Herşeyin dili var, sükûtun bile; ama ne yazık ki çaresizliğin yok!
Sayfa 248 - Otantik Kitap, 1. Baskı, Nisan 2021Kitabı okudu
Şu karşı duvardaki çini fırına girdiğinde Hz. Musa gibi ateşi tutup ağzına götürmüştü. Bu yüzden mavi ile yeşili konuşurken dili tutuk. Mavi ile yeşil arasında incelen bir lisan turkuaz. Sükûtun incelttiği bir lehçe-i nâz.
lakin sükûtun dili kadar kanıyor geçmişim..
Susarız; zira çok defa düşüncemizin âfet kesilmiş dehşetine denk olan ifade, söz değil sükûttur. İşte bu içli bu şuurlu sükût hengâmesinde bir zaman gelir ki mazi, içtiği afyonlu şerbetin tesirinden kurtulan bir sarhoş gibi, yavaş yavaş uyanarak, bize sırlarını, maceralarını, yılların ardına gizlenmiş aziz hatıralarım, sükûtun dilsiz dili ile
Sükûtu ganimet bilmeyen ve sükûtun faziletini anlamayan kimse konuştuğu zaman boş ve lüzumsuz şeyler konuşur. Onun için dili muhafaza etmek gerekir.
Konuşmanın yerini tutan işaret ve yazı hususunda da aynı şekilde dikkatli olmak, özellikle kitap, makale gibi konularda daha çok dikkatli olmak gerekir.
Sayfa 122 - Erkam YayınlarıKitabı okudu
mimar sinan
Edirne ovasında Rumeli 'nin kalbi gibi atan Selîmiye... Geçmiş zamanlardan, sükûtun dilsiz dili ile sır söyleyen ve gelecek zamanlara mâzînin ihtiyatlı haykışını nakleden vakûr ve mürebbî âbide... Selîmiye ile kilit vuran Sinan, devrinden ziyâde, pusuda yatan açıları ve acıklı günleri sezmiş gibi gelecek zamanlar hesâbına bu şehlevent yiğidi o sedd-i İslâma bekçi bırakmış olsa gerek. Ama bu san'at pîri, vatan topraklarına daha nice yüzlerce köşeyi gönlünün baştan başa aşk ve îman hamleleri ile bereketlendirmiş, bu vecd ve îman ihtizazlarını san'at kalıbı içinde ete kemiğe büründürmüştür.
Sayfa 296Kitabı okuyor
"Her şeyin dili var, sükûtun bile; ama ne yazık ki çaresizliğin yok!"
Sayfa 248Kitabı okudu
Allah korkusu, kişinin yedi uzvunda kendini aşikâr ederdi. İlk yer dildi. Allah’tan korkanın dili muhkem olurdu.
Sustum...
Dil konuşunca kalp itiraz ederdi. Şeytan dil ile insanda hükmederdi. Dil nefsin anahtarı, şeytanın sözcüsüydü. Terk-i kelam nefse en ağır gelen haldi. Kelam oruca durunca nefsin sesi soluğu kesilirdi. Dil susunca diğer duygular, vicdan kelama dururdu. Nefis sükût ile ezilir, terbiye olurdu. Sükûtun olduğu yerde melek olurdu; dil kelama durunca melek gider, şeytan orada zuhur ederdi.
Sustum...
Tevhid-i hale erenler terk-i kelam ederlerdi. Teslim ve tevekkül sırrına erenler dili de sahibine teslim edip O’nun konuşmasına tevekkül ederlerdi.
Sustum...
Bir şey dile düşünce hikmet yanı perdeye dururdu. Dil susunca hikmet kalbe dökülür, ism-i Hakîm kelama dururdu. Rabbimiz bizimle hadise diliyle konuşurdu. O konuşurken konuşmak su-i edepti.
Sustum...
Sebep dairesinden itikat dairesine geçenlerin Allah; gören gözleri, tutan
elleri, konuşan dilleri olurdu. O konuşurken konuşmak abesle iştigal olurdu.
Sustum...
Ruhun derece-i hayatına çıkanlar bütün uzuvları ile duyar, bütün uzuvları ile görür, bütün uzuvları ile konuşurlardı.
Sükût, tevhit hakikatinin kemal bulmasıydı. Tevhidin en üst makamı hamd makamıydı. Hamd makamına gelende sükût hâsıl olurdu. Hamd makamı insana verilen her duygunun O’nun yolunda kullanılmasıydı. Her duygu O’nun yolunda kullanılınca Allah her duyguyu da razı ederdi. Rıza makamına gelen her duygudan itiraz giderdi.
Sustum...
Halk aşılmadan Hakk’a ulaşılmazdı. Halkla konuşan Hakk’la konuşamazdı.
Sustum...
Sükûtun Fazileti
Hasan el-Basri (r.h) şunları söylemiştir: "Dilini tutmayan kimse,dinden birşey anlamamıştır." ; "Müminin dili düşüncesinin arkasındadır.O önce düşünür ve ancak doğru bulunca konuşur.Münafığın dili ise düşüncesinin önündedir.O düşünmeden konuşur."
