünkü gerçekten de gelecek kuşakların, genç nesillerin ufkunu açarak ve onlara ilham vererek gelecekte ülke olarak bize çok büyük başarılar getirme serencamına temel olabilecek son derece önemli ve değerli bir kitap olduğunu düşünüyorum. Bu
Bilinmeyen Ada'yı keşfetmek için denize açılan bir adamın, kendini bulma yolculuğunu anlatan bu eseri bir çırpıda okudum.
"Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin." cümlesi vurucuydu.
Bilinmeyen bir adayı keşfedebilmek adına içinde bulunduğumuz adayı terk etmeniz gerektiğini söylerken, kendimize dışarıdan bakmadıkça ne olduğumuzu göremeyeceğimiz anlatılmak isteniyordu.
Ana fikri sevmiş olsam da, çok fazla etkilendiğimi söyleyemeyeceğim bir okuma oldu.
Sanıyorum lise çağlarında okumam gereken bir kitaptı.
Kalıcı bir etki bırakmayan, sabun köpüğü gibi ruhumdan kolayca silinip giden bu kitap; sadelikten ziyade basit geldi bana.
Saramago ile yeni tanışanlara not:
Kendisi noktalama işaretlerinden sadece virgül ve noktayı kullanıyor. Diyaloglarda konuşmacının değiştiğini, cümle içindeki büyük harfle gösteriyor.
Tiamat
Yıl 1800'ler.. Osmanlı yapımı bir deniz altı Tahtelbahir, karasularda yol alırken.. İçi ceset dolu bir İngiliz şilebi (yük gemisi) ile karşılaşır. Neler olmuş burada? Bu geminin hali ne?
Mürettebat olanı biteni anlamak için, hemen yük gemisini araştırmaya koyulur. Ardından.. Burada ganimet yüklü altın bir sandık bulduklarını zannedip, sandığı el birliğiyle Tahtelbahir'e taşırlar.
Ama o da ne? Mürettebat, sandığı Tahtelbahir'e taşımakla hayatlarının hatasını yaptıklarını iş işten geçtikten sonra fark edecektir. Çünkü hazine gibi görünen o sandık; aslında taaruz edici bir bombadan farksızdır, nereden bilsinler?
###
Okur olarak son söz:
Kitap bir balıkla başlıyor. Başında ışık taşıyan bir fener balığıyla.. Bu balık esrarengiz.. Avlarını başındaki parlak ışığı kullanarak avlıyor. Kafadanbacaklılar, fener balığının bu parlak ışığının cazibesine kapılıp, fener balığına yem oluyor.
Bu aslında bizim mürettebatın başına gelenlere çok benziyor. Neden derseniz?
Onlar da hazinenin cazibesine kapılıp aynı kafabacaklıların fener balığının ışığının çekiciliğine kapılıp, yaklaşması gibi mütetebattakiler de sandıkta hazine var deyip sandığa yaklaştılar. Sonuç ne mi?
Fener balığının kafabacaklı kalamar'ı ham yapıp yutması gibi sandığın içindeki sabun köpüğü canavar da aynı şekil mürettebatı yuttu.
Özetle bu durum benim aklıma Mevlana'nın şu sözünü getiriyor:
"Görünüşe aldanma, çünkü hiçbir şey göründüğü gibi değildir; bugün hayat veren su yarın sizi boğabilir."
Bir adam. Artık Yok...
Gerçek bazen inanılmaz bir görünüme bürünür
"Ekim düşüş demektir. Baudelaire'in de korktuğu soğuk karanlıklara dalışın habercisidir. Benim gibi iflah olmaz bir tedirgine varlığın sarsılmasını, benliğin marazi bir şekilde çözülüp dağılmasını çağrıştırır."
Guy Vaes ta kitabında benliğini, kimliğini karşılaştığı her yüzde yitiren
Doğumla birlikte ölüm zaten kaderimiz...
Rutin bir doktor kontrolüne gittiğinizde ölümcül bir hastalığınızın ve bir yıl süreniz olduğunu öğreniyorsunuz ne yapardınız? Hayatı sorgulamak , insanlardan uzaklaşmak, yoksa güzel bir dünya turu mu insanın aklına bir sürü şey gelebilir.
Psikiyatrist Julius Hertzfeld, sağlıklı geçirebileceği sadece bir yıla sahip olduğunu öğrenince mesleki
Geçen yıl Ankara'daki okuma grubunda seçildi. Elime telefonu alıp hemen yazarı araştırdım. Karşıma çıkan, resim dünkü çocuk bir kız çocuğu. Bunu görünce, "Amaaan," dedim "şimdi işimiz gücümüz yok gramer olarak doğru cümle kurabilen, anlatacak üç kuruşluk iki hikayesi olan herkesin kitap yazması gerektiğini düşünen toy bir kızcağızın
Sarsıcı ve etkileyici bir “siyasi kayıtsızlık” uyarısı
“Pereira İddia Ediyor” son derece başarılı bir faşizm eleştirisi, ama ondan daha önemlisi çarpıcı, sarsıcı, etkileyici bir “siyasi kayıtsızlık” uyarısı. Belki bu yüzden Pereira ile özdeşleştim okurken ve her satırında “acaba ben olsam şimdi ne yapardım?” dedim. Kendimi yaşlı, umutsuz, yorgun Pereira kadar cesur bulmadığımı incelememe daha
