Şakirə Ağazadə
@shak1re
Azərbaycan
14 okur puanı
Ağustos 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Ananla rəftarın.
Onun halını düşünəndə sənə bərk acığım tutdu, Enriko. Elə bir ana ki, bir saatlıq ağrılarını səngitmək üçün bütün xoşbəxtliyini fəda etməyə hazırdır. Həyatını qurtarmaq üçün ona-buna əl açmaqdan, yolunda canını fəda etməkdən çəkinməz. Bunu yaxşı-yaxşı düşün! Bil ki, həyatda səni çətin günlər gözləyir, ancaq sənin ən ağır günün ananı itirdiyin gün
Sayfa 41 - "Fabula" MMCKitabı okuyor
Məktəb (Atamın məktubu)
"Hə, əziz Enriko, anan dediyi kimi sən oxumağa tənbəllik edirsən. Sənin bircə dəfə də olsun həvəslə, sevinə-sevinə məktəbə getdiyini görməmişəm. Halbuki bunu çox istərdim... Sən hələ də tənbəllikdən əl çəkmirsən. Ancaq məktəbə getməsəydin, günlərin boş və mənasız keçərdi. Bir həftəyə bəzərdin və təkrar məktəbə qayıtmaq üçün yalvarardın. Bütün
Sayfa 25 - "Fabula" MMCKitabı okuyor
Biraz Yorgunum
Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla!
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde!
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum!
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda!
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında!
Hiç bilmiyorum! Hayat taviz vermediği hızı ve kavgasıyla akıp gidiyor!
Baharın rahiyasından akıp coşan çiçeklerle hatırlıyorum lise yıllarımızı!
Kimimize kış, kimimize bahar olup canıyla değen babalarımızı!
Bu memlekette insanlar belki de en çok baba sancısıyla inliyor, en çok baba deyince aklımıza gelir çocukluğumuz!
Mazinin araladığı perdeden sızıyor eski günler!
Onlarla kavgalı onlarla sevdalı olduğumuz!
En çok baba yokluğunun hüsranıyla kızıyormuş zaman ayrılığın yarasını!
İnsan baba olunca anlıyormuş babasını!
Okur Takip Önerileri
- İnsanın həyəcansız, şövqsüz yaşam tərzi üzündən kiflənmiş daxili dünyasını darmadağın edib, ona yeni, məsud bir həyat bəxş edən nə ola bilər?
Gidiş.
Yanıt veremedim. Gözlerim dolu dolu olmuştu.
"Anlıyorum Adam. Bir çocuğun yüreğiyle karşılaştırılamayacak kadar güzel bir dünya."
"Hayır Zezé. Konu bu değil. Nesnelerin ve varlıkların kaderini kabullenmeliyiz. Seni çok özleyeceğim. Özlemini, hayatın güzelliğiyle gidermeye çalışacağım; çünkü güzellik bir boşluğu doldurmaya çalışır, şefkat, sevgi denilen basit bir şeyi. Çocuk yüreğinin yumuşaklığını. İşte bunu kimse bulamaz, ne yıldızların güzelliğinde ne ay ışığının yansımasında. Güzellik beni yavaş yavaş yatıştırır, sevginden yoksun kalmanın yüreğime verdiği hüznü bastırır."
Sayfa 217 - Canyayinlari.com , Zeze - AdamKitabı okudu
Görüş.
Dünya da her birey için onun temasta bulunduğu bölümüdür; partisi, mezhebi, dini, toplumdakı sınıfıdır: Dünya dendiğinde kendi ülkesi ya da çağı gibi kapsamlı bir şeyi anlayan kişiye, neredeyse liberal ve açık görüşlü denebilir. Başka çağların, ülkelerin, mezheblerin, dinlerin, sınıfların ve partilerin, tam tersi görüşlere sahib olmuş olduğunu, hatta şu anda da sahip olduğunu bilmek, onun bu kolektif yetkeye olan inancını sarsmaz. Kendi dünyasına, diğer insanların itirazcı dünyalarına karşı haklı konumda olma sorumluluğu yükler; bu çok sayıdaki dünyadan hangisinin onun güveninin nesnesi olacağının raslantıyla belirlenmiş olması onu hiç düşündürmez, Londra'da bir klise müdavimi olmasına yol açan nedenlerin onu Pekin'de bir Budist ya da Konfüçyüsçü yapacağını aklına getirmez. Oysa çağların insanlardan daha yanılmaz olmadığı kendi içinde gün gibi açıktır, savunu gerektirmez; her çağ, daha sonraki çağlarda yalnızca yanlış değil aynı zamanda saçma olarak değerlendirilen pek çok görüşe sahib olmuştur; şimdi yaygın olan pek çok görüş de gelecekteki çağlar tarafından reddedilecektir, tıpkı bir zamanlar yaygın olanların bugün reddedildiği gibi.
Sayfa 13 - Canyayınları.comKitabı okudu
Zeze
Mutluluk olduğu yerdedir, olmasını istediğimiz yerde değil...
Sayfa 98 - Canyayinlari.comKitabı okudu
Zeze - Maurice
"Sevdiklerinden çok ölen oldu mu?"
"Çok yok. Tek bir kişi var, bana hayatın sevgisiz hiç bir anlamı olmadığını öğreten oydu."
Sayfa 58 - Canyayinları.comKitabı okudu
Sirr.
-Bu təbiəti seyr edərkən o mənə, qeyri-ixtiyari, xəstə və zəif bir qızı xatırladır; siz bu qıza təəssüflə, bəzən mərhəmət qarışıq bir məhəbbətlə baxırsınız, bəzən isə onu sadəcə görmürsünüz, lakin o birdən, ani olaraq, gözlənilmədən dəyişir, təsəvvürə sığmayan ilahi bir gözəllik kəsb edir, siz bu gözəllikdən son dərəcədə heyrətlənmiş, məst olmuş bir halda, qeyri-iradi, öz-özündən soruşursunuz: "Bu kədərli, düşüncəli gözləri belə parladan hansı qüvvədir? Necə oldu ki, bu solğun, batıq yanaqlara qızartı çökdü? Bu zərif cizgili sifətin ehtiraslı bir təbəssümlə örtülməsinə səbəb nədir? O nə üçün belə tez-tez nəfəs alır? Zavallı qızın çöhrəsini qəflətən qüvvət, həyat və gözəllik ifadələrilə dəyişən, belə şən bir gülüşlə canlandıran nə oldu?" Siz ətrafa baxıb kimi isə axtarır, bu sirri açmağa başlayırsınız... Lakin bu gözəllik ani bir surətdə parladığı kimi, ani olaraq sönüb gedir.
Sayfa 11 - Qanun nəşriyyatı, 2019; 2021Kitabı okudu
Xəyalpərəst.
Bunları düşünərkən öz-özünə deyirsən: "İllər necə də sürətlə gəlib-keçir!" Yenə də özündən soruşursan: "Axı, nə elədin ki, bu uzun illər belə tez ötüb keçdi? Ömrünün ən yaxşı günlərini harada məzara gömdün? Sən yaşayırdın, ya yox?" "Bax, yaxşı bax, - deyə özünə xəbərdarlıq edirsən, - həyat getdikcə sönüb gedir! Bir neçə il də keçəndən sonra tamamilə tək qalacaqsan, sonra əli əsalı, taqətsiz qocalıq, onun dalınca da sıxıntı və məyusluq gələcək. Sənin xəyal aləmin sönükləşəcək, arzuların isə öz təravətini itirib, xəzan vurmuş yarpaq kimi yerə səpələnəcək..." Ah, Nastenka! Tək qalmaq, başa düşürsünüzmü, tamamilə tək qalmaq, hər şeydən, hətta ən kiçik arzulardan belə məhrum olmaq, hər şeydən, hər şeydən ümidini üzmək doğrudan da dəhşətdir!
Sayfa 48 - Qanun nəşriyyatı, 2019; 2021Kitabı okudu
24 Eylül 1945
En güzel deniz:
henüz gidilmemiş olanıdır.
En güzel çocuk:
henüz büyümedi.
En güzel günlerimiz:
henüz yaşamadıklarımız.
Ve sana söylemek istediğim en güzel söz:
henüz söylememiş olduğum sözdür.
Sayfa 49 - 43. baskı: İstanbul, Mart 2019Kitabı okudu
Piraye için...
Ne güzel şey hatırlamak seni:
ölüm ve zafer haberleri içinden,
hapiste
ve yaşım kırkı geçmiş iken...
Sayfa 47 - 43. baskı: İstanbul, Mart 2019Kitabı okudu
SON...
Birdən nəzərləri qarşısındakı masanın üstünə qoyulmuş mavi vazaya sataşdı. İllərdən bəri ilk dəfə ad günündə boş idi. Yazıçı diksindi: sanki qəfildən qapı sövq-təbii olaraq açıldı və axirət dünyasının soyuq nəfəsi onun otağına doldu. Ölüm və ölməz məhəbbətin təsirini duydu: qəlbinin dərinliklərindən nə isə bir duyğu baş qaldırdı və uzaqdan eşidilən musiqi haqqında düşünürmüş kimi məhv olmuş həyatı, cansız və coşqun bir həyat xatırlamağa başladı...
Sayfa 80 - QANUN nəşriyyatı, 2018Kitabı okudu
Yad qadın...
Sözlərimdən vahiməyə düşmə; ölü heç nə istəməz, ona nə məhəbbət lazımdır, nə mərhəmət, nə də təsəlli...
Sayfa 9 - QANUN nəşriyyatı, 2018Kitabı okudu
SON.
Dünən axşam mənə: "Səninlə heç oturub dərdləşmədik" - demişdi. Amma mən artıq belə düşünmürdüm. Dünən axşam onunla uzun-uzadı danışıb dərdləşmişdik
O, bu dünyadan köçəndə, bir canlı kimi, başqa bir kimsəyə nəsib olmayacaq dərəcədə canlı kimi, mənim həyatıma daxil olmuşdu.
Sayfa 240 - Qanun Nəşriyyatı, 2018.Kitabı okudu
Mariya.
Zehnimdən ildırım sürətilə bir sual keçdi: "Görəsən, o nə üçün belə edir? Şübhə yoxdur ki, o, yüngül xasiyyətli qadınlardan deyil... Bəs nə üçün o, belə edir?" Zehnimdən keçənləri başa düşmüş kimi dedi:
-Nə etməli, mən beləyəm. Qəribə bir qadınam... Mənimlə dostluq etmək istəyirsinizsə, onda bəzi müəmmalarla qarşılaşmağa hazır olmalısınız... Çox mənasız şıltaqlıqlarım olur... Xasiyyətim saatda bir dəyişir. Xülasə, dostluq etdiyim adamlar mənə anlaşılmaz, şıltaq bir məxluq kimi baxırlar.
Sayfa 115 - Qanun Nəşriyyatı, 2018. MariyaKitabı okudu
Mariya.
-Dünyada sizə, bütün kişilərə həddən artıq nifrət bəsləməyimin səbəbi var. Bunu bilmək istəyirsinizsə, eşidin: adamdan hər şey tələb etdiklərinə görə, həm də bunu çox təbii hesab etdiklərinə görə... Məni düzgün başa düşün... Ola bilər, onlar nə istədiklərini sözlə ifadə etməsinlər... Kişilərin elə baxışları, təbəssümləri, xülasə qadınlarla elə rəftarları var ki... onlar özlərinə o qədər güvənir, həm də o qədər axmaqcasına güvənirlər ki, bunu ancaq kor adam görməyə bilər... Onların nə qədər qürurlu olduqlarını görmək heç də çətin deyil. Bunun üçün onların tələbləri, istəkləri hər hansı bir şəkildə rədd edildikdə, düşdükləri vəziyyətə baxmaq, özlərini necə itirdiklərini görmək kifayətdir. Onlar özlərini həmişə bir ovçu, biz qadınları isə aciz bir heyvan kimi təsəvvür etməkdən çəkinmirlər. Elə hesab edirlər ki, bizim vəzifəmiz onlara müti bir şəkildə itaət etməkdən, hər nə istəyirlərsə onu yerinə yetirməkdən ibarətdir... Öz barələrində isə belə fikirləşirlər: bizdən heç nə tələb etmək olmaz, bir şey istəsələr də vermərik... Mən kişilərin bu axmaq qüruruna etinasız baxa bilmirəm. Başa düşürsünüz? Lakin bununla belə mənə elə gəlir ki, sizinlə dostlaşa bilərəm. Çünki o mənasız kişi qüruru sizdə yoxdur... Lakin bilmək olmaz... Quzuya oxşar bir çox adamların ağzında vəhşi canavar dişlərinin ağardığını görmüşəm...
Sayfa 116 - Qanun Nəşriyyatı, 2018. MariyaKitabı okudu
Raif.
Dərin düşüncələrə dalmış qara gözləri aşağıya, yerə zillənmişdi. Elə bil nəyisə axtarıb tapa bilməyəcəyinə əmin idi. Lakin buna baxmayaraq, axtardığını ümidlə gözləməyə çalışırdı. Baxışları kədərli olsa da, bir qədər istehzalı idi. Sanki: "Bəli, axtardığımı tapa bilməyəcəyəm... Nə etməli?" Demək istəyirdi. Bu istehzalı ifadəni, üst dodağına nisbətən azacıq dolğun görünən alt dodağında açıq-aydın görmək olurdu.
Sayfa 77 - Qanun Nəşriyyatı, 2018. RaifKitabı okudu
Zeze.
Ayıp olmasın diye gülse de nereye varmak istediğimi anlayamamıştı.
"Bakın, dayıcığım, ben küçücük bir çocukken içimde küçük bir kuş olduğunu ve şarkılar söylediğini zannedərdim. Şarkıları o söylerdi"
"Bak sen. Böyle küçük bir kuşa sahib olman harika."
"Anlamadınız. Demek istediğim, ben artık küçük kuşumun varlığından şüphe duymaya başladım. Küçük kuşum gerçek değilse içimdeki bu konuşan ve etrafı gören şey nedir ki?" Demek istediğimi anlamıştı; şaşkınlığıma güldü
"İstersen açıklayayım, Zezé. Neden böyle, biliyor musun? Artık büyüdüğün için. Büyüyünce de şu duyub etrafı gördüğünü söylediğin şeye bilinç denir. Sen bilinçlendikçe bir şey olacak, nedir hatırlıyor musun, bir seferinde söylemiştim..."
"Aklım mı erecek?"
"Ne güzel hatırladın. İşte o zaman bir mucize gerçekleşir. Bilincimiz büyür, büyür ve hem kafamızı, hem kalbimizi tamamen ele geçirir. Gözlerimizde ve yaptıklarımızda belli eder kendini."
" Anladım. Peki ya küçük kuş?"
"Küçük kuşu Tanrı yaratmış, çocuklara dünyayı keşfederken yardımcı olsun diye. Küçük kuşa daha fazla ihtiyaç duymayan çocuklar onu Tanrl'ya iade ederler. Tanrı da senin gibi akıllı çocuklara verir. Hoş değil mi?"
Güldüm, mutluydum;
Sayfa 66 - canyayıneviKitabı okudu
Ubatuba, 1967
Seneler geçti, sevgili Manuel Valadares. Bugün kırk sekiz yaşındayım ve bazen kendimi öyle kaptırıyorum ki hâlâ çocuk olduğumu zannediyorum. Her an ortaya çıkıp bana sinema yıldızı kartları ya da misketler getireceksin sanki. Hayatın şefkatli yanını bana srn öğrettin, sevgili Portuga. Bugün çocuklara misketler ve kartlar dağıtmaya çalışan benim, çünki şefkat olmayınca hayatın pek değeri kalmıyor. Şefkat göstermek beni bazen mutlu ediyor, bazense yanıltıyor ki, bu ikincisi daha çok oluyor.
O günlerde, yani beraber geçirdiğimiz günlürde, henüz hiç duymamıştım, uzun yıllar önce bir Budala Prens'in gözlerinde yaşlarla bir sunağın önünde diz çöküp ikonlara sorduğu şu soruyu:
"KÜÇÜCÜK ÇOCUKLARA HER ŞEYİ NEDEN ANLATMAK GEREK?"
Hakikaten de sevgili Portuga, bana her şeyi çok erken anlattılyar.
HOŞÇA KAL!
Sayfa 183 - canyayıneviKitabı okudu
Yaşam.
Başqalarından daha qüvvətli, daha coşqun hisslərlə yaşadığını duymaq... Keçirdiyin hər anın bir insan ömrü qədər mənalı, dolğun olduğunu bilərək yaşamaq... Bütün bunları şərh etməyə qadir bir adamın mövcud olması barədə fikirləşib, onu gözləyərək yaşamaq... Dünyada bundan fərəhli nə ola bilərdi?!
Sayfa 126 - Qanun Nəşriyyatı, 2018. RaifKitabı okudu