Ölüme kadar ilkelerinden taviz vermemek
Sokrates olağanüstü bir hayat yaşadı. Ölümü de yine fevkaladeedir. Atina gençliğinin ahlakını bozmanın yanında öne sürülen başka suçlardan yargılandı, sevgili yurttaşları tarafından suçlu bulundu ve baldıran zehri içmek suretiyle ölüme mahkûm edildi.Sokrates’in mahkemeden merhamet dileyerek yahut hakkında verilen hükmün tebliğinden sonra firar ederek bu cezayı savması mümkündü. Gelgelelim, felsefi ilkeleri bu tarz şeyler yapmasına izin vermezdi.
Sayfa 18 - 1: Felsefenin yüzünü yaşama dönmesi
Bunları söyledikten sonra gözleri yaşararak çekildi. Sokrates ona: “Sen bunu yapacaksın ve bunu yaptığın için kınanacak değilsin.” dedikten sonra kısa bir süre sustu. Sonra Kriton’a dönerek: “Adama söyle de ecel şerbetini getirsin.” dedi. Kriton, adamı çağırttı. Adam yanında ecel şerbeti ile içeri girdi. Sokrates onu alarak içti. Onu içerken
Sayfa 176
“Voltaire, Candide’de, iyimserliğe eğlenceli bir biçimde savaş açar, Byron, Caïn’de bunu kendi trajik üslubuylu yapmıştır. Herodotos, Trakyalıların yeni doğan bebeği yakarışlarla selamladıklarını ve her ölüme sevindiklerini anlatır. Plutarkos’un güzel dizelerinde dile getirilen budur: 'Yeni doğana merhamet edin, çünkü sayısız kötülükle
Sayfa 47 - Bu bölümde Proust, Schopenhauer'ın 'İsteme ve Tasarım Olarak Dünya' kitabının bir sayfasındaki alıntıları özetliyor. Notos Kitap.
Euthyphron (Dindarlık Üzerine) - Kriton (Görev Üzerine)Platon (Eflatun) · Kapra Yayıncılık · 2021827 okunma
Tehlike karşısında direnmek; ölümü veya başka tehlikeleri değil, ancak namusu gözünde bulundurmaktır.
Atinalılar, bir kişi kendine yer olarak nereyi seçerse seçsin ya da önderi ona nereyi gösterirse göstersin, yapacağı en doğru davranış, her sakıncaya direnmek, tehlikeyi, hatta ölümü bile göze alarak sadece onurunu korumayı düşünmektir.
Sayfa 36Kitabı okudu
_Bir halden yoksun olmak veya sahibi olmak, yoksunluk veya sahip olma ile aynı şey değildir. Sahip olma, söz gelimi, görmedir. Yoksunluk ise körlüktür ama ne görme sahibi olmak görmedir, ne de kör olmak körlüktür. Körlük herhangi bir yoksunluktur. Halbuki kör olmak, yoksun olmaktır, yoksunluk değildir. Üstelik, körlük, kör olmanın özdeşi olsaydı
Ölmek bu kadar kolay değil.
Ölümüm birden olacak seziyorum. Ve sen, gelip göğüs kafesimin ortasını tarumar ederken, ben yoksulluğun şakağına dayayacağım senin bana verdiğin revolveri. Sol omzumdan hırkamı al üzerine giy. Güneş’in bile üşüdüğü soğuklardan geliyorum. Talan olmuş çocukluğunu unut. Beni anımsa.
Yıllara, yollara ve dahi umuduma sıktığım yedi altımışbeşlik
Bir bilgin ölümden korkuyorsa sahip olduğu bilgi sahtedir; sadece bilinmezi biliyormuş gibi görünür. İnsanlar korkularından dolayı ölümü en büyük kötülük addediyorlar. Halbuki belki de en büyük iyilik olabileceğini kim bilebilir ki? Bilmediğimiz bir şeyi biliyor gibi görünmek acınası bir cahillik degil midir? İşte tam bu noktada kendimi diğer insanlardan daha farklı görüyorum. Belki de onlardan daha bilgeyimdir.
Sayfa 52Kitabı okudu
