Dostoyevski'nin de "fiziksel nöbetleri" veya nöbetin başlangıcındaki "karmaşık zihinsel durumları" vardı. Bir keresinde bir yazısında bunlardan şöyle bahsediyordu;
"Siz sağlıklı insanlar, biz epileptiklerin nöbetimiz bitmeden önceki saniyede neler hissettiğimizi hayal bile edemezsiniz... Bu mutluluk bir saniye mi, bir saat mi, yoksa bir ay mı sürer, bilmiyorum. Ama inanın bunu hayatın hiçbir zevkiyle değişmezdim.
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
.. Dostoyevski bu dakikayı, duyulmamış bir keskin görüşlülükle gözlemleyerek canlandırdığı bu rüya gibi mutluluk duygusunu ne zaman betimlese, bu hatırlama ve dehşet anında sesi tutkulu bir övgüye dönüşür: "Siz sağlıklı insanlar, siz," diye vaaz eder coşkuyla, "krizden hemen önceki son anda saralının içine nasıl bir sonsuz haz duygusu dolduğunu asla bilemezsiniz. Muhammed Kuran'da kısa süreler için cennette olduğunu anlatır, testisi devrilip de içindeki su boşalmaya başladığında; ve bütün o aklı başında deliler onun bir yalancı ve sahtekâr olduğunu ileri sürerler. Ama bu doğru değil, o yalan söylemiyor. Tıpkı benim gibi onun da çektiği bir hastalık olan sara krizleri sırasında kesinlikle cennette oluyordu. Bu sonsuz haz anının saatlerce sürüp sürmediğini hiçbir zaman bilemiyorum, ama inanın bana, bunu hayatın bütün mutluluklarına değişmezdim. "
Sayfa 114 - İş bankası, Dostoyevski bölümünden..Kitabı okudu
Dişleri vardır sevginin. Isırır. Yaraları hiç kapanmaz. Hiçbir kelime, hiçbir kelimeler kümesi kapatamaz o sevgi ısırıklarını. Aslında iş tersine... en büyük şaka da bu zaten. Eğer o yaralar kurursa, işte o zaman kelimeler de onlarla birlikte ölür. Bana inanın siz. Hayatımı kelimelerle kazanan biriyim. Böyle olduğunu iyi bilirim.
Sayfa 172 - Altın KitaplarKitabı okudu
Hatırlanmaya değer fikirler
= > Hazine sandığı içinizdedir. Yürekten arzuladığınız şeylerin karşılığını almak için kendi içininze bakın.
= > Bütün çağların büyük adamlarının en büyük sırrı, bilinçaltlarının güç-
leriyle temas kurabilmeleri ve bunları ortaya çıkarabilmeleriydi. Siz de
bunu yapabilirsiniz.
= > Bilinçaltımız bütün sorulara cevap verebilir. Uyumadan
Sayfa 29Kitabı okudu
Özür borcumdur
Eyy gök! Yine bugün uzun uzun baktın yüzüme; anlamış olmalısın nasıl büyük bir istekle rüzgar olmak istediğimi...Şöyle bir savrulsam mı, yoksa savursam mı yeryüzünde ne varsa.
Nafile bir çaba benimkisi... Kapı ardında unutulmuş eski bir palto gibi öylece asılı kalmışım yıllarca. Oldukça eski ve olabileceği kadar bir omuza atılmak için çıldıran.
Siz hiç yıldızlarla konuşmayı denediniz mi? Ben denedim. Bu işi bir oyuna dönüştürüp, kimi gecelerde sabahı kolay edebilmeyi başardım böylelikle; yaşanabilecek olası çıkmazların ne denli dayanılır olabileceklerini ayrımsadım. Bana böylesi bir tutum için pek de hoş sayılamayabilecek nitelikler yakıştırılabilir biliyorum. Ama yakıştırmalar ne olursa olsun, yabana atılır bir keşif değil bu inanın. Bu tutumunuza bir süreklilik kazandırdığınızda kandırmacalardan yana da olsa yepyeni bir çıkış kapısının varlığından er ya da geç haberdar olabiliyorsunuz çünkü ve sessizliğinizin tam anlamıyla bir sessizlik olmadığını eninde sonunda anlayıveriyorsunuz. Anılar size eşlik edebiliyor ama yaşadığınız bu dünyanın çok ötesinde bir yolculuğa sa çıkabiliyorsunz.
Sayfa 85 - Afa
