Umut ırmağına gittim,
Bedenimi ykadım
Işık kuşu geldi,
Dudaklarımdaki tebessümü aldı,
ve uçup gitti.
Bir bulut göründü, ve
Dertlerin tozunu yıkadı
Çıplak ve sonsuz bir rüzgâr çıktı,
Yüzüme değdi,
ve gitti.
Bir ağaç göründuü
Yüksekliğiyle bedenimi yuttu
Bir fırtına çktı,
ve ayak izlerimi çaldı.
Dikkatim suya gitti,
Bir resim yansıdı.
Görüntün belirdi
Muhayyile, insanların şöyle haykıracağı bir geleceği zahmetsizce kavrar: “Biz sonuncularız: Gelecekten, daha fazla da kendimizden bezdik; toprağın suyunu sıktık -ve gökleri soyup soğana çevirdik. Artık düşlerimizi madde de ruh da besleyemez: Bu evren yüreklerimiz kadar kurumuş. Artık hiçbir yerde cevher yok: Atalarımız bize paçavraya dönmüş ruhlarını ve kurtlanmış iliklerini bıraktı. Macera son buluyor, bilinç can çekişiyor; ezgilerimiz uçup gitti; ölenlerin güneşi parlıyor işte!”
Gönlünü almıştı ya iki dakika sonra binbir türlü meselenin döndüğü zihninden bu gönül almanın hatırası uçup gitti...
Sayfa 472Kitabı okudu
Peki ya siz? Uzak ülkelere gittiğiniz zaman yanınızda taşıdığınız hayallerinize hâlâ sahip misiniz? Hayallerinizi koruma olanağınız oldu mu, yoksa bazıları öldü, bazıları da elinizden uçup gitti mi?
Sayfa 20Kitabı okudu
Evlat
insanin oğlu kendinden kopmus bir parçadır. Bir sahindir oğul. Canı istedi uçup geldi yanımıza, canı istedi uçup gitti. Seninle ben bir ağaç kovugunda iki mantar gibiyiz, diz dize otururuz, bir yere gidemeyiz. Yalnizca ben kalacağım senin yanında daima . Sen de benim yanımda( s . 170)
Sayfa 170 - Bazarov un babasıKitabı okudu
Sonra bir yaz (hangi yılın yazıydı acaba?) hayallerim bir daha geri dönmemek üzere uçup gitti.
Sayfa 101 - Doğan
Bİ AN BUNU KAÇIRDIN DİYE ÇOK ÜZÜLMÜŞTÜM QPEJWLFNWLFMWÖÖTLEKG
Başıyla kollarındaki Lou'yu işaret etti.
Lou.
Mavi-yeşil gözler benimkilerle buluştuğunda her öfke zerresi -her şüphe, her soru, her düşünce- kafamdan uçup gitti.
Uyanıktı. Uyanıktı ve bana daha önce beni hiç görmemiş gibi bakıyordu. Panikle, zihninin etkilenmemiş olması için dua ederek öne çıktım. Beni hatırlaması için. Tanrı'nın başka bir zalim eşek şakası yapmamış olması için...
"Reid," dedi yavaşça, inanamaz bir şekilde, "sen az önce küfür mü ettin?"
Sonra Coco'nun kolunun üzerinden eğildi ve ormana safra kustu.
Sayfa 433Kitabı okudu
Televizyon şakıyınca başını kaldırıp baktı. Alper'e okulunun yeşilliklerini anımsatan ormanlık bir alanda mavi gözlü bir siyah kuş... Arka vokallerde görünen ve görünmeyen sayısız canlının sesi... Mavi gözlü siyah kuşun diğer sesleri bastıran ötüşü... Doğanın sahnesinde doğanın şarkısını söyleyen rengârenk kuşlar... Alper'i öykündüren
Sayfa 83 - Sözler: Soruyor ne imiş aşkta mukadderKitabı okudu
"Bunca yıllık arkadaşlığımızın adına söyle. Onu unutabildin mi, kesinlikle?"
"...başımdan geçen önemli şeylerin hiçbirini unutmadım ben. Önemsiz şeylerin bile pek azını unuttum. Ne var ki o, zavallı bir düştü, çoktan uçup gitti Biddy, çoktan uçup gitti."
Sayfa 644 - Can YayınlarıKitabı okudu
Dedim Gitti
Dedim gitti; yuva yapan güvercin
Uçup gider; canda üryan olur cin
Yiğitlere derman olan sevincin
Kırılır; dizleri kapanıp kalır
Sayfa 94 - Timaş Yayın GrubuKitabı okudu
Hayaller uçup gitti, hayat dediğin serttir.
Sayfa 14Kitabı okuyor
Anılar uçup gitti, ben de sözlerinden geri
kalanlara tutunmaya çalıştım.
Pegasus YayınlarıKitabı okudu
...okuyucular, daha kapıdan içeri girer girmez sonsuz bir hürriyet havası duymalıdırlar. Kitapları serbestçe koklayarak başıboş dolaşabilmelidirler. Oysa, bu cahil kitapçılar hemen yanına yaklaşır, tüyler ürpertici kitap adları sayarlar. Kendi akıllarınca müşteriye yararlı olmak isterler. Ne gibi bir kitap istediğinizi sorarlar size: polisiye bir şey mi olsun, yoksa bir aşk romanı mı? Bazı kitapları insanın burnuna sokarak, bunların çok tutulduğunu, herkesin satın aldığını söyleyerek baskı yaparlar. Oysa bu okuyucular, kaçmak için küçük bir bahaneye bakarlar: uçup giderler hemen. Bu az bulunur kuşların çekingenliğini hep yanlış yorumlarlar aptal kitapçılar. İşte, derler, ne istediğini bilmeyen bir müşteri daha. “Aşkın Günahları”nı sattım gitti. Olmazsa, Gece Kokan Cinayet’i yuttururum. Bu “iyi” kitapları uzatmakla, zavallılara nasıl hakaret ettiklerini bilmezler. İnsan bazı kitapçıları kapıda görünce, onların bekleyişinden korkar da içeri adımını atamaz.
Sayfa 46 - İletişim Sinan Yayınları Dördüncü Bölüm
"Hayatla hayal arasındaki mesafe, bir harften çok daha fazlasıdır ey asi derviş! Sen de bunu anlayamıyorsun işte! Ömür kuşunun tüyleri birer birer uçup gitti."
Sayfa 9Kitabı okudu
Şimdi dönecek olsam aynı pencerelere, onları
artık bulamam.
Uzak denizlerdeki bir geminin dumanı gibi
uçup gitti o günler...
