Beklemek cehennemdir. Ama beklerim seni. İyi kötü demeden suçlamadan keyfini.
İyi bilirsin, benim aşk düşkünü yüreğim için en güzel, en değerli mücevher sensin.
Senin karan en güzel kara benim kafamda.
Yüreğinizden vurdular sizi, ruhunuzun yarısı uçup gitti elden.
Aslında mutsuz değilim ama tam olarak mutlu da değilim. Mutluluk ellerimden uçup gitti ve bunu biliyor olmak çok korkunç bir his.
Geçmişin büyüsü nereden geliyor? Uçup gitti diye mi? Artık elinde değil diye mi? Ne basit bir şeyle boğuşuyordu.
Uçup giden, bidaha da dönmeyecek olan o eski aşkımıza ağlıyorum. Geriye kalan aşkımız eskisi gibi olamaz artık, yalnızca onun izleri, o aşk hastalandı, özü ve gücü uçup gitti. Onun yerinde yalnız anılarımız kaldı artık.
Aşk mı yoksa hayaller mi daha güzel?
Küçük, utangaç ve ürkek bir kızken kimse hiç kimse anlamadı. Bana en yakın olan siz bile anlamadınız. Belki kendim bile anlamadım. Şimdi sık sık bunu düşünüyorum. Ve o zamanki kendimi anlamıyorum. Çünkü mucizelere inanan, gerçekliğin ilk nefesiyle uçup gidecek olan narin, küçük beyaz çiçeklere benzeyen düşleri olan bir kızın yüreğini kadınlar
Beynimin içindekiler boş işlerle uçup gitti. İnsanın zihninde gizli olan gizemli madenleri kazması için bir bahtsızlık yaşaması gerekiyor; barutu patlatmak için basınç gerekiyor
Sayfa 187 - İş Bankası YayınlarıKitabı okuyor
Göklerin aksine bir kafes taşıyordur göğsünde insan
Uçup gitti diye bildiğin kuşlar
Belki burada ölmüştür
Herat âlimlerinden Mevlâna Pir Şems, oğlu Muhammed ile sohbet ederken, "Bana vaaz etmek arzusu geldi. Çünkü ben bu şehrin vaizlerinin hepsinden çok ilme sahibim. Onlar kürsüye çıkıp vaaz ederler, söz söylerler, ben neden yapamayayım!" diyerek Cuma günü vaaz edeceğini şehir halkına duyurdu ve Cuma günü namazdan sonra kürsüye çıktı. Halktan ve ileri gelenlerden büyük bir topluluk vaazı dinlemek için toplandılar. Mevlâna Pir Şems, bu topluluk ve kalabalığı gördüğünde dehşete kapıldı ve panikledi, aklına hiçbir şey gelmedi ve kürsüde dili tutuldu. Sonunda. "Aziz cemaat, hepiniz benim ne kadar bilgili bir insan olduğumu ve konuşmaktan aciz olmadığımı biliyorsunuz. Lakin şu anda kürsüye çıktığımda aklımda hiçbir şey kalmadı, aklımda olan bilgilerin hepsi uçup gitti, hatırıma hiçbir şey gelmiyor" dedi. Kürsünün dibindeki oğlu Muhammed, babasının bu sözünü işittiğinde. "Babacığım, hiç olmazsa kürsüden aşağıya inmek de aklına gelmiyor mu?" dedi.
Sayfa 329 - Büyüyenay Yayınları 2014 BaskısıKitabı okuyor
Ve sonra bir yaz (hangi yılın yazıydı o acaba?) hayallerim bir daha dönmemek üzere uçup gitti.
Sayfa 101
On bin yıllık kültür ve uygarlık, göz açıp kapayıncaya kadar yok oldu, 'köpükler gibi uçup gitti. '
Sayfa 30Kitabı okudu
