Mənim Esmeraldam tətiyi bir az bərk sıx
Son arzum bir qurtum su yanağına bir az zər tök
Payızdan sağ çıxan tək yarpaqlar möcüzəydi
Bu qədər gözəl qızın dilənməyi də möcüzəydi
Möcüzəydi sanki fırıldaq bir sehirbazın illuziyası
Gözəl idi sanki renesans dövrünün florensiyası
Sürreal hər bina hər daş hər səki dumanlı örpək
Gördüm və durdum yorğun
Hərdən düşünürəm ki, görəsən, mən yaxşı oğlanammı? Əvvəlcə, cürbəcür yalanlar söyləyib, özümü inandırıram ki, "həə, mən yaxşı oğlanam". Amma daha sonra bu aləmin ştamp-qəlibi olan bir cümlə yadıma düşür.
"Yaxşı oğlan özünə yaxşı oğlan deməz".
Bu halda çıxılmaz bir vəziyyətə düşürəm və sizi inandırım, heç bilmirəm nə edim. Necə
Yenə bağ olaydı, yenə yığışaraq siz
O bağa köçəydiniz.
Biz də muradımızca fələkdən kam alaydıq,
Sizə qonşu olaydıq.
Yenə o bağ olaydı, səni tez-tez görəydim,
Qələmə söz verəydim.
Hər gün bir yeni nəğmə, hər gün bir yeni ilham,
Yazaydım səhər axşam.
Arzuya bax sevgilim, tellərindən incəmi?
Söylə ürəyincəmi?
Yenə o bağ olaydı, yenə sizə
Gəlin bu "fərli hiss" in nə olduğunu izah edim.
Əsərdə sujet axır və sonra müəllifin fəlsəfi, elmi və ya psixoloji münasibəti yer alır. Yəni roman olsa belə, sırf bir mövzu üzərində sujet davam etmir.
.
Əsərin ən bəyəndiyim xüsusiyyəti, yazarın elmi sözləri hadisələrə bağlayıb izah etməsi və bu sözlərin yaddaqalan olmasına şərait
Sabaha farmakologiya dərsim var, oxunacaq 56 səhifəlik material. Sadəcə o da deyil, təbii ki. 60 səhifə patoloji anatomiya; 60 səhifə ümumi cərrahiyyə; digərlərini isə ümumiyyətlə, saymaq istəmirəm, düşüncəsi belə yorur. Və bütün bunlara rəğmən, indi burada bu şərhi yazma qərarına gəlmişəm. Çünki yazmasam, ağlımdakı digər yazılar kimi şüurumun
Əvvəlcə onu qeyd edim ki, oxuduğum kitablar barədə nadir hallarda incələmə yazıram.
Bu kitabın isə tərifini son günlərdə çox eşidirdim və demək olar ki, hər gün sosial mediada reklamları ilə qarşılaşırdım. Xəzər Süleymanlını bir qitaətçi kimi, Aqşin Evrəni isə şair kimi tanıyırdım çox öncədən. Və yaradıcılıqları ilə müəyyən qədər tanış idim.
Ona
Od gəlin - Solmaz
Əsərdə atəşpərəstlik onun qayda -qanunları, yeni yaranmış və ərəblər tərəfindən yayılan islam dininə qarşı qoyulmuşdur. Solmaz gözəl, gənc və Əhrimənə qurban kimi göndəriləcək tək qız idi . Atəşpərəstlər bu müsibətlərin əsas səbəbini Tanrının əsəbindən yarandığına inanırdılar. Əsərin digər süjeti isə baş qəhraman Elxanın başından düz gətirməyən həyatından bəhs edir . O illərlə qardaşı dediyi, canı bildiyi əmisini axtarır. Sonunda tapır, amma Aqşin islamı qəbul etməsi Elxani hiddətləndirir. Ondan üz döndərir. Sonda Aqşin əlində quran kitabı ilə dar agacinda olan Elxanın yanına gəlir. Dini qəbul etməsini söyləyir. Elxan öz dinsizliyindən əl çəkmir və azan sədaları altında canını tapşırır.
Ayın tarixi 12 Mart'ı göstərir. İndidən deyim ki, bütün bunları oxuyub, itirəcəyin vaxta görə mən məsuliyyət daşımıram. Özümü bu dəfə fərqli iki şeydə tapmışam, iki fərqli kimlikdə və iki fərqli yerdə; birincisi "Yeraltı Adamı"nda ikincisi isə "Tək dərdi nanə yetişdirmək olan" sıradan dünyanın əksəriyyətini təşkil edən insan
Yenə o bağ olaydı, yenə yığışaraq siz
O bağa köçəydiniz.
Biz də muradımızca fələkdən kam alaydıq,
Sizə qonşu olaydıq.
Yenə o bağ olaydı, səni tez-tez görəydim,
Qələmə söz verəydim.
Hər gün bir yeni nəğmə, hər gün bir yeni ilham,
Yazaydım səhər axşam.
Arzuya bax sevgilim, tellərindən incəmi?
Söylə, ürəyincəmi?
Yenə o bağ olaydı, yenə sizə
Çox zaman analiz etməyi sevirəm. Bəzən bu hər hansı kitabın bir obrazı, həyatımızdan keçən hər hansı insan( yolda gördüyümüz, metroda qarşı-qarşıya oturduğumuz insanlar belə buna daxildirlər) hətta heyvanlar belə ola bilər. İnsanlar arasında olan münasibətlərə (istər dostluq, istər partnyor) fikir bildirəcək qədər biliklərə sahib olmaq xoşuma