Gözlerinin pınarında
Bir bulut,
Boşandı boşanacak
Nerdeyse.
Aklımdan geçenleri
Okuyorsun su gibi.
Dünya gördü
Bizi boğazladılar...
YER
Saklı özlemlerin güz bahçesiyim...
ZAMAN
Yakıp savurmadayım gazelleri...
SÖZ
Üzgünüm
BEN AŞK
Buğulanıp yağarım
kırarım gün ışığı bakışları
yedi renkli düş örerim
ardışık hüzünlerden
ne söylesem ürperir mavi
ne söylesem pembelenir ten...
Zeynep Uzunbay
-Sabahçı Su Kıyıları-
Bilim
Acaba şu anda bir üç-zar içinde yaşıyor olabilir miyiz? bütün dünyası, kendisi daha yüksek boyutlu bir evrende (sinema salonunun 3 uzay boyutu) var olan iki boyutlu bir perdede-iki zarın içinde- var olan Pamuk Prenses gibi, bildiğimiz her şeyin, kendisi de sicim/M-kuramının daha yüksek boyutlu evreninin içinde var olması mümkün olabilir mi?
YAZILMIŞ ŞİİR
Adına yasak dediğin günahlarınla yüzleşme zamanı,
An kısır, bereketsiz topraklar gibi çorak yüreğin...
Toy kısrağın kıvraklığında yelesi uzun günler,
Papatyanın ince kıvrımlarından yolunu bulup geçer mi geçer.
Soğuk pınarların soğuk yüzlerinden, bi avuç su içmesi vardı,
Serinletmesi için aklının en us
ONUR DA AĞLAR
Gözlerinin pınarında
Bir bulut,
Boşandı boşanacak
Nerdeyse.
Aklımdan geçenleri
Okuyorsun su gibi.
Dünya gördü
BİLİYOR MUSUNUZ?
“1923TE TÜRKİYE’DE;
Nüfus 13 milyon civarıydı, 11 milyon kişi köyde yaşıyordu.
40 bin köy vardı, 38 bininde okul yoktu.
Traktör sıfırdı, karas...aban’dı.
5 bin köyde sığır vebası vardı.
Hayvanlar kırılıyor, insanlar kırılıyordu.
İki milyon kişi sıtma, bir milyon kişi frengiydi, verem, tifüs, tifo salgını vardı, üç milyon
youtube.com/watch?v=awk6YGJ...
YAZILMIŞ ŞİİR
Adına yasak dediğin günahlarınla yüzleşme zamanı,
An kısır, bereketsiz topraklar gibi çorak yüreğin...
Toy kısrağın kıvraklığında yelesi uzun günler,
Papatyanın ince kıvrımlarından yolunu bulup geçer mi geçer.
Soğuk pınarların soğuk yüzlerinden, bi avuç
Bu insanlar neşeyle dolu ve gamsız, sarı saçlı kafalarını sallayarak yürüyor; yaşamın içinde sanki bir balodaymışçasına gidip geliyorlardı. Bu insanların ne gözlerinde endişe ne de omuzlarında ağır bir yük vardı.Bu neşeli insanlarda belki tek üzüntü, belki tek saklı keder yoktu. Bense bu genç insanların hemen yanı başında yürüyordum. Mutluluğun ne olduğunu çoktan unutmuştum. İçim de bu düşünceyi okşuyordu. Katlanılamaz bir haksızlığa uğradığımı düşünüyordum. Şu son aylar, bana karşı neden bu kadar zalim davranmıştı ?
Sayfa 20Kitabı okudu
Toplu Şiirler'in Önsöz'ünde Necati Cumalı'nın şiiri için yazdıkları gerçekten benim eleştirel yargımla da örtüşüyor:
"Bir şairin bir ömür neler söyleyeceği, neler söylemek için söze başladığı daha ilk şiirlerinde belirlenir. Bir şair, kişiliğinin renklerini taşıyan, kendinin denilebilecek, ilk şiirlerini, giderek ilk dizelerini yazmaya başladığı günlerde, söyleyeceklerinin, söyleyebileceklerinin ilk haberlerini vermiş, ömür boyu izleyeceği yolu haritasında çizmiş göstermiştir bize"
Cumalı'nın bütün şiir serüvenine toptan baktığımızda, bu sözün doğruluğunu fark edersiniz.
Orhan Veli'ninKapalı Çarşı'sı ile başlayalım mekan-şiir gezisine.
"Kapalı Çarşı"
Giyilmemiş çamaşırlar nasıl kokar bilirsin,
Sandık odalarında;
Senin de dükkanın öyle kokar işte.
Ablamı tanımazsın,
Hürriyette gelin olacaktı, yaşasaydı;
Bu teller onun telleri,
Bu dudak onun dudağı işte.
Ya bu camlardaki kadınlar?
Bu mavi mavi,
Bu yeşil fistanlı...
Geceleri de ayakta mı dururlar böyle?
Ya şu pembezar gömlek?
Onun da bir hikayesi yok mu?
Kapalı çarşı diyip te geçme;
Kapalı Çarşı
Kapalı kutu.