544 syf.
8/10 puan verdi
(Stefan Zweing'in kalemi ile tanıştığım eser.)
İlk okumaya başladığımda ne okuduğumu anladım desem yalan olur derken bir anda olayların içerisinde buldum kendimi. Kitap nedenini bilmediğimiz bir kaza ile başlıyor, kahramanımız olayları anlatmaya başlıyor. İnsanların birbiri ile muhabbetinden, gülüşmelerinden, mutluluklarından rahatsız olan kahramanımız huzuru gündüzleri uyuyarak, geceleri ise ayakta kalarak bulmaya çalışıyor. Bir gece huzuru tek başına bulduğunu sandığı bir zamanda yanan piponun çıkardığı ışık bulunduğu ortamda yalnız olmadığını öğrenmesine vesile oluyor.
Kitabın kapağındaki Amok Koşucusu ismi; Malezyalı iyi yürekli sıradan birinin içkisini içip, duygusal olarak umursamaz ve monoton bir moda girdikten sonra bıçağını kaparak, hızla at gözlüğü takmış gibi hedefe kilitlenip dosdoğru koşmasından bahsediyor.
Kahramanımız yalnızlığını başka biriyle paylaştığı gecelerde artık hikâyesini Amok Koşucusuna benzeterek anlatmaya başlıyor. Başarılı bir doktor olan kahramanımızın kibir ve egosuna yenilerek nasıl bu duruma düştüğünün hikâyesini anlatıyor. Kahramanımızın hikâyesinde kibri, nefreti, duygusallığı, aşkı ve sonunda yaşamış olduğu pişmanlığa tanıklık ediyoruz. Yaptıklarını takdir etmeyenler olabilir ama sonunda sözüne sadık biri olduğunu göstermiş olması kahraman üzerindeki olumsuz havayı dağıttı diyebilirim.
İnce bir kitap, başlarda biraz sıkıcı gelse de ilerleyen sayfalarda hikayenin akışına kapılıp gidiyorsunuz.
Keyifli okumalar dilerim…
Amok Koşucusu 
Stefan Zweig
karşıma dikilen her sözün ilk hecesinde
duydum adının adıma karışan acısını
sonra dedim
yorgun ve biraz da yitik:
hangi ölüm eskir ki
Diyor kitabında 
Işık Sungurlar
Baharda Kış Ağrısı Çok güzel şiirlerden oluşan kısa sürede okunacak bir ese. Duyguların ahenkinde kaybolacağınız sizi saracak dizeler ile dolu.
Çok severek okudum. Herkese naçizane tavsiye
248 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Kentin hafızası toplumun kolektif bir fotoğrafını çeker. Şiir de en az fotoğraf kadar şehri ve şehirlileri dizelere hapseder, burada ölümsüzleştirir. İstanbul’un önemli dilsel ve görsel temsilcilerinden 
Ahmet Hamdi Tanpınar ve 
Ara Güler’in buluştuğu “Aynı Rüyanın İçinde” kitabı mekânın
Bin muhteşem Güneşin Isıttığı Yürekler
Kitaba 5 Şubat günü karlı bir Diyarbakır sabahında boş koridorları fakat sıcak sınıfları olan bir okulda başladım.Öyle kaptırdım ki kendimi ilk 100 sayfasını orada okumuştum bile.Ardından 6 Şubat gecesi okumaya zaman bulamadan uyudum ve korkunç bir felakete uyandım.Beşik gibi sallanan bir zemin,evimden gelen gırc gırc sesleri,karşı odamdaki çocuğuma ulaşamama kaygısı ve gökyüzünde beliren masmavi bir ışık.Enkaz altında değildim fakat yüreğim bir enkazdı artık.1 hafta dokunmadım kitaba.İlk bir kaç gün zaten yanımda yoktu diğer günler ise içim ağlarken kitap okumak hiç cazip değildi.Ardından biraz metanet kazanınca sakinleşince devam ettim okumaya.Gece uyumadan yaptığım kitap okuma alışkanlığımı bıraktım bu incelemeyi yazdığım bu güne kadar.Korkuyla dua ede ede uyuduğum gecelerde derin uykuya dalamadan her an sallanıyoruz kaygısıyla uyandım.Ama sabah ya da öğleye doğru ilk işim 10 sayfa olsa da okumak oldu.Çünkü Meryem ve Leyla beni içine çekmişti elimden tutup gel de biraz sakinleş dercesine dostluk kurmuşlardı.Okudukça hem kendi halime hemde Meryem'in acılarına ağladım.Kitabın sonunu bugün getirdim.Ve dedim İyi ki İyi ki okumuşum.Bana kendimi unutturan,ne acılar çeken kadınları hatırlatan bu efsane eseri okumanızı dilerim. 
Bin Muhteşem Güneş
İntihar Etmiş Bir Taşra Berberinin Şiir Kitabı ve ÖnsözüPolat Onat · Yasakmeyve Yayınevi · 201215 okunma
