Ortaçağ Hıristiyanlığının kâinat anlayışına göre dünyevi hayat, hayatın zevkleri menfur ve mekruhtu. Dünyadan yüz çevirmek, dünyayı terk etmek hayatın gayesiydi. Yeniçağ Hıristiyanlığında bu teori altüst oldu. Reformasyonun en büyük siması, adeta peygamberi olan Martin Luther bir şiirinde diyor ki:
"Wer nicht liebt Wein, Weib und Gesang,
Der bleibt ein Narr sein Lebenlang!"
(Şarap, kadın ve musikinin kıymetini takdir edemeyen adam, bütün hayatında
ahmak kalmıştır.)
Ben onun sılası, kendimin gurbetiyim
Ruhun şifası kitaplarımız :))
Yalnız olmayı tercih ediyor , gittikçe daha çok içime kapanıyordum . Bu durumda sığınılacak en kolay liman kitaplar olmuştu benim için .
Oysa insan bedeninde ortaya çıkan bir hastalığın şifası için aylarca, yıllarca emek harcar, bu uğurda hiç zahmet ve masraftan kaçınmaz. Gelgelelim, manevi(ruhsal) büyük bir hastalığının çözümü için atabileceği ufak bir adımdan yüksünür.
Sayfa 72
Zihnin gıdası tefekkürdür.
Nimetin edası şükürdür.
Derdin devası sabırdır.
Kalbin şifası zikirdir.
Yusuf Kaplan
Ben onun sılası kendimin gurbetiyim
Evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu.
Hani, kurşun sıksan geçmez geceden,
Anlatamam, nasıl ıssız, karanlık...
Ve zehir - zıkkım cıgaram.
Gene bir cehennem var yastığımda,
Gel artık...
Sayfa 33
Sen kokmayan gülü neyleyim,
Neyleyim sensiz baharı?
Sen doğmayan günü neyleyim,
Neyleyim sensiz ben dünyayı?
Özlemim sen olacaksan yansın yüreğim,
Sılası sen olmayan gurbeti istemem, vatanı istemem.
Fatih Sultan Mehmet
“Şifası mümkün olmayanlara
hekimlik etmemeli."
Sen kokmayan gülü neyleyim,
Neyleyim sensiz baharı?
Sen doğmayan günü neyleyim,
Neyleyim sensiz ben dünyayı?
Özlemim sen olacaksan yansın yüreğim,
Sılası sen olmayan gurbeti istemem, vatanı istemem
Fâtih Sultan Mehmed
Biz insanlar, aramak, sevmek, mükemmel ve kalıcı olanı bulmaya çabalamak için yaratılmışız. Baki olanı aramak için yaratılmışız. Bekayı arıyoruz, çünkü bu alem için yaratılmadık. Bizim ilk ve hakiki evimiz cennetti. Hem mükemmel hem de baki bir mekandı. Dolayısıyla bu şekilde bir hayata olan derin özlemimiz aslında var oluşumuzun bir parçası. Sorun, bu özlemi burada gidermeye çalışmak..
Çünkü bu dünya mükemmel değil. Öyle olsa öteki dünyaya ne kalırdı?
Sadece umudumuzu dünyaya bağlamayı bırakabilirsek dünyayı olmadığı bir hale büründürmekten yahut da cennete çevirmeye çalışmaktan vazgeçersek bu hayat kalplerimizi kırmayı bırakacaktır.
Şifa ver kalbine ve onu hakiki sahibine, Allah’a teslim et..