Artık dehşet kendini iyilik, tebessüm ve ilerlemecilik maskesi altında açığa vurmaktadır.
Birbirimizi, kendi gerçeğimize uymayan fikirler aracılığıyla "görüyoruz". Günümüz psikoterapisinin gerçek görevi, bizi uçuruma götürebilecek çözülmeyi azaltmak olmalıdır. İnsanlar, yıkıcılık ve öfkelerini inkâr edebilmek için bir grubun arkasına saklanmaya çalışırlar. İnsanlar toplumsal bir imaj edinmeyi öğrendiler, ama bastırılmış özerkliklerinin intikamı pusuda beklemektedir. Aslında farkına varmadan öğrenilen, içimizde iki farklı varoluşun yan yana duramayacağıdır. Bu, toplumsal normlara, yani çoğulculuk ideolojisi ne uymayan bir tecrübedir. Özerklik öldürüldüğünde yaşanan tek tecrübe şudur: "İkimizden biri kenara çekilmeli." Yaralı kişi bir de "uyumluysa", toplumda kabul gören başarı hırsını kullanmayı kabullenerek intikamını ifade eder. Günümüzde bu dehşet, bir Cengiz Han veya Hitler olarak ortaya çıkmak zorunda değildir; artık dehşet kendini iyilik, tebessüm ve ilerlemecilik maskesi altında açığa vurmaktadır.
Tıpkı bir fotoğraf makinesinin karşısında tebessüm eden birinin sonsuzluğa inanmasını sağlayan iyi niyeti bekler sizden. Yine de ben bazı bazı onun hepimize gülücük maskesi takan varlığında ki sinsi tavrı görür gibi olurum.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Her kadına ayrı ayrı:‘Siz şöyle güzelsiniz’ ‘Siz böyle güzelsiniz’
‘İyi giyiniyorsunuz’
‘Zekisiniz'
‘Malûmatlısınız
’‘Naziksiniz’
‘Kurnazsınız’
İlh... ilh... gibi basmakalıp naziklikleri sıralamak... Yalancı, nazik bir tebessüm maskesi altında yüzümüzü saatlerce gergin tutmak... Bütün bunlar ne gülünç maymunluklar!
Delinin Duası
Delilerden endişem yok
Erdem yoksa deliden delidir
Mutlu bir dünya kurmanın deliler gönlü yaralılar
En büyük delilidir
Bana akıllı adam gösterin diyenlere
Onlar delileri incitmezler
Gözbebeklerine içten tebessüm gönderirler
Elinde ne varsa ikram ederler
Ya ne sandınız
Onlar bu yüzden aklını kaybetmezler
Galiba sözü uzattım ben
Deliye deli
İçimizde bazen fırtınalar koparya, şimsekler çakar beynimizde, teknemiz su almaya başlar, paslı bir delikten. Akar ya sağnak sağnak ince bir gözyaşı içimize. Kanlı günleri tebessum maskesi altında yaşarız. Ve susarız günlerce. Bürünürüz bir sessizlığe. Sırrmızı vermeyiz ulemaya. Açık etmeyiz gönlümüzdeki yarayı. Yalnızlık dertlerimizle baş başa kalmaktır. Bir kurt gibi gam bir tarafımızı yiyip tüketse de. Sevgiliden gelen yara başüstünde tutulmaya layıktır.
Ahmet Öztek
Gam bir zehirli gazdır, maskesi tebessümdür; tebessüm maskelerinizi takınız!
artık dehşet kendini iyilik, tebessüm ve ilerlemecilik maskesi altında açığa vurmaktadır.
Böyle insanlardan hiç hoşlanmam, içime sıkıntı verirler. Durmadan sevgi, şefkat, tebessüm, yardım dağıtırlar etrafa ve ben bunlara, kocaman riyakarlar mı yoksa kocaman aptallar mı demeliyim, bilmem. İnsan denen, bu mu yani? Hani nefretleri, bunalımları, hatta kıskançlıkları? Bütün bunları tebessümlerinin müşfik maskesi altına saklayabildikleri için, belki de aptal değil, biraz fazla akıllıdırlar!
Sayfa 10
«İnsanlar toplumsal bir imaj edinmeyi öğrendiler, ama bastırılmış özerkliklerinin intikamı pusuda beklemektedir. Aslında farkına varmadan öğrenilen, içimizde iki farklı varoluşun yan yana duramayacağıdır. Bu, toplumsal normlara, yani çoğulculuk ideolojisine uymayan bir tecrübedir. Özerklik öldürüldüğünde yaşanan tek tecrübe şudur: "İkimizden biri kenara çekilmeli." Yaralı kişi bir de "uyumluysa", toplumda kabul gören başarı hırsını kullanmayı kabullenerek intikamını ifade eder. Günümüzde bu dehşet, bir Cengiz Han veya Hitler olarak ortaya çıkmak zorunda değildir; artık dehşet kendini iyilik, tebessüm ve ilerlemecilik maskesi altında açığa vurmaktadır.»
Sayfa 76
Durmadan Sevgi, şefkat, tebessüm, yardım dağıtırlar etrafa ve ben bunlara, kocaman riyakarlar mı yoksa kocaman aptallar mı demeliyim, bilmem. İnsan denen,bu mu yani? Hani nefretleri, bunalımları, hatta kıskançlıkları? Bütün bunları, tebessümlerinin müşrik maskesi altına saklayabildikleri için, belki de aptal değil, biraz fazla akıllıdırlar!
Sayfa 12 - Bilge kültür sanatKitabı okudu
