"Artık bulamıyorum seni bende, hayır.
Başkalarında da. Bu taşta da yoksun sen.
Artık bulamıyorum seni. Yalnızım ben.
Bütün insanlığın acısıyla yalnızım."
Artık bulamıyorum seni bende, hayır.
Başkalarında da.
Bu taşta da yoksun sen.
Artık bulamıyorum seni.
Yalnızım ben.
"Akşam oldu yine bastı kareler."
Yeryüzü bir İstanbul daha açarsa
Kastı mahsusayla söylüyorum
Kesik bir katır başı gibi
Öyle ağzından çıkarır çatal dilini
Haliç
Sayfa 439Kitabı okudu
seni artık bulamıyorum. hayır, içimde yoksun. yoksun başka şeyde. bu taşta yoksun.
seni artık bulamıyorum. yalnızım.
Kim diyorsa ki batılılarla başımız bir taşta
Cellatlarla aynı kaptan yiyoruz
Aynı kirli hava
Aynı kafa ayağımızın bodrumunda
Hayır arkadaş bu hesap bambaşka
Ne son aylardayız ne bu son gün
Sanki dünya bir tek kaldırıp vuracağım gürze gebe
Sayfa 395Kitabı okudu
ölsem aklımla, farkında her şeyin farkında
o bende kendini bilir
olunca aşk, yürümek, kar zarar
akşam tartı
çekilir
yalnız karanlık olur aşk olur
Artık bulamıyorum seni bende, hayır.
Başkalarında da. Bu taşta da yoksun sen.
Artık bulamıyorum seni. Yalnızım ben.
Bütün insanlığın acısıyla yalnızım,
onu seninle hafifletmek için omuzlamıştım;
oysa yoksun, adsız utanç, sen...
Sayfa 79 - İz Yayıncılık, 4.BaskıKitabı okudu
CXXVII
Gökte peygamber ile miracı kılan benim
Ashabı Suffa ile yalıncak olan benim
Sabırla kanaati hoş verirken onlara
Kırk kişi bir gömleğe kanaat kılan benim
Kırkından birisine çaldım idi neşteri
Kırkından kan akıtıp ibret gösteren benim
Ömer ile adalet ve doğruluk işledim
Oğluyla fısk eyleyip hadde basılan benim
Abdürrezak o derviş yoldaş edindi beni
Hallacı Mansur ile dara asılan benim
İbrahim Ethem baktı tacı tahtı bıraktı
Hak yoluna uyaktı o sırrı duyan benim
Musa Peygamber ile bin bir kelime kıldım
İsa Peygamber ile göklere çıkan benim
Adımı Yunus taktım sırrım aleme caktım
Bundan ileri dahi dilde söylenen benim
Sayfa 204 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
What I do
And what I dream include thee, as the wine
Must taste of its own grapes. And when I sue
God for myself, He hears that name of thine,
And sees within my eyes, the tears of two.
Ne yapsam ne hayal etsem içindesin, Şarabın kendi üzümünün tadını bildiği gibi. Ve Tanrı'dan kendim için yalvardığımda, O senin adını işitmekte, Ve gözlerimin içinde ikimizin gözyaşlarını görmekte
Sayfa 80Kitabı okudu
Konuş sesin durmasın
Gün doğdu ve battı kuşluğu atladık
Uzun kuşluğumuzu, sen gelmeden önce
Ceylan, yavrusuna bastı karanlıkta
Suyun gözesine düşen sarı yaprak
Dönendi dönendi akıp gidemedi
Deniz kabarmayı boşuna bekledi
Kumlar boşuna bekledi
Konuş, sesin durmasın
Uzun bir kuşluğu muştulayan sesin
Susup dinlemeye girdi rüzgar
Ağaçlar kulak kesildi ormanda
Tedirgin bekliyor tuzaklar
Sözlerin mavzer kurşunu
Kentin delip geçiyor duvarlarını
Dağlar çoğaltıp dağıtıyorlar
Konuş, sesin durmasın
1506 yılında İstanbul'da vefat eden Amasyalı Mihrünnisâ hanımın şiirleri Mihrî Hâtun Divanı adıyla 1967 yılında Moskova'da eski harflerle basılmıştır. Divan'ın baş tarafındaki güzel na'tlerinden bir Peygamber âşığı olduğu anlaşılan Mihrünnisâ hanım, Sevgili Efendimiz'in Allah'ın nûruyla aydınlanmış, peygamberlik
Tuttu bir alacakaranlık bastı
Bütün şehirler birbirine benzedi
Saklı köşem bir daha aldattı ellerimi