Ellerini Reidin omuzlarına koyarak, yavru bir kuş kuvvetiyle onu geri itti, gözleri yalvarıyordu. Reid, yapamam...
Şş, dedi Reid dudaklarının dibinde. Evet, yapabilirsin. Lucienin ellerini çekti, parmaklarını onunkilere geçindi ve başının tam üzerinde tutarak tekrar kendini geri çekti. Kendini onun tam girişinde tutarak fısıldadı, Güven bana.
Bu
Sayfa 96
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Vergilius, hep kendi tarlalarının sımırlarında gezinmiş,
her zaman kendi hayatının smnırboylarında kalmıştı; huzur nedir
bilmeyen bir insan; ölümden kaçarken ölůmü arayan, eser vermek
isterken eserden kaçan biri; bir âşık, ama yine de hep kovalanmaya
yargili, gerek ic gerekse dış dünyanın tutkuları arasında yolunu
kaybetmiş, kendi hayatına sadece konuk olabilmiş biri. Ve bugün.
neredeyse būtūn güçlerinin sonuna vardığı noktada, kaçışının ve
arayışımın sonunda, tam kendi kendinin üstesinden gelmişken ve
ayrılmaya hazırken, böyle olabilmek için kendini aşabilmişken ve
son yalnızlığı da üstlenmeye, iç dünyasında bu yalnızlığa uzanan
yolda yürümeye artlk hazırken, kader onu bir defa daha eline geçirmiş, yalınlğı, köklerine dönmeyi, ic dünyayı ondan bir defa daha esirgemiş, dönüş yolunu yine değiştirmiş, bu yolu dış dünyanın alacasına doğru saptırmış, bütün hayatını gölgelemiş olan kötülüğe
geri dõnmeye zorlamıştı Vergilius'u; sanki artlk kaderin Vergilius
için saklı tuttuğu tek bir yalınlk kalmıştı - ölmenin yalınhığı.
Sayfa 3 - İtahki YayınlarıKitabı okuyor
Hayatın Anlamı
3.Kısım
Anlam Tutulması
Anton Çehov'un Tri Sestry oyunundan şu kısa diyaloğu dü- şünelim:
MASHA: Bir anlam yok mu?
TOOZENBACH: Anlam mı? (...) Şuraya bak; kar yağıyor. Bunun anlamı ne?
Kar bir ifade ya da sembol değildir. Anlatabildiğimiz kada- nyla gök kubbenin kederlenmesinin bir alegorisi değildir. Philip Larkin'in baharı
Ve bugün, neredeyse bütün güçlerinin sonuna vardığı noktada, kaçışının ve arayışının sonunda, tam kendi kendinin üstesinden gelmişken ve ayrılmaya hazırken, böyle olabilmek için kendini aşabilmişken ve son yalnızlığı da üstlenmeye, iç dünyasında bu yalnızlığa uzanan yolda yürümeye artık hazırken, kader onu bir defa daha eline geçirmiş, yalınlığı, köklerine dönmeyi, iç dünyayı ondan bir defa daha esirgemiş, dönüş yolunu yine değiştirmiş, bu yolu dış dünyanın alacasına doğru saptırmış, bütün hayatını gölgelemiş olan kötülüğe geri dönmeye zorlamıştı
Su-VarışKitabı okudu
Bağımsızlık için son derece kararlı olan Bumın için artık geri dönüş yoktu. Daha önce resmi ilişki kurduğu Batı Wei'e elçi gönderip hanedanlarından bir kızla evlenme isteğini iletti ve Ch'anglo adlı prensesleriyle evlendi. Böylece uluslararası evlilik ittifakı gerçekleşmiş bulunuyordu. Zaten Çin'deki Batı Wei Devleti yıllardan beri kendisine karşı kurulan Doğu Wei - Juan-juan ittifakıyla mücadele etmek zorunda kalmıştı. Dolayısıyla, Gök Türklerin hızla yükselen gücüyle ittifak yapmak kendilerinin çıkarlarına uygun düşüyordu. Ayrıca, Bumın, Çin imparatorunun ölümünden dolayı taziyelerini sunmuş ve ikiyüzbaş at yollamıştı. Artık vaktin geldiğine inanan Bumın, 552 yılının baharında
Juan-juanlara ani bir baskın düzenledi. O esnada düşmanı Güney Moğolistan'da, Huai-huang'ın kuzeyinde12 bulunuyordu.
Hiç beklemediği anda büyük bir saldırıya uğrayınca savunma anlamında hiçbir şey yapamadı. Neticede ağır bozgundan kurtulamayan Juan-juan hükümdarı A-na-kuei yenilginin acısıyla kendini öldürdü. Savaş alanından kurtulabilenler Çin'deki Kuzey Ch'i Devleti'ne, bir kısmı da Kıtanlara sığındı. Kazandığı bu büyük zaferinden sonra Bumın, İl (illig/devletli) Kağan unvanını aldı ve 552 yılında Gök Türk Devleti'nin bağımsızlığı resmen ilan edildi. Bumın'ın hanımına da Hatun unvanı verilmişti.
Ahiret: Ölüm bireyin yaşamına son vermez. Ancak eski Türk yazıtlarında geçen ifadelerden biri olan ve "ölüyor", "yok oluyor" anlamına gelen yokbol, bizleri ahiretin sadece belli insanlar için var olduğunu düşünmeye itiyor. Bu kaybolmanın ne anlama geldiğini daha ayrıntılı irdelemek gerek. Pek dayanağımız yok, ancak bunun bir örtmece olabileceği görüşü ağır basmakta. Bir başka fiil olan yit- "yolunu kaybetmek, kaybolmak" da aynı şekilde beraberinde sorunlar getirmekte, fakat yaşamın devam ettiği şeklinde kolayca yorumlanabilir. Irk Bitig'in bir bölümünde benzer bir anlam taşıyan az- fiilini görmekteyiz. Bu bölümde her üçü de yolunu kaybeden, ancak —>Tengri sayesinde sağ salim birbirine kavuşan bir kuş, bir —>Geyik ve bir insan anlatılmaktadır: Bunun ardında belki de bir diriliş temasım görmek mümkün, ki buna aynı eserde rastlamaktayız. Bu husus bir şaman için şüphe götürmez. Öte yandan Yenisey Yazıtları, ölünün geri dönüşünü bir realite olarak sunmaktadır (geçici bir geri dönüş? Hangi biçimde geri dönüş?).
