Belki de ahlâk yoktu, iyilik yoktu, vazife yoktu. Hiçbir şey yoktu. Sadece bazı şeylere kabiliyetsizlik, bazı şeyleri kendisine nehyetmek vardı. İnsiyaklarından korkmak ve kaçmak vardı. Belki de sadece terbiye ve korku vardı.
— Fakat insana nerede güvenilir, bana onu söyleyin!
Sayfa 270 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Ahlâk yolu pek dardır.
Tetik bas, önü yardır.
Sakın hakkım var deme,
Hak yok, vazife vardır!
Sayfa 13Kitabı okudu
Üstünüze vazife olmayan şeylerle de ilgilenin!
Sayfa 51Kitabı okudu
Gecemiz miraç olsun...
"En hayırlı kimseler, görüldüğünde size Allah'ı hatırlatan, konuşması ilminize bereket katan ve ameli âhirete rağbetinizi arttıran kimselerdir."
Bir kısım insan da var ki onlara "Müslümanlıktan geçinenler" diyorum. Kimisi maddi, geneli de hastalıklı ruhlarının manevi tatmini için bu işi yaparlar. Görüldüklerinde Allah'ı değil her tür cin, şeytan ve bilimum garabeti hatırlatırlar. Soğuk kanlı bir katil gibi künt bakarlar. Antisosyal auraları en neşeli çocuğu bile ürkütür, en taze çiçeği bile soldurur. Yanlarında aşağılık, lanet olası pislik bir günahkar gibi hissedersiniz. Korkutmak, üstlerine vazife olmayan şeylere koca burunlarını sokmak, önyargı ve zann en bilinen silahlarıdır. Yeryüzünde yürümez, adeta Sauron'un Nazgülleri gibi kibirle eteklerini sürürler. Gülmez, tebessüm etmez, sadece pis pis sırıtırlar. Ruhunuzu emmelerine izin vermezseniz size selam bile vermezler. Onlarla irtibatı keserseniz size cennetten aşağı atlamış kuş pisliği muamelesi yaparlar. Gözleri hep dışarı ve felfecir bakar, aynada dahi kendilerini görmezler. Onlara anlatmaya çalıştığınız lafın hakkını ödeyemezsiniz. Kafaya takmayın. Ömür boyu, Allah hayırlı insanlarla karşılaştırsın duasının murâdı ve tecellîsi olun.
Başka bir insanı bahtiyar edebilmek, kendini bahtiyar edebilmekten daha güç fakat daha insancadır. Bugün böyle düşünenlere saf, hatta enayi derler. Fakat ne derlerse desinler, biz kalbimizin ve kafamızın doğru bulduğu şeyleri etrafın ne dediğine bakmadan yapmalıyız. Hayatta en büyük vazife ve saadet olarak şunu almak lazımdır: bize yakın ve uzak bütün insanlara yardım etmek, bütün insanların iyiliğine çalışmak...
