Yaraları önemsemekten daha ziyade yaraların nasıl oluştuğunu önemserim.
... çünkü suçlulukla yaşamak demek ölüm gibi bir histi, biliyordum.
Bir bakıma hiçbir yerdeyiz
Bir bakıma yazlnızca buradayız
Var oluşumuzun ağırlığı altında ezilirken yapayalnız..
Sayfa 21 - Pdf
"Vermek, vermek, işte hayatta en büyük mutluluk! Özellikle zamanında, her şeyi zamanında vermek. Kahkaba vermek, gözyaşı vermek ... Heyecanları yaşamak, acıları yaşamak. .. Uçup giden mutluluk ışınını geçerken yakalamak, nemli gözler gülmenizi yalvarırken candan gülmek, sonra mutluluğa doymuş, kalbinizin bütün coşkunluğuyla ağlamak, ağlamak! Bir süre ağlamak ... sonra gülmek."
.
Sayfa 99 - Varlık Yayınları · Ağustos 2013 ·Kitabı okudu
" İstediğiniz anayasayı , kanunları oluştursanız da, en liberal kanunları yazsanız da, sosyalizmin ,komünizmin , ortaya koyduğu mucizevi işlere inansanız da çocuklarımız yaşama zavallı ve küçük insanlar olarak atıldığı müddetçe parlamentolarda yaşamımız zavallı, fakir ve çirkin kalacaktır. Memurlarımız savsak; bakanlarımız politik yalancı, milletvekilleri ise halkın vurguncusu olacaktır. Okullar yeni nesillerin kalbinin ve aklının kurutucusu olacaktır. Basın çekiciliğini satarak yaşayan sokak güzellerine benzeyecektir. Halk kitleleri üst sınıflara nefretin ,kötülüğün , intikam ve karşılarında duran ya da anlamadıkları şeyleri yerle bir etme dileğinin yetiştiği tok ya da aç sürüler olucaktır. "
Sayfa 107Kitabı okudu
İçebilir mi?
Çok zaman sonra oturup
Bir fincan kahve içebilmeli insan
Eski sevgilisiyle.
Sayfa 42 - Metis Yayınları, 3. Basım, Mart 2010.Kitabı okudu
Yine yüreğimin, sokak başlarında bekliyor hayaller
Hayallerimin loş sarı sokak lambaları
Ufkumda doğmayan güneş karanlığı
Ey beyaz bulut
Ey mavi gök
Süsle hayallerimin çatısını
Ve yeşil makyajın la boyat dağlarımı ovalarımı
recep_y21
En sevdiğim şiirlerden
Bugün oturdum ölümü düşündüm
Kirli, acı bir su gibi yürüdü içimde
Dokunduğum, gördüğüm her şeye sindi
Ürperdim, korktum ve biraz şaşırdım
Bugün oturdum ölümü düşündüm
Yağmur altında ya da karanlıkta
Bir başıma kalmış gibi
Sevgilim böylesine alımlıyken
Güz kuşlarının güneye doğru akıp gideceği yol
İyice belirmişken gökyüzünde
Onarırken, sararken
I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde
Yağmur değil ben çekiliyordum
Yeraltı sularının rahmine
Ey kalabalığın kara yalnızlığı
Yıldızlar taşlarla söyleşiyordu
Sokak köpeklerinden öğreniyordum
Sevgisizliğin açık yarasını
