" Fotoğraf makinen var mı?"
"Yok."
"Hiç resim çektin mi peki?"
"Yoo."
"Ve fotoğrafçı olmak istiyorsun?"
"Garip mi buldun?"
"Biraz."
"Peki, polis olmak istiyorum deseydim, onu da garip mi bulacaktın? Kimseye kelepçe takmadım diye?"
Sayfa 355 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Sarılmak En Güzel Eylemdir…!
-Sarılmak sevme sanatıdır.-
Sarılmanın hası, bilekçe değil yürekçedir.
Sarılacaksanız yürekçe sarılın…!
.
İlk ve son defa görüyormuş gibi
Sık sık, sıkı sıkı sarılın sevdiklerinize.
Sarılmak ayakları yerden kesmek,
nefesi nefese vurmaktır.
Gönlü fethetmek, sağ yana da bir kalp koymaktır.
Sarılmak, yarayı sarmak, hasreti orta yerinden
Bir tek sen gördün içimde acıyan yerlerimi.
Ahh uykusuz ve yorgun kalbim ah !...
Bilirim kırıklarını toplamaya bile fırsat bulamadan,
Kuru bir ağaç dalı gibi defalarca kırdılar seni.
Serçe kadardın, dağlar kadar acılarla yordular seni.
.
Sen yine de her şey yolunda rolü yapmaya,
Hiç kırılmamış gibi tıkır tıkır atmaya devam ettin.
Ne ölüm, ne de hayat! Hiçbiri kovalamıyor beni rüyalarımda. Hiçbirinin eli bana değmiyor. Çünkü ceplerimde hiç olmadıkları kadar. Varlığıma nedensizlikten delirdim ben. Hiçbir nedeni kendime yakıştıramadığımdan. Hepsini giydim. Hiçbiri olmadı. Hepsi dar geldi. İnansaydım herhangi birine, uğruna gerekirse dünyayı kan gölüne çevirirdim. okyanuslar kırmızı olurdu. Pıhtılaşmış kanlardan siyah dağlar yükselirdi. Ama inanamadım. Bir türlü inanamadım... Bütün hayat bir ilüzyon. Benim gibi, Kayra gibi...
İlhan Berk
Sana gözlerimi versem,
birlikte ağlar mıyız ?
Gözyaşların kızgın demir,
yüreğimi dağlar mıyız ?
Sana ellerimi versem,
birbirine bağlar mıyız ?
Aradığı yalnız sendedir,
muradını sağlar mıyız ?
Sana içimi döksem,
beraber toplar mıyız ?
İlhan Berk
(18.11.1918 - 28.08.2008)
Saygı, sevgi ve özlemle…
"Fotoğraf makinen var mı?"
"Yok."
"Hiç resim çektin mi peki?"
"Yoo."
"Ve fotoğrafçı olmak istiyorsun?"
"Garip mi buldun?"
"Biraz."
"Peki, polis olmak istiyorum deseydim, onu da garip mi bulacaktın? Kimseye kelepçe takmadım diye?"
Sayfa 355 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Üç arkadaş başları öne eğilmiş güneşten yoksun ayçiçekleri gibiydiler. Ayçiçekleri de güneşi görmediği zaman başını yere eğer için için ağlarlardı, güneşe aşıktılar, güneşe hasrettirler. Sabah gün doğumu ile birlikte onlar için bayram olurdu. Hepsi başını güneşe çevirir, çiçeklerine canlılık gelir, ışıl ışıl parlarlardı. Akşam olup da güneş batmaya başladığında yine o hüzünlü hallerine dönerlerdi, karanlıktan hiç hoşlanmazlardı. Gülenay ve arkadaşları boynu bükük odalarının yolunu tuttular.
Sayfa 18 - Dağlar Kızı Gülenay ÖğretmenKitabı okudu
Şimdi şiir bence senin yüzündür
Şimdi benim tahtım senin dizindir
Sevgilim, saadet ikimizindir
Göklerden gelen bir yadigar gibi
Karlı dağlardan serindim,
Sana sokuldum, yandım hey!
Yanıyor beynimin kanı,
Bilmem nerelere gitsem ?
İçime sığmayan canı
Hangi rüzgara eş etsem ?