Popüler şeylerin oluşturduğu beklenti hissini sevmiyorum. Bu yüzden mümkün olduğunca geciktirmek istemiştim bu okumayı da. Gelin görün ki, yeni çıkan hiçbir kitabın olmadığı nezih kütüphanemizde karşıma çıktı. Eh, hadi okuyayım bari dedim. Sizi bilmem ama yeni şeyler öğrenmek her zaman büyük keyif veriyor bana. Bu romanın satır aralarında da "vay be" dedirten bazı ilginç araştırmalardan bahsedilmiş. Kaynakçalı falan olunca Azra Kohen okuyormuş gibi hissettim. Bunun dışında, sürükleyici bir macera romanı. Gerçekten çok sevebilirdim, bazı şeyler olmasaydı eğer. Evet, şimdi gelelim olumsuz bulduğum taraflarına: İlk olarak, sürekli "nöron" vurgusu yapılması beni çok yordu. Çünkü günlük yaşantımızda espriyle karışık belki bir iki kere kullanabileceğimiz bu kelimeyi sürekli tekrarlayan karakterler düpedüz absürd. Bu arada kitabı nöro-roman yapan şey de bu. Yani yazar iki sayfada bir nane deseymiş, nane-roman olacakmış kitap. Tamamen PR olayı. Sevmediğim diğer şey ise, genel olarak bir kitapta okumayı en sevmediğim şey: "Birazdan olacakları tahmin bile edemezdi", "Şimdi konuşabilseydi, yaşanacak acılar yaşanmayacaktı" tarzında, daha sonra olacaklara atıfta bulunan cümleler. Yazarlar bu kehanet cümleleriyle merak unsuru yaratmaya çalışıyor belki ama hikâye tefrika şeklinde yayınlanmıyorsa şayet, kelime kalabalığından başka bir şey olmuyor. Gereksiz, okuru yoran cümleler bunlar. Velhasılı kelam, ilk kitaba ilişkin benim düşüncelerim böyle. Kütüphaneye geldiğinde devamını da okurum ama umarım diğer kitaplarda nöron kelimesi daha az geçiyordur ve kâhinin ağzı daha sıkıdır. =)
