Bir gün uyansak ve herkes şu 'abartma' işini bırakmış olsa keşke...
Çağımızın ve bence gelecek çağlarında yaşayacağı en bulaşıcı hastalık ''abartma''. Sen, ben, o, herkes ama herkeste var bu hastalık ama az ama çok. Yazar kitabında bu konuyu çok güzel anlatmış. Bir çocuğun gözünden bütün yanlışları ortaya sermiş.
Fit görünücem diye diyet sevdası uğruna sıcak yemek pişmeyen evler, ev kirlenir diye eve alınmayan kocalar ve dışarı salınmayan çocuklar, serpme kahvaltı adı altında ziyan edilen binlerce ürün( bir köyün insanı doyar o kahvaltılar ile), çocukların elinden alınan çocukluklarını hiç saymıyorum bile. O kurs senin bu özel hoca benim diye diye çocuk değil yarış atı yetiştirir olduk. Çok yazık. O çocukluk zamanları bir daha asla geri gelmeyecek ama o kadar abarttık ki her şeyi bu durum kimsenin umurunda değil.
Bırakın çocuklar kırlarda koşsunlar, körebe, saklambaç, yakar top oynasınlar diyeceğim ama eminim çoğu çocuk bunları bilmiyordur. Çünkü çoğu ebeveyn bana dokunmasında naparsa yapsın diye çocuklarını tabletler, telefonlar, bilgisayarlara mahkum ettiler. Ah vah etmenin de bir manası yok artık. Geçmiş olsun.
Sonuç olarak şunu söylemek istiyorum kitap çok güzeldi. Yer yer gülümseten yer yer maalesef üzen bir eserdi. Bence herkesin özellikle yetişkinlerin okuması gereken bir kitap. Keyifli okumalar dilerim.
Kitapla kalın.
Abartma Tozu
Şermin Yaşar
Kimse bilemez bu tüplü monitörün tadını bir o kadar da sinir edici yavaşlığı ilerleyen zamanlarda ömrünün bittiğini bildiren pembemsi bir renk alırdı ekran bilgisayar ile ilk tanışmam bu tüplü monitör ile başladı sonrasında LCD ekranlı monitör alındı o gün ki heyecanımı anlatamam ee tabi yaş küçük tıfıl bir Atakan sınırlı süre ile oynardı NFS 2 vazgeçilmez oyunumdu hele de NFS 2 oynarken dinlediğim şarkılar paha biçilemezdi :), oyun yokta şarkıları halen dinlerim o zamana giderim güzeldi be en güzel zamanlardı sabahtan akşama kadar sokakta oynardık bilye, taso, beybilet, topaç sayamadığım bir çok oyun en güzel oyun denmez ama bizim için oyundu bol bol duman atan sinek arabasının arkasında o dumanın içinde koşmaktı sonra herkes büyük amortisörlü vitesli cillop gibi alınan bisikletlerini alır gelirdi bense büyüğümden arta kalan küçük bir bisikletle motor havasında yarış yapardık en son ki yarışta viraj alıyor gibi bisikleti yatırdım (kusursuz yapardım dönüşleri) arka tekerin kayması ile sinek gibi duvara yapışmıştım sayamayacağım bir çok güzel bir çocukluk yaşantım var dünyaya bir daha gelsem çocukluk zamanımı tekrar Yaşar sonunda da tekrar giderdim herhalde sonsuzluk imkanı varsa da büyümez zamanı ilerletmezdim çok sevdiğim ayrı bir şeyde köyde veya yayla da dağ bayır gezmekti bir ses gelirdi “haydi eve gidiyoruz “ diye bunu duyan ben dağ bayır artık nereye doğru ise yönüm vın kaçar mağaralar vardı oraya atardım kendimi 😅 sonuç dayak sonrası ayrılık :).
Kaleydoskop Kalpler ♡
♡"Benim yaptığım kalpler parçalanmışlardı fakat bütündüler. Onlar güneş ışıkları altında parıldayan kaleydoskoplardı."
Yazarın okuduğum ilk kitabı ,bu kitabın yan kareketerleriyle ilgili bir devam kitabı daha varmış 
Kağıttan Kalpler onu da kitaplığıma ekledim birlikte yorum girmeyi düşünüyordum ama daha okumaya fırsatım olmadı maalesef.
Gelgelelim Kaleydoskop Kalpleere
Yazarın üslubu oldukça güzel ve basitti, okunması çok kolay, çerezlik bir kitap.
Gelgitlerle cebelleşen bir aşk hikayesi Ana karakterler Estelle ve Oliver'ın arasındaki çekim o kadar tatlı ve güzeldi kii.
Çokk masum çocukluk aşkının yıllar içerisinde uzunlu kısalı aralarla hiç bitmeden devam etmesi ve sonunda hakettiği mükemmel sonu bulması beni çok mutlu ettii.
Kitabı çok seven vee bir o kadar da beğenmeyen iki kesim var ama sonuç olarak ben oldukça beğendim.
Ev Yaptıracaktı
Çocukluğundan beri kira evinin ne demek olduğunu bildiği için, ne olursa
olsun başını sokacak bir ev sahibi olmak istiyordu. Çocukluğunun en
büyük, en derin anıları bir kira evinden başka bir kira evine taşınmalarıydı.
Her taşınmada, ille annesiyle babası kavga ederler, darılırlardı. Kırılacak
eşyalar, tabak, çanak, şiltelerin arasına, yumuşak
Ev Yaptıracaktı hikayesinin tamamını paylaşmak istedim. Arada gelir okurum takrar tekrar
Cortazar’ın İşe Yarar Filminde bahsi geçen Bir Sarı Çiçek öyküsü
işe yarar bir şey filminde bahsi geçen julio cortazar öyküsü.
tamamı şöyledir;
ölümsüzüz; biliyorum şakaya benziyor bu söylediğim. biliyorum, çünkü kuralın istisnasını tanıdım, var olan tek ölümlüyü biliyorum. rue carbronne'da bir barda bana öyküsünü anlattı; gerçeği anlatmaktan rahatsız olmayacak kadar içkiliydi, oysa barmen (barın sahibiydi
