Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Phoenix: Bu doğru. Takıldığım kızlara benzemiyorsun. Hissettiğim o ufak acı, artık tam anlamıyla keskin bir ağrıya dönüşmüştü. Ancak başka bir mesaj daha geldiğinde yüzümde kocaman bir gülümsemeyle uykuya daldım. Phoenix: Sen onlardan daha iyisin.
Huzur içinde olmak için uykuya ihtiyacımız olmasa çok daha iyi olur
Sakin olun, huzur içinde uyuyun. Huzur içinde olmak için uykuya ihtiyacımız olmasa çok daha iyi olur, sayın başkan Çok doğru söylediniz
Sayfa 117
Reklam
Çocukluk çabuk yoruluyor, yaşlılıksa çocukluğun hatırası. En güzeli yatakta olmak ve uykuya dalabilmek; benim ihtiyaçlarım uzun zamandır ancak bu şekilde sona eriyor. Bedenini doğru tükettin mi? diye düşünüyorum. Aklını? Hayatını doğru tükettin mi? Bu konuda düşünmeye başladığın zaman bittin.
Sayfa 165
Birbirini takip edip gelen tereddüt günlerinde garip birtakım düşüncelere dalıp giderek gözünün önünde açılmakta olan aydınlık bir ufka, bir sevda alemine doğru hızla ilerliyordu. Garip bir değişim! Her şey gözünde farklılaştı. Yalnız uykuya çekilip de şairane düşünceler ve aşıkane hayaller arasında dolaşan perilerin ayak sesleri işitilecek zannolunan tenha gecelerde tereddüt ve hayretin sabahlara kadar açık tuttuğu gözlerine her acıyı dindiren uykunun girmemesi kendini rahatsız etmekteydi.
YALNIZLIĞIN YARATTIĞI İNSAN Pardösüsünün kürklü yakasını kaldırınca üşüdü mü diye baktım. Aslında soluk esmer yüzü balmumu gibi sararmıştı. – Üşüdün, dedim. Kaşını kaldırdı. Yanağındaki çıban yerinde kan yoktu. Durdum. Yüzünü avuçlarıma alıp ovaladım. – Neden böyle oldun, dedim. Güldü. Karanlığa doğru tükürdü. Başını iki tarafa şiddetle
ÖYLE BİR HİKÂYE Sinemadan çıktığım zaman yağmur yine başlamıştı. Ne yapacağım? Küfrettim. Ana avrat küfrettim. Canım bir yürümek istiyordu ki... Şoförün biri: – Atikali, Atikali! diye bağırdı. Gider miyim Atikali'ye gecenin bu saatinde, giderim. Atladım şoförün yanına. Dere tepe düz gittik. Otomobilin buğulu, damlalı camlarında kırmızı,
Reklam
o kadar doğru ki...
İnsan niçin yaşadığını bilmezse günü gününe yaşamakla kalıyor; günün geçmesini, gecenin gelmesini beklemekten başka zevki olmuyor. Bugün nasıl yaşadım, sorusuna cevap vermeden uykuya dalıyor, ertesi gün gene aynı hayat.
Sayfa 286 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 15. basımKitabı okudu
Anne Sütü Mucizesi
Neslin sıhhatle devamı, aile müessesine bağlıdır ve evlatlar hiç şüphesiz, ailenin sürur kaynağıdır. Evlatlar, daha dünyaya gelişinde, her misafirden tatlı karşılanır. Hem nasıl karşılanmasın; sevmenin ateşe perde, ikram etmenin sırat köprüsünü geçmeye vesile, birlikte yemenin, kurtuluş beraatı bahşettiği evlat, anne babası için dünya nimetlerinin
Pek de şaşılacak bir tespit değil herhalde? Kıkırdıyor. Sana veriyorum. Neyi veriyorsun? Kontrolü Nikki. Ne istediğini söyle. Tam olarak ne istediğini söyle. Senin dışında mı? Nerene dokunmamı istersin? Ne hızla? Göğüs uçlarını ısırmamı mı istersin yoksa kulaklannı mı? Dilimi o enfes deliğine daldırmamı mı istersin? Söyle Nikki. Bana ne
Sayfa 164
448 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
3 günde okudu
"Hayatıma ilmek ilmek işledin, Elisa. Her yerdesin. Gözümü kapatıp uykuya daldığımda, bir şeylere odaklanmak istediğimde ya da zihnimi boşaltmayı dilediğinde. Sensin, kokun, kahkahan, bakışların... Her yerde." Serinin giriş kitabında öyle olaylar yaşandı ki ikinci kitabı merakla beklemiştim. Ve diyorum ki neler oldu böyle. Yüzleşmeler,
Pandora'nın Kalbi 2
Pandora'nın Kalbi 2Dilara Keskin · Ephesus Yayınları · 202423 okunma
Reklam
Hiç huzurlu bir insan yüzü gördünüz mü? Uykuya dalmak üzere olan ya da uyuyan bir insan yüzü? Kendisini uzun zamandır gitmek istediği yere götürecek olan bir trene, bir vapura ya da bir otobüse binmiş de başını hafifçe geriye doğru yaslamış bir insan yüzü. Herkesin kendisine yabancı olduğu şehrin kalabalık meydanında kaygıyla beklerken omzuna dokunan bir elle bekleyişi sona eren bir insan yüzü .
Sayfa 63 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Bir Kaza Hatırası
Saat; etrafın karanlık sislerle kapladığı zamanı, onca çabaya karşılık parçalayamayan fakat ancak pek ufak bir delik açabilen şu üç lambayla beraber beş geçiyor.Aracın içindeyim.Genzi yakan bir egzoz kokusu var havada. Asfalttaysa direncin en büyük simgesi çizgiler... Hızla ve bazen de aralarda kesilerek ilerliyorlar uzamda. Dünya insan nefesinden
bensiz ben, hedefsiz yol alıyorum, bilmem hangi köşeye doğru... terk edilmiş bir tanrı, kendisi de tanrıtanımaz olan bir tanrı keşfetmek ve onun son şüphelerinin ve son mucizelerinin gölgesinde uykuya dalmak için.
Sayfa 99 - Metis YayınlarıKitabı okudu
1.500 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.