Şu çocuk iyi bir ailede doğsaydı nolurdu sanki.Nasıl sarkastik, nasıl tatlı.
“Olayın özü kimya Harold, felsefe değil. Tarifte yazan miktarları kullanmayıp aynı sonucu elde etmeyi bekleyemezsin.”
“Belki daha iyi bir sonuç elde ederim.”
“Edemezsin.”
…
“Şahane Harold. Bu gidişle yüz yaşına geldiğinde kendine yemek yapabileceksin.”
Sayfa 814 - Doğan kitapKitabı okudu
Reşk ana kim cihanda bu gün buldu yârını
( Şu dünyada yarını ( veya yârini) bugün bulmuş olan kişiye gıpta olsun, ne mutlu ona!)
Sayfa 157 - Kapı YayınlarıKitabı okuyor
O gûne zâlim arz-ı merâma kim kâdir
Nigâh-ı hışm ile lâl etmedik zebân mı kodı
Sayfa 154 - Kapı YayınlarıKitabı okuyor
Metâ-ı baskına cânım verirdim ammâ kim
Amân o gamze-i hûnhâr bende can mı kodı
(Vuslatının karşılığında canımı verirdim ama o kan dökücü gamze bende can mı bıraktı!)
Sayfa 155 - Kapı YayınlarıKitabı okuyor
itiraf
Her şeyi itiraf ederse, diye düşündüm, beni artık sevmiyor demektir; bana azıcık düşkün olsa ne şahane palavralar uydururdu.
Sayfa 200
Kelimelere şiddetle karşı olmam, inceliklere zarif hakaretlerle yaklaşmamdaydı. Suyun bulanık hafızasında taklaya gelen koca yarraklar gibi savruk, ketum ve kararlıydım. Sizi sevecektim. Sizi düzecektim. En mükemmel koşullarda tek parça halinde kalmanızı sağlayacaktım. Atomun aklı başka yerdeydi. Amerika'nın aklı başka yerdeydi. Olmadı! Doktorluğum, anneliğim, çocukluğum süslemedi saadetinizi. Bir boka yaramadım sahte dostluklarınızda, yapay aşklarınızda. Üstelik neşemi çaldınız. Bir de utanmadan, küfrettiniz davama.
Sizi öyle bir üzeceğim ki çok şahane ölerek
Hiçbirinizde zerre kadar acı bırakmayacağım,
Olağan'ı, Normal'i bir lanet diye sıçıyorum ta da
yüzünüze
Meydanına düştüğüm bu rezil savaştan
Osura osura ayrılmak pahasına!
Sayfa 151
Şahane bir kitapla geldim.
Tam olarak kaç yaşında olduğunu, kaçıncı sınıfta okuduğunu hatta adını bilmediğimiz ama ergenlik çağında olduğunu anladığımız öğrenci kızımızın bir gününü ve bir gün içindeki düşüncelerini okuyoruz. Büyüdüğünün farkında ve bundan hoşnut değil. Babasını kaybetmenin acısını atlatamamış. Artık hiç bir zevkim kalmadı dese
Vücut...insan vücudu.Hiçbir mimarın,hiçbir mühendisin,hiçbir ustanın,hiçbir sa'natkârın ve dünyadaki hiçbir kudretin meydana getirmeye muktedir olamadığı,ne büyük,ne ince ve ne şahane bir sa'nat eseri.Peki,ya onun sa'natkârı?
Kariyer sahibi annelerin soğuk oldukları düşünülür. Arkadaşlarıyla seyahat eden anneler ihmalkardır. Kendilerinin yalnızca anne olmaktan daha fazlasını olabileceklerine inanıp, beslenmeye ihtiyacı olan ruhlara sahip insanlar olduklarını düşünenler ise… sadece bencil veya delidir. Onlar çok eskiden beri süregelen "annelik sözleşmesi" kapsamındaki "eğer bu dünyaya bir can getirmeye hazırlanıyorsanız… kendinizinkini sona erdirmeye hazırlanın" kuralını ihlal etmektedirler.
Sayfa 557Kitabı okuyor
Ey servi naz
( Ey naz ile büyütülmüş servi!)
Sayfa 142 - Kapı YayınlarıKitabı okuyor