Beni Tarihle Yargıla
'Titrek bir mum alevinin havaya bıraktığı bulanık bir is,
Ve göz gözü görmez bir sis değildik biz
Beni bilimle anla iki gözüm, felsefeyle anla,
Ve tarihle yargıla...'
Bal değildir ölüm bana,
Acı Bir Düş Gibi Çocuk
1
bir çocuk
ya beş ya altı yaşında
duruşu tomurcuk
başında
KARADUTUM ŞİİRİNİN HÜZÜNLÜ HİKAYESİ .....
1949’da bir gün İstanbul Büyük Kulüp’teki bir toplantıda, davetliler Bedri Rahmi Eyüboğlu’ndan bir şiir okumasını istediler. Eyüboğlu ayağa kalktı ve Karadut’u okumaya başladı:
“Karadutum, çatal karam, çingenem
Daha nem olacaktın bir tanem
Gülen ayvam, ağlayan narımsın
Kadınım, kısrağım,
“Yaşayıştan mutluluk payını alamayanların gözü başkalarının sevda şenliğini kaldırır mı? Bu kıskançlık değildir, can dayanmaz bir yürek ezikliğidir.”
Yan yana oturdular. Bağdaş kurdular. Başlarının üstünden katar olmuş bir turna sürüsü süzüldü geçti. Karaca oğlanın gözü turna sürüsüne takıldı kaldı.Turnalar gözden ırılıncaya kadar gözlerini gökten indirmedi. Turnalar dağları aştı. Uzaklarda, göğün mavisin de nokta nokta sinek gibi kaldı. Çukurova’nın üstüne doğru ağdılar. Bir ak bulutun ardından kayboldular.
İçinde gurbet depreşti. Gurbet bir bıçak gibi içine oturdu. Ne zaman bir turna görse öyle olurdu. Hangi Türkmen turna görse böyle olur. Gurbet Türkmenin baş belası. Ayrılmaz can kardaşı. Yeşil başlı telli turna… Turna sevda habercisi. Tuna, turna katarı değil, posta tatarı. Sevgilisi dizinin dibinde de olsa,selamı gene turna götürür. Yan yana oturup sustular
Sayfa 123Kitabı okudu
Yaşayıştan mutluluk payı alamayanların gözü başkalarının sevda şenliğini kaldırır mı? Bu kıskançlık değildir, can dayanmaz bir yürek ezikliğidir.
BENİ ÖP SONRA DOĞUR BENİ*
Şimdi
utançtır tanelenen
sarışın çocukların başaklarında.
Ovadan
gözü bağlı bir leylak kokusu ovadan
Sayfa 84Kitabı okudu
kayık
gözü kuşlarla oyaladık,
başka dünyaların ağaçlıkları,
vakitsiz rüzgarıdır artık
düşünceyi savunusuz bırakan.
yağmurlu bayırlar unutulmuyor
ve boşalmış parkın içindeki bakışma
sorudan soruya.
şaşkınlık, yalnız şaşkınlık,
yüzlerde okunanların eşyaya
vurması, saksılara ateş
dikilmiş gibi gözlerle yansır da
arkların uğultusunda güneş,
kana döndürür taşın toprağın rengini
kokuların zehri.
çoktan ölmüş bir kadın bu çağ,
eskimiş kıyıya vuran denizde
çiçeksiz bir sevda kayığı,
süslü bir at ıssız bir yerde,
ve can kulelerinin göğündeki kuşlar
rüzgarsız durmuşlar.
Sayfa 29
Ahmet Kaya
Titrek bir mum alevinin havaya bıraktığı bulanık bir is
Ve göz gözü görmez bir sis değildik biz
Beni bilimle anla iki gözüm , felsefeyle anla
Ve tarihle yargıla
Bal değildir ölüm bana , idam gül değildir bana
Geceler çok karanlık , gel düşümdeki sevgilim
Ay ışığı yedir bana
Ahh...ben hasrete tutsağım , hasretler tutsak bana
Bıyığımdan gül
