Gözlerine noldu ki, «dur ağlama» desen coşar ırmak olur;
Ya kalbine ne dersin, «yetiş huzur» dedikçe artar acısı gamı.
Aşk gizli kalır mı kimseden, niçin aldatır kendini insan?
Gönül yanıp dururken, gözden akarken çeşme gibi gözyaşı.
Aşk olmasaydı döker miydin gözyaşını böyle toza toprağa?
Gözün uykudan kaçar mıydı andığından Ban Ağacını. Alem Dağını?
Aşık inkar etse ne çıkar. gerçek şahitler var:
Yaşa batık gözler, sararmış yüz, zayıf ten ve göz çukurları...
Sayfa 53 - 6. BaskıKitabı okudu
Kimi dizelerin altlarını çizmişim. 'Şaşırtıcı Karşılaşma', 'Ses' ve ‚Bu Kırlangıçlar Gitmemişler miydi?‘ adlı şiirlerinizde ki ses; canlı cansız, özne nesne, varlık ya da boşluk ne varsa, tümünü işgal etmiş. Ses'ten çıkamıyor, ses'le yaşıyor ve sonunda sanki 'ses' oluyorsunuz. Bunların şiirsel yapıları kurulurken, 'ses işgali'nin özellikle amaçlandığı görülüyor. Günlüğümün o sayfasını bitirirken şöyle yazmışım: "Geç oldu. Biraz daha dolanırsam, sabah derse yetişemeyeceğim. Ben simdi bir varlık mıyım, boşluk mu? 'Ses' olarak uzansam, yatak yadırgar mı beni?
Sayfa 70 - Melih Cevdet Anday’a Mektuplar | IKitabı okudu
Karşı evde bir kadın çorabı sallanıyor Teki kiracı kızın bacağında,
Hele dinsin rüzgâr
Mahalleye ten kokusu sinecek.
kafka'dan öğrendim - şekil değiştirebiliyordu yaşamak
ve Sait'ten öğrendim bu şehrin cenazesi bile büyüktü
varlığımı her yeni kadının saçlarında taramıştım
o oğlak sevgilimi aramıştım asırlarca her tarafta her paragrafta
şirim, sırtımdan düşmeyen sarışın bir yüktü..
Sayfa 57Kitabı okudu
Ey şiir ne çok acı var içinde...ne çok kırılmış kalbin
GENELEV MEKTUPLARI
I.
Tenime yabancılaştım, etime
Göğsüme kollarıma kalçalarıma
Bacaklarıma yabancılaştım.
Saçlarım o eski güzelliğini
Çoktan yitirdi
Sayfa 30 - Kırmızı Kedi YayınlarıKitabı okuyor
Puşkin bu [Batı Slav] şarkıları Mérimée'nin La Guzla adlı şiir külliyatından Fransızcadan çevirmiş ve uyarlamıştır, itirafına göre bu şarkılar Paris kökenli değildir. III. Napolyon'un uzaktan akrabası olan bu yazar "Guzla"da Slav görüntüsü vererek aslında Fransızları yansıtmıştır, hem de Parisli Fransızları; başka türlüsünü beceremezler zaten: Gerçek Fransız için dünyada Paris'ten başka bir yer yoktur çünkü.
Sayfa 685 - Yapı Kredi Yayınları
ÖYLE BİR HİKÂYE
Sinemadan çıktığım zaman yağmur yine başlamıştı. Ne yapacağım? Küfrettim. Ana avrat küfrettim. Canım bir yürümek istiyordu ki... Şoförün biri:
– Atikali, Atikali! diye bağırdı.
Gider miyim Atikali'ye gecenin bu saatinde, giderim. Atladım şoförün yanına. Dere tepe düz gittik. Otomobilin buğulu, damlalı camlarında kırmızı,
Ormana gittim çünkü bilinçli yaşamak istiyordum. hayatı tatmak ve yaşamın iliğini özümsemek istiyorum! yaşam dolu olmayan her şeyi bozguna uğratmak için. ve ecel geldiğinde fark etmemek için yaşamamış olduğumu.' Kısa bir ara verdi. Bu şiir e.e. Cummings'ten:
Düşler âlemine dal yoksa bir slogan seni de deviriverir (onların kökleridir ağaçlar ve rüzgar da rüzgardır)
Yüregine güven denizler tutuşsa da (ve aşkla yaşa yıldızlar geri çekilse de)
Geçmişi onurlandır ama geleceği Kucakla (ve dans ederek bu düğünde unutuver ölümü)
İtibar etme bir dünyaya hain ve kahramanlarla dolu olan (çünkü tanrı kızları sever bir de yarını ve toprağı)
Sayfa 124
"Bir anı bile kalmamıştır
Geceler boyu sevişmelerden
Binlerce yıl uzaktadır
Binlerce kez dokunduğun ten;
Yazabileceğin şiirler
Çoktan yazılıp bitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına.
Aşk, iki kişiliktir"
şiir yazdım eğer şiir denilirse
bir kuş
baykuş
pineklemiş direğin üstüne
feryat eder durur
yardan ayrı nasıl bu kadar sakin ve sessizsin.
diyorum ki
ey kuş
bay-
kuş
senin her ötüşünde
her soluklanışında
ben de onunlayım
onu terennüm ediyorum
onunla doluyorum
onu bana yakın ediyorsun
ve gördüğüm
duyduğum, hissettiğim her güzellikte,
o bana biraz daha yakın
eğer bahsettiğin yakınlık
ten ise
beden ise
ben ondan uzağım
yok değilse
“canımın içinde
canımı duyan”
canımın içinde taşıyorum.