Danyar her şeyi unutup türkü söyledi; o büyülü Ağustos gecesi, kulak verdi ona, Danyar'ı dinledi.
Oy dağlar, mavi dağlar, dumanlı dağlar, Atalarımın yurdu dağlarım benim...
Bir şey vardı o türküde, adlandıramadığım bir şey. Danyar'ın sesi miydi bu, yoksa yürekten kopup gelen, başkalarında da aynı duyguları uyandıran, insanın içini dile getiren