Tevazu, kibri ezerdi hep…
Sayfa 82Kitabı okuyor
Köprüden Önce On Çıkış!
İstişare etmek sırları korur:
İhlaslı olmak ameli bereketlendirir.
Sadaka vermek malı ziyadeleştirir.
Doğruluk, sözleri güzelleştirir.
Tevazu, zorlukları kolaylaştırır.
Sayfa 123Kitabı okudu
"İnsan, kendi mutlu olma imkânını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir. Ve önemli olan yaşanılan "an" dır. Onu ibadet, sabır, anlayış, tevâzu ve merhamet ile anlamlı hâle getirmek, mutluluğun ta kendisidir."
Cahit Zarifoğlu
Sufiler tevazu ve haddini bilmenin bir ifadesi olarak toprağa yönelişi önemserler.
Sayfa 23 - Muhit KitapKitabı okuyor
Toprak, tevazu ve alçak gönüllüğün kendisidir.
Sayfa 22 - Muhit KitapKitabı okuyor
Kimse sevmiyor, herkes arzu ediyor. Kimse gözyaşı değil, herkes küfür. Kimse eşik değil, herkes ufukların ötesi. Kimse gölge değil, herkes ışık.
Tevazu bitti. İncelik bitti. Hatıra bitti. Gönül bitti. Şarkı bitti.
Bir aynalar pazarı ki, yaşıyoruz işte…
Şükrü Erbaş
Karpuz Başlıklı Hikayeden
Bazıları sanatla zenaatı birbirinden ayırır. Beyhude bir ayrım. Daha doğrusu sanatçının kendini ötekilerin üstünde tutmak için seçtiği ve gariptir destek bulduğu bir şey. Batı'dan bize gelmiş. Bizde "dâhi" yoktur. Herkes işini yapar. İşini iyi yapmak ahlâk gereğidir. Zenaat erbabının yaptığı bir sandalye bir mezar taşı ile ressamın tablosu arasında ne fark var? Efendim ressam tablosuna kendini katıyormuş, yenilik yapıyormuş vesaire. Öteki de yapıyor. Sanatçının yüce, erişilmez bir mevkiye çıkarılması pagan döneminden kalmadır. İlla bir ayrım yapılması gerekiyorsa onu Cenab-ı Hak kitabında bildirmiştir.
Ulu olan ancak takva sahibi olandır. İster vezir, ister şair, isterse çömlekçi olsun. Dâhilik abartıdır. Tevazu asıldır.
Sayfa 133 - Mustafa Kutlu,Hayat Güzeldir, İstanbul: Dergah Yayınları, 2019:19.
Ulu olan ancak takva sahibi olandır.
İster vezir, ister şair, isterse çömlekçi olsun. Dâhilik abartıdır. Tevazu asıldır.
Can Yunus ,ateşle toprağın mücadelesini daima toprak kazanmıştır.Tevazu,kibri ezip geçmiştir.Tevazu gönülden yaşamaktır.Kibir ise sadece bir iddiadır.Şeytan,ben ondan üstünüm derken sadece bir iddiada bulunmuştu."Beni ateşten onu topaktan yarattın.Ben ondan üstünüm." demişti.Oysa Allah,şeytana ,Adem'e secde etmesini emretmişti.Allah ,"Şüphesiz insanı en güzel bir biçimde yarattık."buyururken ,insanın ham maddesini ateşten değil,topraktan almıştı.İşte tevazu,toprak şahsında ta elest bezminde seçilmiş oldu.
Sayfa 187 - Hayat YayınlarıKitabı okuyor
Cüneyd El Bağdadî dedi:
"Dört şey kulu, ameli az da olsa, derecelerin en yücesine yükseltir. İlim, tevazu, cömertlik ve iyi huy. İyi huy imanın kemalidir."
Sayfa 48
İlim kibirlinin kibrini artırır!..
~~~
Ebu Hamid el-Gazali şöyle der: “Kul, nefsiyle mücadele yollarını kullanarak, ilk olarak nefsini güzelleştirmek, kalbini temizlemekle başlayıp, bunun için uğraşmaz ise, özü kötü olarak kalır.
O kişi bu durumda ilim öğrenmeye başlarsa, hangi ilim olursa olsun, bu ilim kötü bir kalp ile karşılaşır ve meyvesi de kötü olur. Bunun neticesinde de bu ilimden hayır çıkmaz. Kişiler ilmi muhafaza eder ve amaçları doğrultusunda kullanırlar. Onun için ilim, kibirli birinin kibrini artırır, tevazu sahibi birinin de mütevazılığını artırır.”
~~~
Sayfa 40 - İhya-i Ulumi'd-Din, 3/539.Kitabı okuyor
Az iş insana çok özgüven verir, çok iş ise sonsuz bir tevazu kazandırır.
Sayfa 5 - Žeplin Kitap
“Tevazu her, zaman hakkı kabul etmektir.”
"..Cimriliğine ''tutumluluk'' ismini veren, kibrine ''onur, şeref ve haysiyet" adlarını takan, komplekslerine "tevazu" nazarıyla bakan, kalp katılığını "soğukkanlılık" olarak gören, hasedini gıptaya, hinliğini ferasete benzeten nice insan vardır. Kelimeleri farklılaştırmakla acı gerçekler değişmeyecektir. Bütün vaktini dünya işleriyle doldurmaya zamanı verimli kullanmak der insan, bu meşguliyet ona ahiretini kaybettiriyor olsa da..."
Sayfa 66
"Ne kadar az şey bildiğini anladığı için üstüne bir tevazu çökerken, aynı zamanda kendi gücüne de inanmaya başladı."
Sayfa 88Kitabı okuyor
