Günaydın Yaşamak!
Hayattaki bazı aşamalardan geçtikten
sonra, artık eskisi kadar üzülmeyiz,
kırılmayız. Şaşırma kotamız dolmuştur.
Sakinleşip, olayları göğsümüzde
yumuşatma yetisi kazanmışızdır.
Çabuk parlayıp çabuk sönmeyiz.
Tepkilerimiz alelusuldur. Bu evre,
yaşamın en güzel evresidir..
Duygularımızın canlı dünyası, korkularımız ve tepkilerimiz, kendi faunasına sahip büyük bir orman gibidir. Biz bu hisleri, yoğun varlığımızın yeşillikleri arasından fırlayarak korku içinde ürkek ürkek dışarıya bakan ya da sinsice sıvışan ve kurnazlıkla sezdirmeden ava yaklaşan ve bizi bilinmeyen benliğimize bağlayan birer vahşi hayvanmış gibi deneyimleriz. Pau! Shepard
Kontrol edebileceğimiz ya da etmemiz gereken yalnızca tek bir şey var:Kendi tepkilerimiz.Ve tepkilerimizi kontrol etmenin yolu da *geride bırakmak*
Dr.Ellen Dickstein
Suçu Neo-kortekse Atın
Neden insanlar bu farklı tepkilerin içine hayvanlar gibi doğallıkla girip çıkamazlar? Bunun nedenlerinden biri bizim fazlasıyla gelişmiş neo-korteksimizin (rasyonel beynimizin) çok karmaşık ve güçlü olduğu için, korku ve aşırı kontrol söz konusu olduğunda, sürüngen iç nüve tarafından üretilen gizil yapıcı içgüdüler ve tepkilerle çatışmasıdır. Neo-kortek- simiz bazı nispeten nazik içgüdüsel tepkilerimizi kolayca ezip geçebiliyor enerjinin boşalmasını sağlayarak travmanın iyileşmesini sağlayan içgüdüsel tepkilerimiz de bu nispeten daha nazik içgüdülerimiz arasında bulunmakta. Bu boşalım süreci amacına hizmet etmek üzere harekete geçecekse, bu hareket sürüngen beyin tarafından başlatılıp teşvik edilmeli. Neo-korteksin yapması gereken ise içgüdüsel bilgiyi kontrol etmek yerine ayrıntılarına girmek olmalıdır.
Neo-korteks tehlike ve tehdit karşısında içgüdüsel savunma tepkilerini (savaş, kaç ya da don) aşacak kadar güçlü değildir. Bu bağlamda biz insanlar, hayvanlardan bize kalan mirasa karşı kaçınılmaz bir bağlılığa sahibiz. Hayvanlar bazı boşalım biçimleriyle normal doğal fonksiyonlarına geri dönmelerini engelleyecek kadar fazla gelişmiş bir neo-kortekse sahip değiller. İnsanlarda travma oluşuyor çünkü başlayan içgüdüsel döngünün tamamlanmasına izin verilmiyor. Neo-korteks bu içgüdüsel tepkilere dair döngünün tamamlanmasını engelledi- ğinde bizler travmatize oluyoruz.
Panik halindeyken tepkilerimiz refleksiftir ve hiçbir bilinçli kontrol altında değildir.
Sayfa 81Kitabı okudu
Haklı
Saldırganlık, öfke, endişe ve güvensizlik gibi negatif ve korkuya dayalı olan duygular, çevremize olan tepkilerimiz yüzünden ortaya çıkar, çevre yüzünden değil...
14 Eylül 2023 tarihli yazım
Başkalarının sahip olduklarını içerleme yerine onların sahip olduğu iyi şeyleriyle mutlu olmanın bize de çok katkısı olacaktır.
İnsan başkasında gördüğü şeye nasıl tepki verirse bilinçaltı da aynı şeyi kendine çeker. Bir başkasının iyi olma haline sevinirse görmüş olduğu olayları da bilinçaltı da kendisine yaşatacaktır. Kişinin verdiği tepkiyi bilinçaltı izler ve kaydeder. Beyindeki nöron ağlar verilen tepkinin sanki o durumu kendisi yaşıyormuş gibi oluşturur ve farkına varmadıkça bu böyle devam eder. İyi olan olaylara ve insanlara tepkilerimiz istemesek bile değiştirdikçe hayatımız da o şekilde değişecektir.
Güzel günler yaşamak dileğiyle… 💫
Tespit Gibi Tespit
Biliyorum ki hafızası çok zayıf bir halkız! Bizim tepkilerimiz nasıl biliyor musun? Hani kanlı ve derin bir yaranın üzerine yara bandı yapıştırırsın sonra o yara bandını değiştirmen icap eder! O yara bandını ne kadar sert ve ani çekersen acı
da o kadar kısa sürer ya tam da öyle işte. Acıları çok sert ve ani yaşıyoruz, abartılı tepkiler veriyoruz ama kısa sürüyor!
Sayfa 33Kitabı okudu
Ölüm, yitimin en somut olanıdır. Ölüme karşı verdiğimiz tepkilerimiz, geçmişimizdeki tüm yarım kalmış, dayatılmış ya da aceleye getirilmiş ayrılıklarımızın kalıntılarını içinde barındırmaktadır
