DOKUNMAK || BÜŞRA AKIN
❝ Çocuk ruhumda duyduğum şarkılarımı susturdularsa,
İçimdeki oyun oynayan küçük kız çocuğu yara aldıysa,
Gözlerimin masum bakışları kaygılarla dolup taştıysa,
Ve kendi saçlarımı kendim okşamaya başladıysam..
Dünya donuyor demektir.
Sevildikçe güzelleşen, güzelleştikçe yaşayabilen küçük bir kızım ben,
açlıktan öldürmeyin beni!
Şefkatte anne dokunuşuyum,
Hasrette vuslat ellerim var benim... ❞
Yaşadığı aldatılma sonrası uyanışa geçen, karanlıktan aydınlığa yol alan, küllerinden doğan bir kadın. Tek yapması gereken içindeki ışığı keşfetmesiydi ve öyle de oldu. Susup katlanmak yerine öncelikle kendini düşünmek büyük meziyet bizim toplumumuzda. Ardı ardına gelen sorular, küçükten beri aşıladıkları çevreye karşı fazlaca abartılan utanma duygusu, destek olmak yerine köstek olan dost kılıklı varlıklar.
Bütün bunlara kulak asmadan içindeki ışığın aydınlattığı yolda ilerlemektir güçlü kadın olmak. Sağlam adımlarla yanında doğru kişilerle yol almak. Şimdi sevgiyi hissedip tekrar baharda çiçek açmak zamanı.
İşte bu kitapta bu aşamaları yaşayan bir kadının hikayesini de konu olarak olarak, bu süreçte kadının yaşadıklarını, kadının gücünü ve değerini bir kez daha görmek için bizim önümüze sunan bir kişisel gelişim kitabı.
O halde bütün kadınlarımız sadece biraz gözlerini açmalı ve her şeyden önce o içindeki ışığı görmeli o yolda ilerlemeli ve önce kendini sevmeli.
Işınız hiç sönmesin Çiçeklerim.
❝ Dokunmaktan vazgeçmiş kadınlar buzulların en karanlık merkezine şatolar kurar ve o yalın halleri ile soğuk bir prenses oluverirler. ❞